ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

น้ำเพชร

..ค่อยสะสมบ่มสีทีละน้อย
เกือบหยดย้อยร่วงหล่นบนพื้นหญ้า
ใสกลมกลิ้งยิ่งมองต้องนัยตา
เรียงระย้ารอหยาดสะอาดงาม

..เมื่อโดนลมโหมพัดก็กวัดแกว่ง
ห้อยต่องแต่งลิ่วลู่ดูวาบหวาม
อยากยื่นมือไปจับเงาวับวาม
ไต่ไปตามขดสวยรวยระริน

น้องจ๋า

[เริงอักษร]

**แม้นหากหยด หล่นหยาด สะอาดใส ถึงจะไกล สุดแท้ กระแสสินธุ์ เพียงพร่างพรม ห่มพื้น ชื่นชีวิน ขอซึมซับ จนสิ้น อย่างยินดี **เฝ้าแหงนคอ รอคอย ด้วยน้อยจิต แอบเพ่งมอง ก็ผิด อยากคิดหนี ไม่อาจยั้ง ชั่งใจ ในฤดี เรานั้นแค่ ธรณี ที่เพ้อครวญ. ..........*-*.......... เริงอักษร