ต่อไป →

[หนุ่มภูธร ณ ลุ่มน้ำป่าสัก]

....จริงๆแล้วหลายวันมานี่ คิดเรื่องมาปั้นไม่ออกนะ(แอบอู้ 555)แต่....บังเอิญวันนี้กินปลากระป๋อง ก็เลยคิดเรื่องลงออกเลยครับ 555 เชิญรับชมได้เลยครับ.....

....อันปลากระป๋องนั้น เป็นผลิตภัณฑ์ถนอมอาหารที่แปรรูปจากปลาสด ปลาที่ใช้ผลิตปลากระป๋อง ได้แก่ ปลาซาร์ดีน ปลาทูน่า ปลาแซลมอน ปลาแมกเคอเรล เป็นต้น ปลากระป๋องอาจถูกบรรจุในนํ้าเกลือ นํ้ามันพืช ซอสมะเขือเทศ น้ำแร่ หรืออื่นๆ
....ตำนานอาหารบรรจุกระป๋อง ได้เริ่มต้นขึ้นในปี ค.ศ.๑๗๙๕ เมื่อรัฐบาลฝรั่งเศสขนส่งเสบียงไปให้แก่ทหารที่อยู่ไกล แต่ระหว่างการขนส่งอาหารนั้นกลับบูดเน่า ทางทหารจึงได้นำปัญหาที่เกิดขึ้นเหล่านี้ไปรายงานแก่นโปเลียนว่า..."ปัญหาขาดเสบียง เกิดขึ้นเพราะเราไม่มีอาหารที่ขนส่งได้สะดวก หรือสามารถเก็บไว้ได้นานๆ" ซึ่งเมื่อทางนโปเลียนรับรู้ถึงปัญหา จึงได้เกิดนโยบายขึ้นว่า... "หากผู้ใดสามารถคิดค้นอาหาร หรือวิธีการเก็บรักษาอาหารไว้ได้เป็นระยะเวลานานๆ และสะดวกต่อการขนส่ง เพื่อเป็นเสบียงให้กับกองทัพที่ต้องไปรบในที่ห่างไกลได้สำเร็จ เมื่อนำผลงานมาเสนอ ก็จะได้รับรางวัลจำนวน ๑,๒๐๐ ฟรังก์"
....นับตั้งแต่ที่นโปเลียนประกาศ จนกาลเวลาผ่านพ้นไปนานถึง ๑๕ ปี ก็ยังไม่มีผู้ใดที่สามารถคิดค้นวิธีการเก็บรักษาอาหาร ให้เป็นที่น่าพอใจหรือบรรลุเป้าหมายในการแก้ปัญหาได้ จนกระทั่งวันหนึ่งในปี ค.ศ.๑๘๑๐ ก็ได้มีชายคนหนึ่งชื่อ"นิโคลัส อัพเพิร์ต"ซึ่งมีอาชีพเป็นคนขายลูกกวาดธรรมดาๆ ได้มานำเสนอวิธีการถนอมอาหารที่เขาคิดค้นขึ้นเอง นั่นก็คือการนำอาหารบรรจุไว้ในกระป๋อง อยากกินเมื่อไรก็เปิดออกมากินได้ตลอดเวลา วิธีทำของเขาคือ การนำอาหารที่ใช้วัตถุดิบสดใหม่ บรรจุใส่ไว้ในกระป๋อง จากนั้นก็นำไปผ่านกรรมวิธีในการฆ่าเชื้อโรค ซึ่งการคิดค้นของนิโคลัสนั้นจะทำให้เก็บรักษาอาหารไว้ได้นานนับปีเลยทีเดียว นโปเลียนเห็นว่า อาหารกระป๋องที่นิโคลัสคิดค้นขึ้น ตรงตามคุณสมบัติทุกประการ จึงได้มอบเงินรางวัล ๑,๒๐๐ ฟรังก์ให้แก่เขา(โชคหล่นทับเลยทีเดียว)
....แต่ทว่า ยังไม่มีใครทราบถึงสาเหตุที่อาหารกระป๋องนั้นไม่เน่าเสีย ซึ่งเป็นช่วง ๕๐ ปีก่อนที่ หลุยส์ ปาสเตอร์จะเข้ามามีบทบาทในวงการจุลชีววิทยา....แต่อย่างไรก็ตาม บรรจุภัณฑ์ที่เป็นแก้วนั้นยากต่อการขนส่งเข้าไปในสนามรบ แต่ต่อมาไม่นาน นักประดิษฐ์ชาวอังกฤษที่ชื่อ ปีเตอร์ ดูรันด์ ได้คิดค้นวิธีการของเขาเองโดยการพัฒนากระป๋องโลหะที่สามารถนำอาหารมาบรรจุและผนึกปิดฝาได้ขึ้นมาซึ่งได้ถูกนำมาใช้จนในปัจจุบันนี้
....การบรรจุกระป๋องถูกใช้ในสก็อตเลนด์ในช่วงทศวรรศ ๑๘๓๐ เพื่อให้ปลาคงความสดได้ก่อนที่นำไปขาย และในช่วงปี ๑๘๔๐ ปลาแซลมอนได้ถูกนำมาทำเป็นปลากระป๋องในรัฐเมนและรัฐนิวบรันสวิก ต้นกำเนิดหลักของการทำปลาแซลมอนกระป๋องในทางการค้าเริ่มขึ้นในรัฐแคลิฟอร์เนียและในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของสหรัฐอเมริกาโดยเฉพาะในบริเวณแม่น้ำโคลัมเบีย
....สำหรับปลากระป๋องในซอสมะเขือเทศที่คนไทยคุ้นเคยนั้นถือกำเนิดมาจากประเทศสเปนและอิตาลี มากกว่า ๑๐๐ ปี โดยในอดีตนั้น ปลากระป๋องที่คนไทยบริโภคเป็นปลากระป๋องนำเข้า จนต่อมา ในวันที่ ๑ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๒๒ บริษัทผลิตภัณฑ์อาหารกว้างไพศาล จำกัด จ.ตรัง ได้มีการจัดตั้งบริษัทผลิตปลากระป๋องสัญชาติไทยขึ้นเป็นเจ้าแรกในประเทศไทยในชื่อของ..."ปลากระป๋องตราปุ้มปุ้ยหรือปลายิ้ม"ซึ่งก็จะนำวัตถุดิบภายในประเทศมาผลิตเป็นปลากระป๋อง โดยยุคแรกๆ ของปลากระป๋องไทย เคยได้มีการทดลองทำปลากระป๋องในซอสมะละกอมาก่อน เหตุเพราะในสมัยนั้นประเทศไทยไม่มีพันธุ์มะเขือเทศเป็นของตัวเอง แต่ต่อมาก็ได้พัฒนามาเป็นปลากระป๋องในซอสมะเขือเทศที่เรากินกันอยู่จนถึงปัจจุบัน

