นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1625
เหรียญรางวัล:   กระทู้: 246
 ออฟไลน์"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
  |
« เมื่อ: 28 มิถุนายน 2560, 04:08:16 PM » |
|
Permalink: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต บทนำ ** พระชาติหกยกมากล่าวเล่าให้เห็น
ทรงบำเพ็ญยอดบารมีที่มั่นหมาย
ตั้งมั่นอยู่ในศีลไม่งมงาย
ทำให้กายวาจาสง่างาม
** ทรงเสวยพระชาติเป็นนาคราช
ขื่อ “ภูริทัต” ผู้องอาจในโลกสาม
สงบจิตสงบใจไม่วู่วาม
ปฏิบัติตนเคร่งครัดตามวัตรที่ดี
** แม้จะถูกทำร้ายไม่โกรธแค้น
วางตัวตามแบบแผนไม่หน่ายหนี
แม้เจ็บปวดรวดร้าวเศร้าฤดี
ก็ไม่มีความคิดจะโกรธเลย
** การสำรวมกายวาจาให้เรียบร้อย
ไม่ด่างพร้อยวิการนะท่านเอ๋ย
ชื่อว่า “ศีล” ดีหนักหนาอย่าละเลย
ขอเปิดเผยคือประตูสู่ชั้นพรหม
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1625
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #1 เมื่อ: 28 มิถุนายน 2560, 04:29:17 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ตอนที่ ๑ กำเนิด  ** กล่าวถึง “สมุททชา” พระนางนาฏ
ผู้เป็นราชธิดาสง่าสม
ของพระเจ้าพรหมทัตฉัตรบรม
งามขำคมเกินกว่าจะสาธยาย
** ได้ทรงอภิเษกเอกมิ่งมิตร
คู่ชีวิตนาคราชดังมาดหมาย
ซึ่งแปลงร่างเป็นมนุษย์สุดท้าทาย
ชื่อ “ฐตรส” ยอดชายกษัตรา
** มีพระโอรสด้วยกันสี่พระองค์
ผู้เป็นวงศ์แห่งนาคมากวาสนา
ปรากฏชื่อตามลำดับนับกันมา
คนที่หนึ่งชื่อว่า “ทัสสนกุมาร”
** คนที่สอง “ทัตตะ” น่ารักยิ่ง
เป็นขวัญมิ่งยิ่งใหญ่แสนไพศาล
“สุโภคะ” คนที่สามงามตระการ
“อิริฏฐะ” ชายชาญสีพี่น้อง
** ครั้นโอรสทั้งสี่ทรงเติบใหญ่
ฐตรสดีใจไม่หม่นหมอง
จึงทรงแบ่งสมบัติให้ครอบครอง
ตามครรลองขัตติยะประเพณี
** สุทัสสนะ สุโภคะ อริฏฐะ
เฝ้าบิดาตามวาระไม่หน่ายหนี
เดือนละครั้งดังตั้งใจใฝ่ทำดี
ดูแลบุพพการีผู้มีคุณ
** ส่วนทัตตะกุมารชาญฉลาด
ไปเฝ้าบาทพระบิดาไม่ว้าวุ่น
ถึงเดือนละสองครั้งหวังค้ำจุน
คิดการุณช่วยเหลืองานสานสัมพันธ์
** ครั้นบิดาไปเฝ้าท้าววิรูปักษ์
ชวนทัตตะลูกรักผู้ใฝ่ฝัน
จะได้เฝ้าท้าวเธอในสักวัน
รีบเดินทางเร็วพลันในทันที
** มีครั้งหนึ่งวิรูปักษ์พาพวกนาค
จำนวนมากไปเฝ้าท้าวโกสีห์
บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เช่นทุกปี
เพื่อขอพรภูมีให้สุขใจ
** ในครั้งนั้นทัตตะโดยเสด็จ
กราบไหว้เสร็จจอมเทพผู้เป็นใหญ่
จึงเอ่ยถามปัญหาโดยเร็วไว
ถ้าหากใครตอบได้ให้ตอบมา
** ไม่มีผู้ที่จะตอบคำถามได้
ทัตตะจึงเปิดใจไขปัญหา
เป็นที่ถูกพระทัยจอมเทวา
มอบรางวัลล้ำค่าน่าชื่นชม
** ประทานชื่อ “ภูริทัต” สวัสดิ์ผล
เป็นมงคลปลื้มปิติมิอาจข่ม
ความหมายดีศรีตนชนนิยม
จึงประณมก้มกราบซาบซึ้งคุณ
** “ภูริทัต” ชื่อนี้ที่สดใส
คือปัญญากว้างไกลไปเสริมหนุน
แผ่กระจายทั่วแผ่นดินถวิลบุญ
มาเจือจุนดุจแก้วใสแวววาม
|
|
|
 สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1625
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #2 เมื่อ: 28 มิถุนายน 2560, 04:33:20 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ตอนที่ ๒ อยากเกิดในสวรรค์ **ภูริทัตไปสวรรค์ดังมั่นหมาย
พบเทวดามากมายได้ไต่ถาม
ถึงเรื่องราวทั้งหลายให้รู้ความ
พยายามเรียนรู้เป็นลู่ทาง
** เกิดความคิดจิตถวิลถิ่นสุขสันต์
วิลาวัณย์เจิดจ้าตอนฟ้าสาง
อยากเกิดเป็นเทวดาพาเลือนราง
จึงศึกษาช่องทางอย่างจริงจัง
** เทวดาแนะนำทำดังนี้
รักษาศีลให้เต็มที่มิผิดหวัง
อย่าให้เกิดด่างพร้อยคอยระวัง
ด้วยยับยั้งกายวาจาพาให้งาม
