..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..(เรื่อง กระดังงาลนไฟ ๓)

..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..
(เรื่อง กระดังงาลนไฟ ๓)

**ตะวันรอน ก่อนค่ำ ระส่ำเสียง
จากสำเนียง มหรสพ ครบสุขสันต์
มีหนังจอ ลำตัด คัดมาพลัน
ลิเกนั้น ก็เล่น เต้นตามกลอง

**ทั้งดนตรี วงใหญ่ ไม่หยุดหย่อน
รวมประดัง หน้าสลอน ผ่อนสมอง
ด้วยลีลา หลายหลาก จนอยากมอง
ตะเบ็งร้อง สลับกัน มันทุกคน

**ได้เวลา ฤกษ์ดี ตอนสี่ทุ่ม
เศรษฐีหนุ่ม เร่งนับ มิสับสน
อุ้มน้อง"เหมย" เข้าหอ ขอซุกซน
แม่หน้ามน สวยสว่าง กระจ่างตา

**จะมองนอก หรือใน ไร้ตำหนิ
วัยแรกผลิ ผ่องพรรณ วรรณสา
เนื้อช่างนวล หวนหอม ย้อมอุรา
รอยไฝฝ้า ไม่มี ที่เรือนกาย

**โอ้..น้องนุช บุษบา ช่างน่าฟัด
มองถนัด ตลึงแล แม่เดือนฉาย
ผิวผ่องขาว ราวหยวก ลวกสุกปลาย
ตาพร่าพราย ลนลาน ตระการทรวง

**ดั่งปทุม อูมเต่ง เขย่งดอก
ชูช่อหยอก ยิ้มยวน ชวนแหนหวง
ช่างกลมกลึง ตึงดัน กระชั้นพวง
สุดาดวง แม่..เอ้ย นึกเชยชม

**ขนตางอน อ่อนพริ้ว เป็นริ้วหลั่น
ดุจบุหลัน ลอยเลื่อน เฉือนไรผม
จมูกนิด ปากหน่อย รอยยิ้มคม
พาจิตจม สู่ห้วง สรวงสราญ

**แสนอิ่มเอม หัวใจ กระไรนี่
มิคิดเลย ชาตินี้ ที่อาจหาญ
คว้าคู่นอน ซอนซอก ดอกไม้บาน
กายสะท้าน สั่นไหว ในอารมณ์

**วางนิ่มน้อง นวลอนงค์ ลงบนฟูก
หวังจะปลูก ต้นรัก ปักให้สม
แล้วรดน้ำ ฉ่ำชื้น ด้วยชื่นชม
ปล่อยรากจม ก้นบึ้ง ถึงดินดาน

**บทเพลงรัก จบลง ที่ตรงไหน
จะเร้าใจ เริงรุก สนุกสนาน
ต้องอ่านต่อ อีกท่อน ตอนสำราญ
ขอทุกท่าน ติดตาม ความในกลอน.

..........*-*..........

เริงอักษร
๘ ธันวาคม ๒๕๖๐

อ่านย้อนหลังได้ที่
http://www.khonphutorn.com/index.php/topic,11370.0.html