ต่อไป →

[เริงอักษร]

ชายโฉดหญิงชั่ว จงกลัวฟ้า        (กาพย์ยานี ๑๑) **ชายหญิง แม้นจริงใจ เกิดรักใคร่ จงคงมั่น ตราบฟ้า นิจนิรันดร์ ประคองคู่ อยู่มิวาย **หากหวัง แค่ชั่ววูบ แอบโลมลูบ ประหนึ่งหมาย เชยชิม ลิ้มเรือนกาย ด้วยกำหนัด ขัดธรรมเนียม **ขนบ ประเพณี ของไทยนี้ มิควรเขียม ศักดิ์ศรี ฤดีเตรียม อย่าให้ห่าง วางทิ้งลง **ชายโฉด โปรดหญิงชั่ว ราคะมั่ว ตัวลืมหลง ลักลอบ กอปรคราวคง เพียงสะสาง สร้างกิจกาม **แก้วสวย สีสดใส เกิดที่ใจ ใช่แบกหาม หมดจด แสนงดงาม ต่อเมื่อแสง ไร้ราคี **เตือนใจ ด้วยจิตแจ้ง อย่าแสวง เสื่อมราศี ล่วงพ้น ประเวณี ย่อมเกิดกรรม ช้ำแก่ตน **หมกไหม้ จนหมกมุ่น จะหัวหมุน วุ่นสับสน ซึมเศร้า เหงาเพียงตน เฝ้าห่วงแหน แสนเสียดาย **หากคิด ว่าปิดอยู่ ขาดคนรู้ ดูเฉิดฉาย ล่วงเกิด ละเมิดกาย มิกลัวเกรง บรรเลงชม **สวรรค์ นั้นดูอยู่ นรกกู่ ยามเสพย์สม ชั่วร้าย ในอารมณ์ ฉะนั้นฟ้า ย่อมลงทัณฑ์. ..........*-*.......... เริงอักษร ๑๒ กันยายน ๒๕๖๐