ต่อไป →

[เริงอักษร]

..เขาว่าผม วิกลจริต?.. **โดนข้อหา ว่าชั่ว มั่วเสพติด ทั้งชีวิต ลุ่มหลง คงไม่หาย กินยาหม้อ รอถอน มิผ่อนคลาย ทำเอากาย ซูบผอม เศร้าตรอมตรม **แม้ยาฉีด จี๊ดจ๊าด ขนาดหนัก ถูกหมอปัก เข็มพรุน การุณย์ผม กลับยิ่งเพิ่ม เติมไฟ ในอารมณ์ สุดจะข่ม ความอยาก ปากมันเคย **โปรดให้กิน เถิดหนอ ขอสักหน่อย ตาละห้อย เห็นไหม ไยนิ่งเฉย ทำบึ้งตึง ขึงตา บ้าจังเลย ต้องเอื้อนเอ่ย กี่ครั้ง เกินยั้งใจ **มีโทษทัณฑ์ ขั้นเก๋ เนรเทศ ดูทุเรศ แลทุรัง กว่าครั้งไหน บินออกนอก ประเทศ เขตเมืองไทย หวังจะไป ค้นหา ยาคงมี **ค้นผืนดิน ถิ่นเหมาะ เฉพาะอยู่ พอได้คู้ ตัวนอน ตอนหลบหนี ใจมันชั่ว มั่วนัก ไม่รักดี ชอบสตรี เป็นนิจ จิตวิกล **แบบขาวหมวย สวยซ่า ก็น่ารัก แบบมีสัก ทั่วกาย ลายหมึกฝน แบบคิกขุ โนเนะ เป๊ะ..ทุกคน แบบขี้บ่น ไม่เอา เดี๋ยวเฉาตาย **ขอร่วมเรียง เคียงหมอน นอนประกบ เซ้าซี้..ซบ ทุกคืน ฝืนโรคหาย จะตอแย แน่นัก รักมิคลาย กอดตะกาย เนื้อหนั่น ทุกวันเลย. ..........*-*.......... เริงอักษร ๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