ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

เสียงขลุ่ยหวน ครวญคร่ำ ย่ำสนธยา  (กลอนเก้า) ..เสียงขลุ่ยครวญ หวนตามลม พรมโบยโบก เพลงเศร้าโศก ดั่งจำพราก จากโหยหา ใต้ต้นตาล ขานโดดเดี่ยว เปลี่ยวเอกา ใจน้องยา ก็ปวดแสบ แทบขาดใจ ..คืนเดือนหงาย ชายทิวทุ่ง ตรงคุ้งน้ำ เหมือนตอกย้ำ  พร่ามบอกว่า อย่าไปไหน จำต้องห่าง  อยู่ต่างแดน สุดแสนไกล ยังห่วงใย  คิดถึงพี่ มิลืมเลือน ..เสียงขลุ่ยครวญ  หวนหวิวหวาด  แทบหยาดหยด จิตกำหนด ร้องเรียกร่ำ ย่ำเชือดเฉือน จำต้องจาก พรากห่างไป ไกลบ้านเรือน เสียงขลุ่ยเตือน กระซิบว่า  พี่..มาคอย                 น้องจ๋า

.
.
.

[พิมพ์อุบล]

ว้าวๆๆ...พี่จ๋ามีแนวนี้ด้วย 

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

มีทุกแนวเลยค่ะ น้องเอ๋
5555

[พิมพ์อุบล]

ไพเราะทุกแนวเลย
...เอ๋พยายามจะแต่งให้ได้หลายๆแนวนะ
แต่แต่งที่ไร มันก็ออกจะเศร้าๆทุกที 

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

ทำไปเรื่อยๆค่ะ พี่เชื่อว่า น้องเอ๋ทำได้

[พิมพ์อุบล]

 

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

 

[พิมพ์อุบล]

 

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]