ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

คิดถึงฉันบ้าง...คืนนี้


..คิดถึงฉัน บ้างไหม..ในคืนนี้
คืนที่มี  แสงจันทร์  อันกระจ่าง
ส่งสีนวล ไล้ลูบ เหมือนจูบคาง
ลมเบาบาง แผ่วโอน  โดนกลางใจ

..แหงนมองฟ้า ห่อห่ม ฝ่าลมร้อน
แสงจันทร์อ่อน  สะกาว  พราวสดใส
คิดถึงคน อยู่ห่าง ต่างแดนไกล
รู้บ้างไหม ห่วงล้ำ เกินจำนรรจ์

..ถ้าเธอเป็น จันทร์ฉ่ำ ค่ำคืนนี้
ท่ามราตรี  มืดมิด ชิดกางกั้น
ให้มีแต่ แสงขาว เพียงเท่ากัน
มองแสงจันทร์  ส่งใจ ไปทั้งคืน

..คิดถึงฉัน นะ...ดวงใจ ..ในคืนนี้
ค่ำคืนที่ ทะเล ไร้เห่คลื่น
ท่ามกลางสาย ลมผ่าว  อันยาวยืน
แต่เป็นคืน หมายปอง ในสองเรา

..คิดถึงฉัน  บ้างไหม..ในคืนนี้
ในคืนที่   อบอ้าว  เคล้าความเหงา
ถึงอ้อมกอด แผ่วผ่าว  ร้าวบางเบา
ใต้ร่มเงา แสงจันทร์  อันเลือนลาง

..คิดถึงฉัน  หรือไม่..ในคืนนี้...
ในคืนที่  เราสุข  ทุกวันว่าง
อบอุ่นใน เงามืด มิจืดจาง
รักอย่าห่าง ห่วงหวง  นะ..ดวงใจ
.
.....น้องจ๋า

[bright]

  ใครคิดถึงเรา

[ศรีเปรื่อง]

คิดถึงเธอสุดสุด...หยุดมิอยู่
แต่เช้าตรู่แรกรวีรุจีใส
ประลุค่ำสุรีย์ลับดับลาไป
ศศิไขแสงก่องมาส่องแทน

ลมลำเพยเชยชิดสะกิดร่าง
เพ็ญกระจ่างผ่องผุดพิสุทธิ์แสน
หรีดบรรเลงพิณประโคมชโลมแดน
แต่เรียมแค่นหทัยหมางเพราะนางจร

คิดถึงเธอ...ล้นใจจนใกล้บ้า
เห็นแต่หน้าพุ่มพวงดวงสมร
ทั้งยามตื่นจนประทมข่มตานอน
ภาพเจ้าหลอนวิ่งยั่วบนหัวชาย

คิดถึงเธอ...เกินแจ้งแถลงถ้อย
โอ้น้องน้อยไปแล้วอย่าแจวหาย
หากขาดเจ้าพี่คงลงแดงตาย
ชีวาตม์วายด้วยมิพบประสบเจอ

คิดถึงเจ้า...ทุกคืนพี่ยืนคว้าง
คิดถึงนาง...ท่วมท้นกมลเหม่อ
คิดถึงกลิ่น...หอมหวนชวนละเมอ
คิดถึงเธอสุดสุด...เกินหยุดใจ

ศรีเปรื่อง
๒๕ เม.ย. ๒๕๕๖

[น้องนก]

ฉันคิดถึงเธอ เธอคิดถึงใคร

[หมอกริชครับ...คมกริช... คมกริช]

 

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

เอาออกมาแก้ กลอนบทนี้ ตั้งแต่ปี 56
ผิดทั้งนั้น   555