ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

      

ละลาน ..ลมหนาวโชยโบยพรำเช้า ดั่งคอยเฝ้าเย้าหยอกใคร พรั่งปรายโปรยโรยแต่ไกล ละลิ่วไปไหวยอกตา ..โดนกลีบดอกกลัวชอกช้ำ ราวใครย้ำน้ำค้างพา หวาดหวิวหวั่นพรั่นอุรา กลีบค้างคาหล่นละลาน ..ดูกลาดเกลื่อนเหมือนดั่งวาด เพียงแต่ขาดพาดประสาน หอมกลิ่นเอยเคยผลิบาน แค่วันวานผ่านแรมปี ..แผ่วลมหนาวเคล้ากลิ่นกรุ่น แตะความอุ่นคุ้นคละสี ผ่าวผิวลูบวูบวาบมี สุขล้นปรี่คลี่แก้มพราว           น้องจ๋า

.
.
.