....ในด้านกระบวนการผลิตปลากระป๋องนั้น เริ่มจากการล้างทำความสะอาดปลา ใช้คนตัดหัวหางปลาด้วยความเร็ว ๖๐ กิโลกรัมต่อคนต่อชั่วโมง และนำมาล้างล้างอีกครั้งก่อนบรรจุลงในกระป๋อง นำกระป๋องที่มีปลาไปนึ่งด้วยความร้อนประมาณ ๒๕ นาที จากนั้นจึงใส่น้ำมันและปรุงรสด้วยซอสมะเขือเทศ ผนึกฝาให้สนิท พร้อมระบุวันผลิตและวันหมดอายุ จากนั้นปลากระป๋องก็จะถูกลำเลียงเข้าสู่ขั้นตอนการตรวจสอบคุณภาพ และนำไปฆ่าเชื้อโรคด้วยความร้อน ติดฉลากให้ชัดเจนถูกต้อง ก่อนจัดส่งไปถึงมือผู้บริโภค....

....ปลากระป๋องนั้น ถูกจัดให้เป็นแหล่งโปรตีนชั้นดีที่มีราคาถูก เพราะมีโอเมก้า ๓ เทียบเท่ากับปลาสด นอกจากนี้ยังมีแคลเซียม ซึ่งเป็นส่วนประกอบของกระดูกและฟันในร่างกายมนุษย์ แต่ถ้าหากอยากจะให้ได้ประโยชน์ของสารอาหารอย่างครบถ้วนตามที่ร่างกายต้องการ ก็ควรจะรับประทานปลากระป๋องร่วมกับผักชนิดต่างๆควบคู่กันไปด้วยครับผม....

ก็ต้องขอตัวไปแคะปลากระป๋องกินก่อนนะฮะ...555 สวัสดีครับผม....