-/> นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก ตอน อภินิหารลูกแก้ว ๑

You are here: Khonphutorn.com - แหล่งข้อมูลของคนไทยหมวดความบันเทิงกาพย์ กลอน โคลง ฉันท์ (ผู้ดูแล: วิชญะ วิชญ์)นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก ตอน อภินิหารลูกแก้ว ๑
หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก ตอน อภินิหารลูกแก้ว ๑  (อ่าน 1969 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ผู้บริหารเว็บ
คะแนนน้ำใจ 23063
เหรียญรางวัล:
ผู้ดูแลเว็บนักอ่านยอดเยี่ยมผู้ดูแลบอร์ดนักเโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์
กระทู้: 1,949
ออฟไลน์ ออฟไลน์
รักทุกคนที่รักเรา รักทุกคนที่เรารัก
   
« เมื่อ: 17 สิงหาคม 2560, 01:49:37 AM »

Permalink: นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก ตอน อภินิหารลูกแก้ว ๑



    ..นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก..
   (อภินิหารลูกแก้ว ตอนที่ ๑)

**อันลูกแก้ว ที่สร้าง กลางสมุทร
ใช้เพื่อหยุด ราหู ให้รู้ถอน
อมดวงจันทร์ เอาไว้ มิให้จร
ผลสะท้อน แก่โลก โศกด้วยเงา

**ภัยพินาศ สาดใส่ ใจมนุษย์
ในที่สุด เข่นฆ่า น่าอับเฉา
แย่งกอบโกย โหยหา มาบรรเทา
ความโลภเข้า ครอบงำ นำชะตา

**พระอิศวร ลืมหมด ในบทสอน
ลูกแก้วซ่อน อิทธิฤทธิ์ ผิดฝั่งฝา
ขอพรได้ หลายสิ่ง อิงตำรา
หากใครคว้า มาชม ย่อมสมใจ

**กำหนดจิต คิดว่า หาทางออก
แค่เพียงบอก ราหู ผู้อ่อนไหว
พบกับนาง ในฝัน วรรณวิไล
ลูกแก้วไซร้ พาสู่ ประตูดาว

**ราหูได้ แต่มอง ไม่ลองขอ
พรวิเศษ สักข้อ รอจนหนาว
ดาราราย แสนรัก หนักเรื่องราว
นอนร้องคราง แหง่วหง่าว ร้าวฤดี

**เพราะว่าพระ อิศวร ล้วนลืมหลง
บาปกรรมส่ง เมฆบัง ยังวิถี
มิได้บอก ราหู ให้รู้ที
ขอพรได้ มากมี ที่ต้องการ

**จะขอเดือน คว้าดาว เอามากอด
จะเพ้อพรอด พร่ำรัก สลักหวาน
จะเสกสรร พรรณนา พาเบิกบาน
จะซาบซ่าน อย่างไร ย่อมได้ชม

**พระราหู คอพับ เมื่อรับสาส์น
ส่งจากยอด ดวงมาลย์ พาลขื่นขม
เมขลา เรียบเรียง เสียงคารม
ว่าดาวตรม นักหนา ราหูเอย

**มิเห็นหน้า มานาน เกินขานไข
หรือจะทิ้ง กันไป ไม่เฉลย
ใจของพี่ เย็นเฉียบ เงียบจังเลย
ทุกคราเคย พบหา ยามราตรี

**หรือแอบคบ ใครใหม่ ไร้ใยเยื่อ
ทิ้งน้องจน หนาวเนื้อ เบื่อแล้วหนี
ลืมกันลง หมดสิ้น คงยินดี
หวังจะให้ น้องนี้ ฤดีวาย

**ยังจำมั่น วันเก่า เราเคยรัก
ร่วมสลัก รอยอุ่น ละมุนหมาย
อบอวลอยู่ มิจาง ในร่างกาย
หอมกำจาย คละคลุ้ง จรุงใจ

**ค่ำคืนหนึ่ง ฟ้าดำ คล้ำด้วยเมฆ
พระพิรุณ ท่านเสก เฉกเฉไฉ
เสียงฟ้าร้อง โครมครืน ยืนกอดใคร
จำได้ไหม พี่ยา คราฝนพรำ

**กระซิบหู ปลอบน้อง หยุดร้องไห้
กอดพี่ไว้ ดีแน่ แม่คมขำ
อย่ากลัวเลย อสุนีฯ ที่กระทำ
น้องถลำ อ้อมอก หมกกายอิง

..ใจมันเต้น เร้นลึก เกินนึกคิด
โดนจุมพิต ฝังฝาก หน้าผากหญิง
สั่นระทวย ด้วยรัก หวังพักพิง
พี่ช่วงชิง โอบกอด พรอดภิเปรย

**ฝนกระหน่ำ ครั้งแล้ว กี่ครั้งเล่า
สั่นกระเส่า หนาวซ้อน ไอร้อนเผย
พอสายฟ้า ฟาดเปรี้ยง เคียงคู่เชย
น้องมิเคย คลายแขน แม้นขาดใจ

**จะยอมตาย คาอก นรกสวรรค์
ยากดึงดัน หนีหลบ จบตรงไหน
ขอกอดพี่ อิงแอบ แนบหทัย
จนหยาดฝน หมดใส ในนภา

**แล้วไยลืม กันลง มิสงสาร
ปล่อยให้น้อง ซมซาน พาลโหยหา
ได้แต่ร้อง เรียกกู่ อยู่ทุกครา
โธ่..ราหู พี่ขา ดาราคอย

**เหตุการณ์นั้น จะเป็น เช่นอย่างไร
ตอนต่อไป ราหู ผู้เหงาหงอย
ทั้งดารา คู่รัก ชักตาปรอย
จะทะยอย เล่ารู้ สู่กันฟัง.

..........*-*..........

เริงอักษร
๑๗ สิงหาคม ๒๕๖๐


บันทึกการเข้า

ผู้บริหารเว็บ
คะแนนน้ำใจ 23063
เหรียญรางวัล:
ผู้ดูแลเว็บนักอ่านยอดเยี่ยมผู้ดูแลบอร์ดนักเโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์
กระทู้: 1,949
ออฟไลน์ ออฟไลน์
รักทุกคนที่รักเรา รักทุกคนที่เรารัก
   
« ตอบ #1 เมื่อ: 20 สิงหาคม 2560, 12:40:08 AM »

Permalink: Re: นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก ตอน อภินิหารลูกแก้ว ๑
http://oknation.nationtv.tv/blog/nongjar/2017/08/20/entry-1
 
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]   ขึ้นบน
 
 
กระโดดไป: