ต่อไป →

[หนุ่มภูธร ณ ลุ่มน้ำป่าสัก]

"....งานทุกอย่างมีบุคคลซึ่งมีชีวิตจิตใจ มีความนึกคิดเป็นผู้กระทำ
 ถ้าผู้ทำมีจิตใจไม่พร้อมจะทำงานเช่น ไม่ศรัทธาในงาน ไม่สนใจผูกพันกับงาน ผลงานที่ทำก็ย่อมบกพร่อง ไม่คงที่
ต่อเมื่อผู้ปฏิบัติมีศรัทธา เข้าใจซึ้งถึงประโยชน์ของงาน พร้อมใจและพอใจที่จะขวนขวายปฏิบัติงานโดยเต็มกำลังความสามารถ
 งานจึงจะดำเนินไปได้โดยราบรื่น และบรรลุผลตามที่มุ่งหมาย....”
(พระบรมราโชวาทของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ๑๐ กรกฎาคม ๒๕๓๖)

....ในการทำงานนั้น เพื่อที่จะให้ประสบผลสำเร็จ เราควรมีจิตใจที่ผูกพันกับงานนั้นๆ
ใช้สติและตั้งใจในการทำงานนั้นๆให้สำเร็จลุล่วงได้ หากเราไม่มั่นคงกับงานที่ทำ ทำแบบชุ่ยๆลวกๆ
 งานๆนั้นก็จะล้มเหลว ไม่สำเร็จนั่นเอง....
....ขอยกตัวอย่าง เช่น ในการทำรายงานกลุ่มของนักเรียนนั้น แต่ละคนต้องแบ่งหน้าที่กันไปทำ
 เช่น นายเขียวเขียนรูปเล่ม นายดำหาภาพประกอบ นางสาวแดงหาข้อมูลมาลงในรายงาน เป็นต้น
 เมื่อทุกคนร่วมมือร่วมใจในการทำแต่ละหน้าที่ของตนจนสำเร็จ รายงานก็เสร็จเป็นรูปเล่มพร้อมส่งครูนั่นเอง
....ในขณะเดียวกัน หากกลุ่มบุคคลข้างต้น พากันผลัดวันประกันพรุ่ง ขี้เกียจ โยนงานให้คนๆเดียวทำทั้งหมด
งานนั้นก็ไม่เสร็จ ไม่มีรายงานส่งครู ไม่ได้คะแนนวิชานั้นๆ เป็นต้น...หรือจะยกตัวอย่างง่ายๆก็งานบริษัทนั่นเอง
 ทุกๆคนต้องร่วมแรงร่วมใจในการประคองให้บริษัทตนให้รอดวิกฤติต่างๆจนสำเร็จลงได้
 นี่ก็คืออีกตัวอย่างที่มองเห็นได้จากพระบรมราโชวาทข้างต้นนี้....

ธ สถิตย์ในใจไทยนิรันดร์....