** ภูริทัตตั้งจิตไม่คิดหวั่น
จะฝ่าฟันก้าวไปไม่เกรงขาม
อุปสรรคใดใดไม่ครั่นคร้าม
พยายามเพื่อสมหวังดังตั้งใจ
** วันหนึ่งจึงทูลขออนุญาต
ปิตุราชมาตุรงค์ทรงเป็นใหญ่
แห่งบาดาลนครขจรไกล
เพื่อออกไปที่สงัดปฏิบัติตน
** ได้ถือศีลอุโบสถหมดทุกข์โศก
ละจากโลกต้องดีมีกุศล
ไปเกิดในสวรรค์ชั้นเบื้องบน
เป็นเทวดาสำเร็จผลตนหวังมา
** กาลเวลาล่วงไปไม่สดชื่น
สุดกล้ำกลืนการกระทำช้ำหนักหนา
นางรับใช้หวังดีเกินอัตรา
จนรำคาญเกินกว่าจะอดทน
** ใจฟุ้งซ่านไม่อาจสงบได้
เป็นสาเหตุทำให้ศีลหมองหม่น
ต้องหาทางหลีกไกลไปให้พ้น
พวกหมู่มารที่ผจญหม่นอุรา
** อยากจะไปรักษาศีลเมืองมนุษย์
จึงรีบรุดขออนุญาตดังปรารถนา
ประณมกรกราบบิดรและมารดา
เพื่อขอลาเดินทางสร้างเสริมบุญ
** ได้กล่าวกับชายาอย่าเป็นห่วง
พี่ไปนะพุ่มพวงอย่าเคืองขุ่น
บำเพ็ญบุญสร้างกุศลผลคือทุน
รวมไว้ได้อบอุ่นเจือจุนตน
** จึงมุ่งหน้าขึ้นพื้นโลกโชคดีนัก
ได้เข้าพักใต้ร่มไม้คลายหมองหม่น
ที่ฝั่งแม่น้ำยมุนาละกังวล
รักษาศีลเป็นมงคลผลอนันต์
** ได้ตั้งจิตอธิษฐานหมั่นรักษา
ศีลอุโบสถชั่วชีวาไม่แปรผัน
ตั้งใจรักษาศีลชั่วนิรันดร์
ทุกคืนวันทำความดีมิเปลี่ยนใจ
** ใครต้องการเลือดเนื้อและชีวิต
พร้อมอุทิศยินดียอมพลีให้
มิขัดขวางหรือหวงแหนท่านผู้ใด
ขอเพียงได้ทำตามความต้องการ
** ภูริทัตจำศีลด้วยความสุข
เพื่อหลีกเลี่ยงความทุกข์ในสงสาร
หวังไปเกิดในสวรรค์ชั้นวิมาน
เป็นเทวดาเบิกบานสราญรมย์
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1625
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #3 เมื่อ: 28 มิถุนายน 2560, 04:40:35 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ตอนที่ ๓ พบพรานเนื้อ ** ณ เมืองพาราณสีมีพรานใหญ่
จะออกไปล่าเนื้อเพื่อสั่งสม
พร้อมลูกชายหัวแหวนแสนชื่นชม
เที่ยวล่าสัตว์ในพนมชมพนา
** ในวันหนึ่งจึงชวนกันรีบผันผาย
ออกจากบ้านก่อนจะสายหมายฟันฝ่า
ไปจนถึงริมแน่น้ำยมุนา
คงจะได้สัตว์ป่าดังหวังไว้
** รอยเท้ามีมากมายดูหลายหลาก
เกิดมาจากฝูงสัตว์ทั้งน้อยใหญ่
พากันมาหากินแถวถิ่นไพร
แล้วลงไปกินน้ำในนที
** ฝ่ายพรานไพรใจกล้าหาที่ซ่อน
เพื่อพักผ่อนรอเวลากลางพฤกษี
ด้วยความหวังจะเห็นเหล่ามฤคี
พากันมาที่นี่เหมือนทุกวัน
** ครั้นตกเย็นจึงเห็นเจ้ากวางป่า
ได้มุ่งหน้าสู่ริมธาราไม่ไหวหวั่น
เพราะกระหายอยากดื่มน้ำมานานครัน
จึงบากบั่นเดินมาหาน้ำกิน
** นายพรานได้จังหวะจะทำร้าย
หวังให้ตายสมดังใจถวิล
เหนี่ยวธนูออกไปใจทมิฬ
กวางด่าวดิ้นสิ้นใจในบัดดล
** พรานพ่อลูกได้เนื้อเพื่อไปขาย
เพื่อจุนเจือรายจ่ายคลายขัดสน
แล่เนื้อเสร็จแขวนไว้คลายกังวล
พักผ่อนตนเข้านิทราสุขารมย์
** ทุกทุกเช้าเหล่านางนาคจากใต้สมุทร
ต่างรีบรุดมาบูชาลืมตาข่ม
ต่อองค์ภูริทัตฉัตรบรม
ด้วยชื่นชมบุญญาบารมี
** ฝ่ายภูริทัตแปลงร่างอย่างมนุษย์
งามสง่าบริสุทธิ์ผุดผ่องศรี
นั่งสงบรับคารวะริมวารี
เช้าวันนี้ก็เช่นกันดังบรรยาย
** พรานพ่อลูกฟังดนตรีที่แว่วหวาน
ดังประสานลอยมาครารำร่าย
จึงแอบดูอยู่ห่างห่างอย่างท้าทาย
ต่างตะลึงในรูปกายงามผ่องพรรณ
** ฝ่ายเหล่านาคกานดาหันมาเห็น
ผู้ซ่อนเร้นแฝงมาพาใจสั่น
รีบแทรกแผ่นดินหนีมิช้าพลัน
สู่บาดาลทันควันหวั่นเกรงภัย
** สองนายพรานเข้าไปหาภูริทัต
หวังขจัดให้คลายหายสงสัย
สิ่งที่เห็นเมื่อสักครู่ดูเป็นนัย
แสนอาลัยคนงามอยากตามนาง
** ภูริทัตเล่าแจ้งแถลงไข
ความเป็นมาเป็นไปไม่หมองหมาง
ได้บอกจนหมดสิ้นไม่อำพราง
เป็นตัวอย่างผู้ทรงศีลถวิลบุญ
** หวังผูกมิตรไมตรีที่มอบให้
กับทั้งสองพรานไพรใจเกื้อหนุน
ใสบริสุทธิ์ดุจน้ำค้างหวังเจือจุน
