ต่อไป →

[เริงอักษร]

..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..              (เรื่อง ฉิ่งฉับทัวร์ ๗) **จบเมืองกาญจน์ ผ่านตาก ต้องจากไซร้ สู่เมืองไกล ขุนเขา ลำเนาผอง พฤกษชาติ ดาษดื่น ชื่นทำนอง เหล่าอาสา พี่น้อง ร้อง.เล่น.รำ **แม่ฮ่องสอน ก่อนลา ท้องฟ้าครึ้ม อากาศซึม เมฆห่ม ดูคมขำ ไอระเหย ดุจหมอก บอกให้จำ สิ่งที่ทำ คุ้มค่า น่ายินดี **วนเวียนไป ในทาง มุ่งสร้างสรรค์ พอนับวัน สุขล้น บนวิถี เหลืออีกเพียง แห่งเดียว ของเที่ยวนี้ ต่างรู้สึก เปรมปรีดิ์ ที่ได้มา **"ติงลี่"ยัง ขันแข็ง เป็นแรงหลัก ซึ้งประจักษ์ น้ำใจ กระไรหนา น้อง"มด"นั้น เฝ้ามอง ต้องอุรา ปรารถนา ควงคู่ อยู่เป็นแฟน **แต่จนแล้ว จนรอด อยากถอดใจ เอ๊ะ..ทำไม "ติงลี่" ดีสุดแสน ไม่ยอมจีบ สักที นี่สิ..แค้น เอ้ย..เป็นแมน หรือเปล่า เฉาฤดี **อุตส่าห์ยอม เจาะเต็นท์ เล่นดราม่า แต่เสียท่า ที่เขา เฝ้าหันหนี ไม่ยอมคุย เพื่อจีบ รีบหน่อย..ซี ทุกวันนี้ เหงาใจ ไร้คู่ควง **มิได้การ แล้วเรา เฝ้าถอนจิต "มด"นั้นคิด เผด็จศึก นึกหึงหวง มีรุ่นน้อง ล้อมรุม ไฟสุมทรวง ขอตามทวง ใช้สิทธิ์ ปิดการรอ **ถึงดีร้าย หรือเศร้า ก็เอา..วะ วันนี้จะ จีบชาย หมายห้องหอ เค้าจีบเอง ก็ได้ ใจ เออ..ออ ไม่เห็นง้อ สักหน่อย จงคอยดู **เดินตามติด ชิดกาย ไม่หายหน้า เผลอก็คว้า จับแขน แอ่นอกหรู เป็นเจ้าข้าว เจ้าของ ยามมองดู ให้มันรู้ กันไป มิได้แฟน **แล้วเกิดผล อย่างไร ในตอนหน้า แม่สาวซ่า จะสม อารมณ์แสน หรือขาดผึง ถึงแวว กินแห้วแทน ถ้ามาดแม้น พลั้งพลาด อนาถใจ. ..........*-*.......... เริงอักษร ๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑

อ่านย้อนหลังได้ที่
http://www.khonphutorn.com/index.php/topic,11507.msg31373/topicseen.html#msg31373

[พิมพ์อุบล]

แน่ะ...น้องมดมีแผนซะด้วย ไม่ธรรมดานะเรา
..มีแอบเจาะเต้นด้วย อิ๊ๆ