เหงาคนเดียว

..........เหงาคนเดียว.............

...เดินทางไกลได้เห็นเช้าเย็นค่ำ
หอบความช้ำนำมาล้างตาใหม่
เจ็บปวดจิตคิดมากลำบากใจ
แอบร้องไห้ไม่ฟื้นสะอื้นทรวง

...ถูกทอดทิ้งยิ่งช้ำระกำจิต
เหมือนคนผิดติดค้างไร้ทางห่วง
ความเศร้าหมองครองใจรักไร้ดวง
ติดในบ่วงห่วงหาเอื้ออาทร

...ทรุดกายลงตรงหน้าน้ำตาไหล
สูญเสียใจไร้หวังลางสังหรณ์
รักเริ่มคลายสายตาสิ้นอาวรณ์
บทละครตอนเศร้ามันเหงาจินต์

...รักเหลือเกินเดินหน้าสร้างค่าหวัง
กลับชิงชังหวังจูนเหมือนสูญสิ้น
รักสลายหายหน้าน้ำตาริน
หมดถวิลจินต์หนาวรักร้าวราน

...เหงาคนเดียวเปลี่ยวจิตจนคิดมาก
รักมาจากพรากตามไร้ความหวาน
ทอดทิ้งกันหันหลังพลาดพลั้งนาน
ความรักผ่านหวานขมสิ้นดมดอม

...หอบความช้ำย้ำเหงาฟ้าเทาหม่น
รักร่วงหล่นผลผูกคงถูกซ่อม
แสนเสียดายสายไปหัวใจยอม
ยังไม่พร้อมยอมช้ำกลืนน้ำตา.

.....อุทัย...........มีสีสรรพ์....................
สมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทย
สโมสรนักกลอนเชียงใหม่-ลำพูน
ขอบคุณเจ้าของลิขสิทธิ์ภาพสวยจาก อินเตอร์เน็ต

.
.
.