ต่อไป →

[ครภูธน®]

สันดานกา

๏ วาสนากาสาวขนสวย โชคอำนวยเอื้อหนุนแรงบุญประจักษ์ เมื่อล้มหายกลายพรากจากสิ่งรัก กรรมชักจูงชวน..ตามกระบวนการ ๏ มาเกิดแคว้นแดนพราวดาวพร่าง เป็นหงส์ทองบนทางบัลลังก์สถาน สำรวยสวยร่ำสำราญ ชื่นบานโฉบบิน..ทั่วถิ่นไผท ๏ ร่อนฟ้อนเริงฟ้าพาฝัน เกี่ยวดวงบุหลันพลางลูบกอดพลอดกะไหล่ จุมพิตชิดพร่ำคืนอำไพ ลมไกวฟ้ากว้าง..ก่อนสว่างเพียง ๏ ล้วนเสพแต่สุขกลับไม่สุข หลายคำถามเหมือนทุกข์นัยกระมลเถียง ชาติก่อนนอนคู่กาเคียง จำรสสิ้นกลิ่นเสียง..คลอพะนอซึ้ง ๏ เคยกินซากกากเน่าเหล่าเหม็น ของเหม็นเหม็นชอบหมายคลุ้งกระจายหึ่ง หงส์ทองต้องลี้หนีจึง จากดาวดึงส์สู่แดน..ถิ่นแคว้นวนา ๏ ลงคลุกดินโคลนดำขลับ พวกคงนับเพรียกนามไปตามประสา ยินเขาเล่าขาน “สันดานกา” จำต้องปลีกหลีกฟ้า..เคียงระเรียงควาย๚ะ๛                                 ครภูธน®

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]