ไม่รู้จะเรียก...ความรู้สึก...นั้นว่าอะไร..???
รู้แต่...อยากให้เธอ....อยู่ใกล้ๆ...ยามอ่อนล้า....
รู้แต่....ต้องเป็นห่วง....ทุกที...ที่เธอไกลตา....
และรู้ว่า....วันเวลามีค่า…ถ้ามีเธอ....
…ร้อยเรียงเรื่องราว…
ฝากไปกับดวงดาว….ให้เธอรับรู้
คิดถึงรู้ไหม…แม้ห่างไกลเกินเฝ้าดู
ทุกลมหายใจที่มีอยู่….อยากให้รับรู้..ว่า เป็นของเธอ
…ร้อยรักดวงใจ…
ฝากฟากฟ้าไกล….ให้เธอเสมอ
แม้ห่างสุดสายตา…ไม่อาจพบหรือว่า..ได้เจอ
ยังคงคิดถึงเสมอ…และมีเพียงแต่เธอในใจ
…ร้อยรักผ่านบทกลอน…
ฝากถ้อยคำมาอ้อนวอน…อย่าหวั่นไหว
ฟากฟ้ากั้นเราห่าง…ระยะทาง…อาจเหมือนไกล
เพียงร้อยรักผ่านดวงใจ….ก็เหมือนใกล้…ไม่ห่างกัน
เป็นความจงใจของเวลา
ที่อยากบอกความหมายอย่างนั้น
การที่เข็มสั้น ~ เข็มยาว
เดินทางมาบรรจบกัน
เหมือนการที่คนสองคน ~ จากบรรดาคนนับล้าน
เดินทางมาพบและผูกพัน
ในช่วงเวลาที่ลงตัวพอดี
พอใจแล้ว…ที่ “มีเธอ”
ร่วมเดินบนถนนสายหัวใจ
ก่อนหน้านั้นฉันไม่เคยรักใคร…จึงไม่คิดไขปริศนาเรื่องนี้
และหากความรักจะเป็นเหมือนเข็มนาฬิกา…
..ที่มาบรรจบกันแค่เพียงนาที
หากเวลาข้างหน้า….จะเหลือแค่ความทรงจำที่มี
ฉันก็จะจดจำเธอในแบบวันนี้….ตลอดไป
ไม่รู้จะเรียก...ความรู้สึก...นั้นว่าอะไร..???
รู้แต่...อยากให้เธอ....อยู่ใกล้ๆ...ยามอ่อนล้า....
รู้แต่....ต้องเป็นห่วง....ทุกที...ที่เธอไกลตา....
และรู้ว่า....วันเวลามีค่า…ถ้ามีเธอ....
หมวดความบันเทิง
