..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..(เรื่อง กระดังงาลนไฟ ๑)

..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..
(เรื่อง กระดังงาลนไฟ ๑)

**กระดังงา ลนไฟ เขาใช้เทียบ
เรื่องราวเปรียบ กับคน บนลิขิต
ต้องพลาดพลั้ง กายใจ ในชีวิต
แก้สิ่งผิด จากร้าย กลายเป็นดี

**ถลำตัว เลยร่ำ ช้ำเพราะรัก
ด้วยโดนหัก อกทิ้ง กลิ้งกลอกหนี
จึงเจ็บช้ำ จำฝัง ทั้งชีวี
อุทาหรณ์ บ่งชี้ หญิงที่เจอ

**เมื่อหลายครั้ง มากครา พาประสบ
พานค้นพบ หลักชัย ไม่พลาดเผลอ
เก็บสะสม บ่มเพียร เรียนบำเรอ
มิค้างเก้อ เหมือนเก่า ให้เศร้าทรวง

**ประดุจกลีบ กระดังงา คราไฟลน
ปล่อยกลิ่นข้น หอมคลุ้ง จรุงสรวง
ภมรหมาย ลองลิ้ม ชิมดอกดวง
เจ้าแหนหวง เก็บไว้ มิให้ชม

**แตกระบัด เพลิงพลี ที่เปลวร้อน
ยามซุกซอน เผาลาม ความเสพสม
ใช้ทุกหยด หมดหยาด บาดอารมณ์
ละมุนห่ม ละมัยห่อ ต่อภมร

**คิดวาดหวัง เอาไว้ ไม่ทอดทิ้ง
ทำทุกสิ่ง มั่นหมาย เกินถ่ายถอน
โปรดชมช่อ ต่อติด มิคิดจร
จนอ้างว้าง อาวรณ์ เหมือนก่อนเลย

**เรื่องของสาว สวยใส ใบหน้าอ่อน
อายุตอน สิบห้า ชื่อว่า"เหมย"
มิมีรัก กับใคร ไร้คนเชย
งามจนเย้ย ชั้นฟ้า คราได้ยล

**บุญและกรรม หรือนี่ ที่รับบาป
เป็นคำสาป จากนรก ยกเหตุผล
ต้องแต่งงาน ใช้หนี้ หนีความจน
จำอดทน แทนคุณ การุณย์มา

**เศรษฐีรวย เงินทอง เข้าจองจับ
แล้วผลลัพธ์ จะเป็น เช่นไรหนา
เอาใจช่วย เธอหน่อย พลอยยุพา
ในตอนหน้า จะเผย เอ่ยให้ฟัง.

..........*-*..........

เริงอักษร
๕ ธันวาคม ๒๕๖๐

อ่านย้อนหลังได้ที่
http://www.khonphutorn.com/index.php/topic,11370.0.html