ต่อไป →

[เริงอักษร]

..สวยทุกยามวสันต์..      (กาพย์ยานี ๑๑) **ฝนพราวก่อนหนาวพร่าง ช่อน้ำค้างเรียงหยาดคุ้น แววม่านมองละมุน ประดุจเพชรมณีเพียง **ถูกแสงยามแดดสาย ต้องละลายมิอาจเลี้ยง ไอร่ายละอองเรียง ระเหิดหายในทุกหน **หวานรักน้องถักร้อย มากและน้อยตามสนน ต่อตั้งลำพังตน หรือสร้างด้วยดวงฤดี **ฝนเยือนเมื่อเดือนย่าง รักเคียงข้างเป็นสักขี ท่วมท้นในทุกที พี่ยังหวนถึงกลิ่นหอม. ..........*-*.......... เริงอักษร ๑๔ สิงหาคม ๒๕๖๑

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..หยาดฝนพรมพร่างพราย
เหมือนโรยสายกายถนอม
หอมกลิ่นชินดมดอม
คล้ายกายใจของใครหนอ

..ชุ่มชื่นระรื่นจิต
ยามแนบชิดงามละออ
ฝนหลากอยากเคล้าคลอ
ซบไหล่อุ่นละมุนเพียง

น้องจ๋า

[เริงอักษร]

**แว่วยินแผ่วลำนำ ช่างหวานล้ำทำนองเสียง ลอยเรื่อยเอื่อยสำเนียง จากฟากฟ้าหรือไฉน **ก้องอยู่มิรู้สิ้น อวลไอกลิ่นสุราลัย พรมพร่างกลางฤทัย ประดับห้วงฤดีดล. ..........*-*.......... เริงอักษร

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..จากฟ้ามาสู่ดิน งามระพินเมื่อยินยล โปรยปรายร่ายน้ำฝน ชุ่มฉ่ำชื่นระรื่นงาม ..หยาดมาจากฟ้ากว้าง พรมพลิ้วพร่างสว่างหวาม สู่จิตชวนติดตาม ประทับใจไม่รู้ลืม น้องจ๋า

[เริงอักษร]

**ชื่นฉ่ำดื่มด่ำหวาน ดั่งอ้อยตาลผสานปลื้ม ยากให้ใครขอยืม หวงละอองของฟ้าพราว **เก็บกักตระหนักมั่น ชั่วชีวันผ่านร้อนหนาว มิพรั่นหวั่นสักคราว ยามฝนฟ้านภาพรม. ..........*-*.......... เริงอักษร