โดยไม่อ้างบุญคุณให้วุ่นวาย
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1625
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #4 เมื่อ: 28 มิถุนายน 2560, 04:47:02 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ตอนที่ ๔ พาเที่ยวนาคพิภพ ** ภูริทัตส่งพรานไปนาคพิภพ
หวังสยบการล่าพาเสียหาย
ให้เลิกฆ่าเลิกเบียดเบียนเพียรทำลาย
เหล่าสัตว์ป่าทั้งหลายคลายร้อนใจ
**ครั้นถึงเมืองบาดาลสมานสมัคร
นาคต้อนรับด้วยความรักมิผลักใส
สองพ่อลูกได้ร่างทิพย์โดยฉับไว
มอบนาคให้คนละห้าร้อยนาง
** ภูริทัตส่งพรานเสร็จงานแล้ว
มีจิตใจผ่องแผ้วใสสว่าง
รีบมุ่งสู่เมืองมนุษย์สุดปลายทาง
จำศีลไม่เว้นว่างสร้างความดี
** ได้ตั้งใจแน่วแน่ไม่แปรผัน
ขอถวายชีวันเป็นสักขี
จะยึดมั่นในศีลชั่วชีวี
หวังเสริมสร้างบารมีที่ยิ่งยง
** ครั้นเมือครบครึ่งเดือนเหมือนทุกครั้ง
ลงมายังเมืองบาดาลด้วยประสงค์
เฝ้าบิดรมารดาทั้งสององค์
ผู้ที่เป็นเผ่าพงศ์วงศ์นาคา
** ทุกครั้งได้กล่าวธรรมนำส่งสุข
ปลดเปลื้องทุกข์บุพการีที่สูงค่า
การบอกกล่าวธัมมะจะนำพา
ให้ก่อเกิดปัญญาศรัทธาบุญ
** ครั้นเวลาเลยผ่านนานหนึ่งปี
พรานพ่อมีความเบื่อหน่ายให้ว้าวุ่น
อยากกลับโลกมนุษย์สุดละมุน
คงอบอุ่นกายใจไปนานวัน
** จึงเอ่ยชวนลูกชายหมายหวนกลับ
สู่ห้องหับเคหาพาสุขสันต์
เรากลับยังบ้านเก่าของเรากัน
ชั่วนิรันดร์ชีพสุขสนุกสบาย
** ฝ่าลูกชายยังเพลินเกินจะจาก
มีสุขมากในบาดาลประมาณหมาย
ไม่อยากจะจากไปใจวุ่นวาย
แสนเสียดายให้อาลัยใจกังวล
** ขัดพรานพ่อไม่ได้ให้หดหู่
แต่ไม่รู้ทำฉันใดใจสับสน
จำต้องตามพ่อกลับสุดอับจน
จึงต้องทนจากไปไกลบาดาล
** ภูริทัตได้มอบแก้ววิเศษ
ป้องกันเหตุเรื่องร้ายหลายสถาน
แต่พรานพ่อเผยใจไม่ต้องการ
ขอให้ท่านส่งกลับไปในทันที
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1625
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #5 เมื่อ: 28 มิถุนายน 2560, 04:53:22 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ตอนที่ ๕ พราหมณ์อาลัมพายน์ ** ในกาลนั้นยังมีพราหมณ์นามกระฉ่อน
ได้พร่ำวอนเรียนมนต์บนวิถี
แห่งศรัทธาค่าล้ำนำชีวี
หวังให้มีมงคลผลดีงาม
** มนต์นั้นชื่อ “อาลัมพายน์” หมายเรียนรู้
จากท่านครูให้เข้าใจเฝ้าไต่ถาม
เฝ้าพากเพียรฟันฝ่าพยายาม
สำเร็จตามมโนหวังที่ตั้งไว้
** ด้วยเหตุนี้มวลชนคนทั้งหลาย
เรียกเขา “พราหมณ์อาลัมพายน์” ผู้ยิ่งใหญ่
เขาจึงเดินร่ายมนต์ดั้นด้นไป
ริมยมุนาธาราใสไหลเนืองนอง
** ด้วยอำนาจแห่งมนต์ช่วยดลให้
เขานั้นได้ดวงแก้วแววใสส่อง
เหมือนที่ภูริทัตให้พรานครอบครอง
พรานไม่ปองที่จะรับกลับบ้านตน
** เขาได้ดวงแก้วนี้ที่นางนาค
เป็นแก้วจากนาคพิภพบรรจบผล
คือแก้วที่สูงค่ามหามนต์
ใครได้ยลอยากมีไว้ใช้คุ้มกัน
** อาลัมพายน์ร่ายมนต์บนฝั่งน้ำ
เดินเหยียบย่ำริมนทีมิหวาดหวั่น
พบสองพรานพ่อลูกคู่ผูกพัน
จากบาดาลมุ่งมั่นเดินกันมา
** พรานพ่อเห็นดวงแก้วแล้วอยากได้
เอ่ยปากขอท่านโปรดให้เราเถิดหนา
เหมือนที่เราเคยเห็นมากับตา
ในเมืองนาคนัคราคราที่แล้ว
** อาลัมพายน์ยินยอมพร้อมสนอง
ยกให้ท่านเป็นเจ้าของครองดวงแก้ว
แต่มีข้อแลกเปลี่ยนเวียนเป็นแนว
อาจจะมีวี่แววได้ชมเชย
** ท่านต้องการสิ่งใดอะไรนั่น
อย่าช้าพลันจงได้ขยายเผย
เราจะรีบจัดให้ไม่ละเลย
เพียงท่านเอ่ยวจีมีบัญชา
** อาลัมพายน์เอ่ยปากบอกไม่ยอกย้อน
ท่านจงรีบบอกเราก่อนหมดปัญหา
เราต้องการรู้ที่อยู่หมูนาคา
ท่านจงบอกเรามาอย่าช้าที
** พรานจึงนำไปที่อยู่ภูริทัต
ลูกเคืองขัดในใจไม่ใช่ที่
เป็นคนอกตัญญูดูไม่ดี
