ต่อไป →

[Phanchat]

....วุ่นในจิต คิดมาก อยากจะเป็น
อยากให้เห็น มีบ้าง เหมือนอย่างเขา
หลับตาฝัน พลันตื่น ยืนมึนเมา
ถ้าหากเรา ไม่พอ ก็ยังจน

....สุดห้ามหัก ใจเอ๋ย เลยปวดร้าว
ทั้งร้อนหนาว เข้ามา เหมือนห่าฝน
ทุกข์เก็บไว้ ให้หมด ด้วยอดทน
จะไม่บ่น ร่ำไร ให้ใครฟัง

....มีไม่มาก ประคอง ตรองชีวิต
คิดและคิด อย่าให้ ใครผิดหวัง
รอต่อเช้า คงมี วันนี้ยัง
ทุกข์เพราะตังค์ มีค่า กว่าจิตใจ........../
.........
**พันชาติ กวีพเนจร