ต่อไป →

[อุทัย มีสีสรรพ์]

..........เหนื่อย..........

...เหมือนความหวังหลุดหายคล้ายใจหวิว
เดินเข้าคิวช้ำเกินเดินไม่ไหว
ทางชีวิตตีบตันฝันหลุดไป
ทบทวนใหม่ใครหนอสานต่องาน

...พักก็ยังไม่พอความท้อครอบ
ชีวิตกรอบบอบช้ำย้ำต้องผ่าน
ล้มแค่ไหนไม่ท้อทรมาน
ยังต้องการคนแคร์ดูแลกาย

...หวังเคยฝันวันนี้ไม่มีแล้ว
มองดูแก้วร้าวแรกแตกสลาย
ความรักจึงปิดฝันอันตราย
เมื่อพิษคายรักชืดมันจืดจาง

...เหตุผลตามความจนยิ่งหม่นหมอง
รักสำรองจากใจต้องไกลห่าง
เหลือรอยร้าวแปดเปื้อนมันเลือนลาง
รักปิดทางไม่เหลือสิ้นเยื่อใย

...เหนื่อยชีวิตคิดมากจากความคิด
มันหลงติดวังวนความหม่นไหม้
ความล้มเหลวซ้ำเติมเพิ่มหนักไป
ร้าวหัวใจไม่กลับมันยับเยิน....

อุทัย มีสีสรรพ์