จึงได้หนีหลีกห่างย่างเยื้องจร
** ไปบวชเป็นฤๅษีที่แนวป่า
บำเพ็ญศีลภาวนาพาทอดถอน
ดำรงกายให้เป็นสุขทุกขั้นตอน
สมถะละนิวรณ์เดือดร้อนใจ
** ครั้นเมื่อถึงที่อยู่พญานาค
อาลัมพายน์เป็นสุขมากเหนือสิ่งไหน
เขาจึงมอบดวงแก้วอันแววไว
แก่พรานไพรผู้นำทางอย่างสัญญา
** เป็นเพราะโชคชะตาฟ้ากำหนด
จึงเกิดเรื่องสลดขวัญผวา
อาลัมพายน์ได้ยื่นดวงแก้วมา
เกิดตกหล่นทันตาจมบาดาล
** พรานป่าต้องโศกเศร้าเสียใจมาก
ผลเกิดจากเนรคุณหนุนล้างผลาญ
ให้สูญลาภขาดโชคโศกร้าวราน
ตัวนายพรานอดได้แก้วแววเลื่อมพราย
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1625
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #6 เมื่อ: 28 มิถุนายน 2560, 04:57:34 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ตอนที่ ๖ ถูกจับ ** พญานาคภูริทัตเห็นพรานพ่อ
รู้ว่าจะต้องก่อเรื่องเสียหาย
เขาตั้งใจนำคนมาทำลาย
หวังจับกายเอาไปไม่โกรธแค้น
** นั่งหลับตาตั้งจิตอธิษฐาน
แม้จะต้องวายปราณไม่หวงแหน
จะตั้งมั่นในศีลมิคลอนแคลน
ซุกศีรษะไว้แนบแน่นแสนงดงาม
** ฝ่ายพราหมณ์อาลัมพายน์ได้โอกาส
มุ่งหมายมาดจับนาคาน่าเกรงขาม
เริ่มพิธีเร็วพลันไม่ครั่นคร้าม
รีบทำตามคำครูผู้สอนมา
** เอายาทิพย์ทาร่างกายหมายเสริมฤทธิ์
ป้องกันพิษกรายกล้ำล้ำคุณค่า
บ้างใส่ปากเคี้ยวกินจนชินชา
เดินเข้ามาจับหางอย่างระวัง
** แล้วกระชากอย่างแรงแฝงอำมหิต
ด้วยมุ่งคิดจะจับไปตามใจหวัง
เพื่อเปิดการแสดงอย่างจริงจัง
ผู้คนคลั่งอยากดูงูพิสดาร
** ซ้ำกดหัวไว้มั่นไม่หวั่นไหว
จับขึ้นมาทันใดใจห้าวหาญ
รีบงัดปากให้อ้าพาชื่นบาน
คนใจร้ายระรานมารแห่งบุญ
** แล้วนำยามาใส่เข้าในปาก
พญานาคอดกลั้นไม่เคืองขุ่น
กลัวความโกรธเกิดเชื้อมาเจือจุน
ช่วยกันหนุนให้ศีลขาดอนาถนัก
** อาลัมพายน์ทำต่อไม่ขอหยุด
เปรียบประดุจคนได้ใจใฝ่ทอถัก
ให้บรรลุตามเป้าหมายไม่ได้พัก
ในที่สุดก็จักได้ดังจินต์
** เขย่าให้สำรอกมวลอาหาร
ด้วยต้องการทำให้พลังสิ้น
ภูริทัตสุดกลืนกล้ำช้ำชีวิน
ถูกเหยียบซ้ำแทบด่าวดิ้นสิ้นลมปราณ
** ในบางครั้งจับฟาดลงกับพื้น
ช่างหยิบยื่นความเจ็บเหน็บประสาน
ทำครั้งนี้ต้องเจ็บปวดรวดร้าวนาน
ตลอดกาลไม่เคยพบประสบมัน
** ภูริทัตทรมานอาการสาหัส
แต่ขจัดความโกรธโหดมหันต์
รักษาอุโบสถศีลนิจนิรันดร์
มีสวรรค์เป็นที่ตั้งหวังในบุญ
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1625
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #7 เมื่อ: 28 มิถุนายน 2560, 05:03:15 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ตอนที่ ๗ นักเล่นกล ** ครั้นทำลายพลังดังใจหมาย
ภูริทัตแทบวอดวายคล้ายดังหุ่น
ต้องยอมให้อาลัมพายน์ทำทารุณ
รักษาศีลไว้เป็นทุนหนุนความดี
** พราหมณ์ใจร้ายหมายจับพญานาค
หวังจะได้เงินมากดุจเศรษฐี
จับใส่กระโปรงเถาวัลย์ในทันที
แล้วรีบพาไปที่มีมวลชน
** ครั้นไปถึงจึงนำภูริทัต
จอมกษัตริย์แห่งบาดาลพาลหมองหม่น
ต้องตั้งมั่นในธรรมจำอดทน
ให้เล่นกลแลกทรัพย์น่าอับอาย
** ต้องทำตามคำสั่งดังหนึ่งทาส
รู้สึกแสนอนาถเกินคาดหมาย
จนบางครั้งปวดแสบแทบวางวาย
อาลัมพายน์สังการงานแสดง
** สั่งให้ภูริทัตทำตัวใหญ่
ทำตามใจไม่คิดจิตกำแหง
แล้วสั่งให้ทำตัวเหมือนเด็กแดง
แม้อ่อนแรงก็ทำกรรมของเรา
** เมื่อสั่งให้ขดตัวและพ่นน้ำ
ก็ต้องเต็มใจทำตามคำเขา
ให้พ่นควันพ่นไฟไม่ดูเบา
ให้เปลี่ยนสีแล้วให้แผ่พังพาน
** ภูริทัตทำตามความประสงค์
ไม่ย่อท้อมั่นคงเป็นพื้นฐาน
มีความหวังคือสวรรค์ชั้นวิมาน
ที่สวยงามตระการเนิ่นนานมา
** ความหวังสองของท่านพญานาค
อาลัมพายน์ได้เงินมากตามปรารถนา
คงจะปล่อยเราไปในไม่ช้า
รอเวลาเป็นอิสระจะเปรมปรีดิ์
**พวกชาวบ้านชอบใจไม่เคยเห็น
มันช่างเป็นการแสดงแห่งศักดิ์ศรี
จะหาดูที่ไหนคงไม่มี
จึงมอบเงินด้วยยินดีที่ได้ชม
** บางคนเกิดรู้สึกนึกสงสาร
เพราะคิดว่าทรมานพาลขื่นขม
ต่างร้องไห้เพราะสุดจะแสนระทม
เกิดเศร้าตรมเกินกว่าจะพรรณนา
** อาลัมพายน์ได้เงินมากอยากได้อีก
ไม่หลบหลีกโลภะละตัณหา
ปล่อยให้เข้าครอบงำช้ำอุรา
ลืมสัจจะวาจาน่าเศร้าใจ
** เคยบอกว่าจะปล่อยคอยนิดหนึ่ง
เมื่อยอดถึงเราจะให้ชีวิตใหม่
ปล่อยเป็นอิสรภาพอย่างเร็วไว
แต่เปลี่ยนใจกลับคำไม่นำพา
** จ้างช่างทำกระโปรงใหญ่ใส่ภูริทัต
แล้วผูกมัดยกขึ้นไปพาดไหล่ขวา
พร้อมกับออกเดินทางสร้างมายา
ในสถานที่ข้างหน้าเพื่อหาเงิน
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1625
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #8 เมื่อ: 28 มิถุนายน 2560, 05:20:11 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ตอนที่ ๘ ฝันร้ายของพระมารดา ** วันที่พราหมณ์ได้จับพญานาค
นำไปจากที่อาศัยไม่ขัดเขิน
สมุททชาเกิดนิมิตจิตเพลิดเพลิน
แต่บังเอิญเป็นฝันอันตราย
** ในฝันนั้นมีชายใจร้ายเหลือ
คิดจะฉีกเลือดเนื้อไม่เบื่อหน่าย
ตัดแขนขาพระนางแทบวางวาย
เลือดกระจายไปทั่วน่ากลัวนัก
** ตื่นบรรทมขึ้นมาอุราหมอง
น้ำตานองคิดไปใจเศร้าหนัก
คงจะเป็นลางร้ายหมายประจักษ์
คนที่รักต้องจากไปไกลลับตา
** คิดไปถึงลูกชายสายโลหิต
เฝ้าครุ่นคิดนึกถึงคะนึงหา
ภูริทัตลูกชายได้ขอลา
ไปจำศีลด้วยศรัทธาเมืองมนุษย์
** ครั้นเมื่อครบครึ่งเดือนเหมือนเมื่อก่อน
ไม่หวนย้อนกลับมาน่าห่วงสุด
คงเกิดภัยแน่แท้แม่แทบทรุด
ผู้เป็นบุตรเดือดร้อนตอนอยู่ไกล
**สามหน่อนาถสงสารแม่มีแต่ทุกข์
จะนั่งลุกทุกที่มิสดใส
คอยเป็นห่วงแต่น้องหมองหม่นใจ
ทำอย่างไรจะรู้ข่าวของท้าวเธอ
** สามโอรสปรึกษาหาทางช่วย
กลัวน้องม้วยด้วยคนร้ายหมายทีเผลอ
จึงพบแม่เพื่อบอกลาหาให้เจอ
ตัวน้องชายที่เผอเรอเลยเจอดี
** จึงตกลงแยกย้ายหมายเที่ยวหา
ทั้งในป่าในเมืองเรืองแสงสี
แม้เหน็ดเหนื่อยเพียงไรไม่รอรี
เพียงพบน้องของพี่ที่รอคอย
** อริฏฐกุมารอาจหาญกล้า
ไปสวรรค์เมืองฟ้าคราเศร้าสร้อย
ได้สอบถามเทวดาหาร่องรอย
จนดาวเดือนเคลื่อนคล้อยลอยลับตา
** สุโภคะตัดสินใจเข้าไพรสัณฑ์
มุงหมายมั่นหิมพานต์ผ่านพฤกษา
เพื่อช่วยเหลือภูริทัตขัตติยา
ให้กลับมาพบแม่ผู้แก่กาย
** สุทัสสนะแยกไปเมืองมนุษย์
เร่งรีบรุดเดินทางอย่างมุ่งหมาย
ด้วยเป็นห่วงอาลัยไม่ผ่อนคลาย
เกรงภัยร้ายจะเหยียบย่ำทำเดือดร้อน
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1625
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #9 เมื่อ: 28 มิถุนายน 2560, 05:23:14 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ตอนที่ ๙ ตามจนพบ ** สุทัสสนะแปลงร่างอย่างฤๅษี
ดุ่มเดินไปทุกที่มิหยุดหย่อน
ด้วยความหวังฝังใจไม่อาทร
ทนแรมรอนแม้ทุกข์จะรุกราน
** เบื้องต้นมุ่งไปยังริมฝั่งน้ำ
ที่ภูริทัตเคยทำกัมมัฏฐาน
ได้ตั้งมั่นในศีลมาเนิ่นนาน
หวังพบพานสวรรค์อันรื่นรมย์
**พบรอยเลือดหยาดหยดหมดสงสัย
ประสบภัยจากหมองูสู้ขื่นขม
จึงต้องเสี่ยงตามหาพาระทม
แม้หมองตรมไม่ย่อท้อหาต่อไป
** ในที่สุดโชคดีมีข่าวสาร
คนจิตพาลพราหมณ์เฒ่าเฝ้าขวักไขว่
การแสดงมายากลพ่นน้ำ,ไฟ
จึงจับภูริทัตไว้ให้แสดง
** ได้มุ่งหน้าสู่เมืองพาราณสี
จนถึงที่คนข่าวกล่าวแถลง
อาลัมพายน์เริงรื่นใจไม่เคลือบแคลง
จะมีคนมาแย่งเอานาคคืน
** เปิดแสดงที่ประตูราชฐาน
เพื่อข้าราชบริพารได้เริงรื่น
ได้ชมสิ่งใหม่ใหม่ไม่กล้ำกลืน
คงสดชื่นยินดีเปรมปรีดา
** ในกาลนี้พระราชาจะเสด็จ
แต่ภารกิจไม่เสร็จตามปรารถนา
ให้แสดงได้เลยอย่าเฉยชา
ไม่ต้องเสียเวลารอท่าเรา
** อาลัมพายน์ส่งสัญญาณพญานาค
ให้ออกจากกระโปรงโล่งความเหงา
ภูริทัตรีบโผล่หัวไม่มัวเมา
ทำตามคำสั่งเขาเราต้องทน
** มองดูไปรอบรอบปลอบใจว่า
จงอย่ากลัวเลยหนาจะหมองหม่น
อันตรายคงไม่มีพลีกายตน
แสดงให้ผู้คนได้ยลกัน
** มองไปเห็นฤๅษีที่ยืนอยู่
กำหนดรู้พี่ชายคล้ายดังฝัน
เลื้อยไปหาทัสสนะมิช้าพลัน
สุดจาบัลย์ร่ำร้องหมองอุรา
** จึงซบลงแทบเท้าเศร้าใจนัก
ของพี่ชายที่รักกันหนักหนา
สุทัสสนะสุดช้ำกลั้นน้ำตา
เพราะสงสารน้องยาอย่างจับใจ
** สักครู่หนึ่งภูริทัตจึงเลื้อยกลับ
เพื่อพร้อมรับหน้าที่มีมอบให้
ทั้งพ่นควันพ่นน้ำซ้ำพ่นไฟ
พร้อมทำตัวเล็กใหญ่ไม่ย่อท้อ
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1625
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #10 เมื่อ: 28 มิถุนายน 2560, 05:31:58 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ตอนที่ ๑๐ วางแผนช่วยน้อง ** สุทัสสนะคิดอุบายหมายช่วยน้อง
หวังประคองปลอบขวัญวันเหี่ยวห่อ
คิดแล้วตัดสินใจไม่รีรอ
จึงรีบก่อสงครามจิตวิทยา
** ได้เอ่ยคำเปรียบเปรยเพื่อเย้ยหยัน
อะไรกันลวงล่อพอเถิดหนา
นำพญานาคไร้พิษคิดแหกตา
จึงเอามาเล่นกลให้คนดู
** อาลัมพายน์ได้ฟังนั่งสะอึก
ให้ฉุนกึกโกรธแค้นแสนอดสู
เจ้าโอหังเป็นใครใคร่จะรู้
ถ้าอย่างนั้นลองสู้ดูเป็นไร
** กับพญานาคตัวที่พิษหนีหาย
จะรู้ว่าพิษร้ายสูญหายไหม
หรือมีพิษมากมายร้ายเหลือใจ
เจ้าจงได้ทดลองต้องเจอดี
** สุทัสสนะจึงเสนอข้อแลกเปลี่ยน
เป็นความเพียรหวังช่วยด้วยเหลือที่
จะอดทนต่อไปไม่เปรมปรีดิ์
ช่วยน้องพี่มีสุขทุกข์มลาย
** ท่านจะต้องต่อสู้นาคผู้หญิง
ถ้าแน่จริงรับคำท้าอย่าหนีหาย
พราหมณ์เล่นกลไม่ยี่หระคำท้าทาย
ด้วยมุ่งหมายต่อสู้ดูสักครา
** ฤๅษีแปลงจึงเรียก “อัจจมุขี”
นางนาคีบริวารที่หาญกล้า
ซึ่งได้แปลงเป็นเขียดจากชฎา
ให้ออกมาปรากฏตัวเพื่อยั่วพราหมณ์
** อัจจมุขีออกมาเกาะอยู่ที่บ่า
ตามบัญชาของฤๅษีมิหยาบหยาม
กระโดดไปที่ฝ่ามือสื่อความงาม
มิครั่นคร้ามพร้อมสู้ทุกผู้คน
** ได้คายพิษสามหยดช่างสดใส
แล้วกลับไปยังที่เดิมเริ่มรอผล
อันพิษนี้ร้ายนักสุดจักทน
จะปี้ป่นวอดวายมลายลง
** ถ้าหากโยนพิษไปในอากาศ
ชาวประชาปวงราษฎร์อาจเป็นผง
ฝนจะแล้วเจ็ดปีที่ยืนยง
พืชและสัตว์ต้องปลดปลงสิ้นวงศ์วาน
** ถ้าหากทิ้งลงดินทุกถิ่นที่
ก็จะมีไฟลุกทุกถิ่นฐาน
ทั้งข้าวปลาพืชพันธุ์อันตรธาน
ทุกชีวิตต้องวายปราณไม่เหลือเลย
** ถ้าหากทิ้งลงในผืนน้ำ
จะชอกช้ำยิ่งใหญ่ใคร่เปิดเผย
สัตว์น้ำจะสิ้นใจไม่เหลือเลย
ต้องลงเอยเสียหายร้ายแรงนัก
** จะต้องทิ้งลงในบ่อที่ขุดใหม่
เพื่อเรื่องร้ายหายไปใช้เป็นหลัก
จึงจำเป็นต้องขุดบ่อเพื่อรอพัก
พิษร้ายจักน้อยลงคงผ่อนปรน
** จึงกราบทูลพระเจ้าพาราณสี
เพื่อพึ่งพาบารมีมิหมองหม่น
ให้ขุดบ่อล่อพิษจิตกังวล
จนพิษพ้นหมดสิ้นถิ่นโลกา
** บ่อที่หนึ่งใส่เครื่องยาสูงค่านัก
บ่อที่สองใช้พักโคลนโยนเข้าหา
บ่อที่สามใส่ยาพิษติดตามมา
หวังผลาญพล่าทำลายพิษร้ายแรง
** แล้วเทพิษลงไปในบ่อแรก
เกิดเรื่องแปลกควันฟุ้งพุ่งเป็นแสง
พร้อมเกิดไฟลุกเห็นเป็นสีแดง
ที่ได้แฝงพิษร้ายหมายย่ำยี
** แล้วลามต่อไปถึงบ่อสองสาม
ไฟที่ลามดับสนิทพิษบินหนี
กระจายไปในอากาศประหลาดดี
พิษร้ายนี้หายไปในพริบตา
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1625
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #11 เมื่อ: 28 มิถุนายน 2560, 05:35:19 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ตอนที่ ๑๑ พบพระเจ้าลุง ** อาลัมพายน์โชคไม่ดีมีกรรมหนุน
มาเจือจุนเติมซ้ำช้ำหนักหนา
ต้องโดนพิษแรงร้ายถึงกายชา
เป็นโรคเรี้อนทันตาน่าเห็นใจ
** เขาเกิดกลัวตัวสั่นขวัญผวา
อนิจจากรรมสนองต้องหวั่นไหว
เคยก่อทุกข์เดือดร้อนมาเช่นไร
กรรมนั้นไซร้ถึงตัวอย่ามัวเพลิน
** จึงได้ปล่อยพญานาคจากที่ขัง
กลับไปยังฤๅษีมิขัดเขิน
ภูริทัตแสนยินดีมีใดเกิน
สุดเพลิดเพลินในอุราหาใดปาน
** ภูริทัตนางนาคอัจจมุขี
แปลงกายีเป็นมนุษย์สุดห้าวหาญ
พร้อมพี่ชายสุทัสสนกุมาร
ต่างชื่นบานยินดีมิตรอมตรม
** พระเจ้าพาราณสีมียศศักดิ์
ทรงสงสัยยิ่งนักสุดจักข่ม
มีอะไรไหมหนามาเป็นปม
จงเปิดเผยลับลมให้ชมเชย
** สุทัสสนกุการชาญฉลาด
กราบพระบาทตอบคำพร่ำเฉลย
เพื่อทรงทราบความเป็นไปไม่ละเลย
พร้อมเปิดเผยให้รู้เป็นผู้ใด
** ภูริทัตรเป็นน้องของตัวข้า
เป็นบุตรสมุททชาอย่าผลักไส
ขนิษฐาร่วมท้องของท้าวไท
ประทับในพาราแห่งบาดาล
** จอมกษัตริย์ฟังวจีที่เอ่ยกล่าว
ถึงเรื่องราวแต่หนหลังดังเหมือนม่าน
ที่ถูกเปิดออกมาพาสำราญ
รำลึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา
** จึงเข้าไปโอบกอดพระหลานรัก
ดีพระทัยยิ่งนักเกินจักหา
ตรัสถามถึงน้องนุชสมุททชา
อนิจจาพี่น้องต้องจากกัน
** สุทัสสนะกราบทูลถึงมูลเหตุ
พระมารดาแสนเทวษต้องโศกศัลย์
รอฟังข่าวลูกคนดีทุกวี่วัน
สุดจะกลั้นน้ำตาพาเศร้าตรม
** จอมกษัตริย์พาราณสี
ทรงพูดจาพาทีที่เหมาะสม
เจ้าจงรีบกลับไปให้ชื่นชม
เพื่อช่วยข่มความหม่นหมองของชนนี
** มีโอกาสกลับมาหาลุงบ้าง
มาพักค้างให้เป็นสุขทุกดิถี
เชิญมารดามาด้วยช่วยลุงที
เราน้องพี่ได้ประสบพบหน้ากัน
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1625
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #12 เมื่อ: 28 มิถุนายน 2560, 05:38:51 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ตอนที่ ๑๒ กลับนาคพิภพ ** พระสุทัสสนะพระภูริทัต
หลังขจัดอาลัมพายน์ดังหมายมั่น
ได้กลับถึงพาราบาดาลพลัน
ชาวนาคาพากันหลั่งน้ำตา
** เสียงร้องไห้ดังก้องทุกห้องหอ
น้ำตาคลอเต็มเบ้าเฝ้าโหยหา
ประเภทหนึ่งดีใจได้กลับมา
ประเภทสองเสียใจว่าทรมากาย
** ภูริทัตถูกทรมานผ่านความช้ำ
ถูกเหยียบย่ำจิตใจให้สลาย
เกือบเอาตัวไม่รอดพาวอดวาย
แทบกระอักเลือดตายมลายไป
** ภูริทัตนอนระบมอมความทุกข์
จะนั่งลุกปวดฤดีมิสดใส
ด้วยอดทนอดกลั้นมิพรั่นใจ
รักษาศีลมั่นไว้ให้ยั่งยืน
** อริฏฐกุมารร้าวรานหนัก
เห็นน้องรักโทรมทรุดสุดจักฝืน
ห้ามทุกคนเข้าห้องต้องกล้ำกลืน
รอวันคืนน้องหายคลายทุกข์ตรม
** สุโภคะตามหาค้นคว้าทั่ว
ไม่พบตัวน้องยาพาขื่นขม
หาทั่วป่าหิมพานต์รานระทม
สุดจะข่มวิญญาแสนอาทร
** จึงหันกลับเมืองบาดาลผ่านพฤกษี
มาถึงที่ฝั่งยมุนาพาทอดถอน
คิดถึงน้องหวั่นไหวใจสั่นคลอน
ให้เร่าร้อนเกินไปหัวใจชา
** เห็นพราหมณ์พ่อรอรีอยู่ที่นั่น
เคยพบกันที่บาดาลนานหนักหนา
ได้เห็นเขาล้างบาปอาบธารา
พร้อมพึมพำด้วยว่าอย่ามีกรรม
** ที่ได้นำอาลัมพายน์หมายจับท่าน
ไปทรมานหลากหลายคล้ายกระหน่ำ
ให้เจ็บปวดรวดร้าวเป็นประจำ
อโหสิที่ก้าวล้ำทำร้ายใจ
** จึงโกรธแค้นแทนน้องของตนนัก
เอาหางพันแล้วชักลงน้ำใส
หวังเพียงเขาจมน้ำคว่ำลงไป
ด้วยเคยได้ทำร้ายน้องชายตน
** แล้วเอาตัวกลับบาดาลด้วยหาญกล้า
สืบเรื่องราวที่ผ่านมาพาสับสน
ที่กล่าวว่าพราหมณ์ประเสริฐเลอเลิศชน
เหนือกว่าคนทั้งสิ้นแผ่นดินนี้
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1625
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #13 เมื่อ: 28 มิถุนายน 2560, 05:41:38 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ตอนที่ ๑๓ ถ้อยแถลงของภูริทัต กุมาร** สุโภคะกลับบาดาลในกาลนั้น
พาพราหมณ์พ่อมาพร้อมกันขมันขมี
รีบดั้นด้นบุกป่าพนาลี
ถึงนาคพิภพเร็วรี่มีสุขใจ
** อริษฐกุมารชาญฉลาด
รู้เปรื่องปราดเรื่องพราหมณ์ตามเงื่อนไข
เพราะเคยเกิดเป็นพราหมณ์งามวิไล
เมื่อชาติก่อนจึงรู้ได้ใช่กล่าวลวง
**ห้ามไม่ให้พี่ชายทำร้ายเขา
เพราะมัวเมาหลงใหลใจเป็นห่วง
กลับสรรเสริญเจริญคุณบุญทั้งปวง
ไม่ก้าวล่วงเหยียบย่ำคำสอนเลย
** ภูริทัตได้ฟังนั่งหงุดหงิด
เป็นความคิดผิดไปใคร่เฉลย
จึงรีบออกจากห้องร้องภิเปรย
เพื่อเปิดเผยให้รู้ทุกผู้คน
** อันพราหมณ์นี้มิได้วิเศษวิโส
มีโลโภโทโสอกุศล
อีกโมหะอวิชชาพาเวียนวน
เขายังเป็นปุถุชนคนธรรมดา
** พวกพ่อเรือนต้องการทรัพย์และบ่าวไพร่
เพื่อรับใช้พวกตนล้นวาสนา
อันพวกพราหมณ์ทั้งหลายได้กล่าวมา
ก็ไม่ต่างไปกว่าพวกพ่อเรือน
** ทั้งสองฝ่ายต่างจมปรักและหมักหมม
อยู่ในหล่มกามคุณหนุนให้เปื้อน
ซึ่งมลทินรัดรึงพึงมาเยือน
ไม่ลางเลือนจมหายคลายปมกรรม
** แต่พวกพราหมณ์คิดว่าข้าวิเศษ
ยึดเป็นเหตุถือตัวมั่วถลำ
คิดว่าตนสูงกว่าพาระกำ
ชนเหล่าอื่นล้วนต่ำขำสิ้นดี
** ที่แท้เป็นพวกพ้องลิ้นสองแฉก
คิดแล้วแปลกหนักหนามาเสียดสี
ว่าตนเองเหนือกว่าใครในปฐพี
จริงแล้วล้วนแต่มีราคีคาว
** ภูริทัตหันไปบอกออกคำสั่ง
จงรับฟังอย่าไถลให้อื้อฉาว
รีบนำพราหมณ์คนนี้มีเรื่องยาว
จากบาดาลดังกล่าวไปมนุษย์
** โดยไม่ต้องทำโทษโหดเหลือหลาย
มันผิดศีลมากมายร้ายที่สุด
เราตั้งใจบำเพ็ญเป็นอาวุธ
ประเสริฐสุดสิ่งมีค่ากว่าชีวิต
** พราหมณ์รำลึกเสียใจอย่างใหญ่หลวง
เพราะเฝ้าห่วงบ่วงมารการทำผิด
ถึงบัดนี้ผลเกิดเลิศสุดคิด
เจ็บที่จิตทรมานใจไปจนตาย
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1625
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #14 เมื่อ: 28 มิถุนายน 2560, 05:46:13 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๖ พระภูริทัต ตอนที่ ๑๔ พบกันพร้อมหน้า ** อันวันเดือนเคลื่อนไปไม่หยุดนิ่ง
สรรพสิ่งเปลี่ยนไปน่าใจหาย
ก็ถึงวันนัดพบครบหญิงชาย
ทั้งลูกหลานต่างหมายได้พบกัน
** เพื่อไปเยี่ยมพระบิดากลางป่าใหญ่
ผู้ตัดใจทิ้งบัลลังก์หวังสวรรค์
เฝ้าประพฤติกัมมัฏฐานกาลนิรันดร์
ใจผูกพันด้วยธรรมนำสุขมา
** พระเจ้ากรุงพาราณสียินดีนัก
พาเมียรักลูกเต้าเข้าไปหา
ฤๅษีผู้เป็นพ่อมิรอรา
กราบบาทาซึ้งใจในพระคุณ
** พระนางสมุททชาท้าวธตรฐ
พร้อมลูกลูกทั้งหมดช่วยเนืองหนุน
พาพวกนาคทั้งหลายหมายเจือจุน
เดินทางอย่างอบอุ่นละมุนทรวง
** จอมกษัตริย์ทรงประทับกับผู้พ่อ
ทรงเฝ้ารอน้องนางอย่างแสนห่วง
เห็นขบวนมาแต่ไกลคงไม่ลวง
เป็นขบวนของพุ่มพวงที่ห่วงใย
** สมุททชาสวามีและโอรส
น้อมประณตพระบิดาพาสดใส
อีกทั้งพระเชษฐาที่คลาไคล
พร้อมขวัญใจมเหสีแสนปรีดา
** ทรงตื้นตันหนักหนามาประสบ
เมื่อได้พบหน้ากันสุดหรรษา
ต่างไต่ถามเรื่องราวคราวผ่านมา
เจรจาแบบน้องพี่ที่ผูกพัน
** สามพ่อลูกสุขใจอยู่ในป่า
วันเวลาผ่านไปไวเหมือนฝัน
ดุจดังว่าเพิ่งผ่านไม่นานวัน
ช่วงได้พบช่างสั้นสุดสรรคำ
** ถึงเวลาแยกย้ายใจหายมาก
ต้องมาจากกันไปใจร้องร่ำ
เพราะภาระหน้าที่มีประจำ
ต่างครวญคร่ำร่ำลาน้ำตานอง
** ภูริทัตตั้งมั่นไม่หวั่นไหว
รักษาจิตเอาไว้มิให้หมอง
มีกายวาจางามตามครรลอง
ผู้หมายปองสวรรค์อย่างมั่นคง
** รักษาศีลอุโบสถงดงามนัก
พึงประจักษ์ผลดีที่ประสงค์
เป็นที่รักของพวกพ้องผองเผ่าพงศ์
ได้ดำรงอยู่ในศีลจนสิ้นใจ
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
หมวดความบันเทิง
