-/> นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก ตอน มาลีมาลัย ๔

You are here: Khonphutorn.com - แหล่งข้อมูลของคนไทยหมวดความบันเทิงกาพย์ กลอน โคลง ฉันท์ (ผู้ดูแล: วิชญะ วิชญ์)นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก ตอน มาลีมาลัย ๔
หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก ตอน มาลีมาลัย ๔  (อ่าน 1800 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ผู้บริหารเว็บ
คะแนนน้ำใจ 23105
เหรียญรางวัล:
ผู้ดูแลเว็บนักอ่านยอดเยี่ยมผู้ดูแลบอร์ดนักเโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์
กระทู้: 1,951
ออฟไลน์ ออฟไลน์
รักทุกคนที่รักเรา รักทุกคนที่เรารัก
   
« เมื่อ: 21 กันยายน 2560, 03:26:46 PM »

Permalink: นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก ตอน มาลีมาลัย ๔



     ..นิทานเรื่อง "แก้วสารพัดนึก"..
           (มาลีมาลัย ตอนที่ ๔)
                (ดื้อเพื่อน้อง)

**หวนคำนึง ตอนเด็ก ยังเล็กอยู่
เจ้าก็ดู ขี้เหร่ ใช่เก๋หวาน
ตัวอ้วนกลม ผิวคล้ำ ดำมานาน
มองเหมือนถ่าน เดินได้ ไม่อยากแล

**แก้มเป็นบวบ อวบใหญ่ นัยตาเล็ก
บ่นดั่งเจ็ก เรื่อยไป ไร้แยแส
ยามเดินเหิน เมินหน้า ขาก็แป
มองแล้วแย่ ทุกส่วน แถมกวนโอ้ย

**แต่พอโต โก้หรู ดูโดดเด่น
แตกเนื้อเต้น เริ่มสาว เอาล่ะโหวย
มีหนุ่มจ้อง มองหมาย ตะกายโกย
อยากโขมย ไปกอด พรอดรำพัน

**ทุกเย็นย่ำ ค่ำคืน ยืนเห็นอยู่
ใจพี่รู้ แอบทัก ถักทอฝัน
รักเจ้าแล้ว มาลี วิลาวัณย์
โอ้แจ่มจันทร์ สวยพร่าง กลางหทัย

**ทั้งที่รู้ ว่าพ่อ ใช้ข้ออ้าง
ให้พี่ห่าง น้องนวล ชวนสงสัย
จะหาแก้ว วิเศษ ตามเหตุภัย
ได้ที่ไหน เล่าหนอ ท้อเหลือเกิน

**จะขอดื้อ ดั้นด้น ทนเพื่อน้อง
โห่..ป่าวร้อง ค้นหา พากายเหิน
ข้ามแม่น้ำ ป่าเขา ลำเนาเดิน
ไม่นานเนิ่น หรอกนะ จะรีบไป

**กระโดดบ้าง เดินบ้าง อย่างเร็วรี่
ปวดท้องฉี่ ก็อั้น กั้นการไหล
ข้ามทะเล คุ้งน้ำ ทำอย่างไว
เวลาที่ พ่อให้ ไม่เกินปี

**ไปอังกฤษ คิดไว้ มิได้เรื่อง
ฝรั่งเศส ทั้งเมือง กระเดื่องศรี
ทุกคนบอก ออกมา ว่าไม่มี
แก้ววิเศษ ตามที่ พี่ถามไป

**ถึงขั้วโลก โศกศัลย์ เพราะมันหนาว
นึกถึงหน้า ขาวขาว เอ้า...ทนไหว
ทะเลทราย ซาฮาร่า กล้าเหลือใจ
เถลไถล อยู่นาน ที่ผ่านมา

**ลงเรือลำ ดำน้ำ จนล้ำลึก
ก้นทะเล ยามดึก สะอึกหา
ขึ้นกระสวย อวกาศ มาดเตะตา
ของนาซ่า หลายหน ค้นไม่เจอ

**อิตาลี โปรตุเกส เขตรัสเซีย
มองโกเลีย แคนาดา พาให้..เอ๋อ
ทั้งฮ่องกง เกาหลี มีแต่..เบลอ
น้ำตาเอ่อ ท่วมทัน ล้นสองตา

**เที่ยวไปค้น หนไหน ก็ไม่เจอะ
ช่างเลอะเทอะ จริงหนอ พ่อให้หา
แล้วนี่เรา เอาไง จะได้มา
แก้ววิเศษ นั้นหนา แทบบ้าบอ

**ทรุดกายนั่ง พักก่อน ถอนใจฟู่
กลับจู่จู่ ชายแก่ แกฟันหลอ
ถือไม้เท้า ยักย้าย ส่ายตัวงอ
ยืนหัวร่อ เอิ๊กเอิ๊ก เบิกตามอง

**มาลัยจึง ถามไป อะไรนี่
หัวเราะถี่ เร็วรวด ปวดสมอง
ไม่เห็นหรือ เราช้ำ น้ำตานอง
มายืนจ้อง ขบขัน กันทำไม

**ตาเฒ่าว่า ลูกเอ๋ย ขอเอ่ยบอก
เฉลยออก จากปาก คำหลากไหล
แก้ววิเศษ แอบองค์ ตรงแห่งใด
เจ้าจงไป หาดู ชมพูทวีป

**มีแก้วเก็จ เม็ดงาม ความวิเศษ
ลือไปทุก ประเทศ เกล็ดเป็นจีบ
บันดาลได้ ใสพิสุทธิ์ ดุจประทีป
ให้เร่งรีบ ไคลคลา ตาให้พร

**พอพูดจบ ครบถ้อย ก็ลอยจาก
หายตัวพราก วาบวับ ลับสิงขร
สะดุ้งตื่น ฟื้นกาย คล้ายละคร
ในบทตอน ฟ้าช่วย อำนวยชัย

**มาลัยจะ ประสบ ค้นพบแก้ว
หรือว่าแคล้ว คลาดคลา พาสงสัย
ตามกันต่อ นะท่าน อ่านเพลินไป
ถึงตอนใหม่ รู้เอง ตามเพลงกลอน.

..........*-*..........

เริงอักษร
๒๑ กันยายน ๒๕๖๐
อ่านย้อนหลังได้ที่
http://www.khonphutorn.com/index.php/topic,10835.0.html



บันทึกการเข้า

ผู้บริหารเว็บ
คะแนนน้ำใจ 23105
เหรียญรางวัล:
ผู้ดูแลเว็บนักอ่านยอดเยี่ยมผู้ดูแลบอร์ดนักเโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์
กระทู้: 1,951
ออฟไลน์ ออฟไลน์
รักทุกคนที่รักเรา รักทุกคนที่เรารัก
   
« ตอบ #1 เมื่อ: 22 กันยายน 2560, 11:28:46 AM »

Permalink: Re: นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก ตอน มาลีมาลัย ๔
http://oknation.nationtv.tv/blog/nongjar/2017/09/22/entry-1
 
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]   ขึ้นบน
 
 
กระโดดไป: