ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

ตะวันตกดิน กลบทตามใจฉัน ..ยามลมโบก โยกกิ่ง ระวิงไหว ทิ้งดอกใบ บอบบาง บ้างยังห่วง เมื่อแห้งโหย โรยลับ ระยับทรวง ก็ปลิดร่วง ลงมา  ระพื้นดิน ..นกบินลับ กลับรัง  ระเริงรื่น ฟ้าดาษดื่น  สดสวย ด้วยปักษิน กู่ก้องร้อง  รองรับ ระรวยริน ถลาบิน  เป็นขบวน  เย้ายวนตา ..เสียงกอไผ่  ไหวหวิว  ปลิวสะบัด ยามลมพัด กรีดกราย  ร่ายผวา รำเม็ดฝน  หล่นฝอย  ปรอยลงมา จากฟากฟ้า สู่ฝัน  เฝ้ารัญจวน ..แสงสุดท้าย  กลายลับ ละล่วงโลก เสียงวิโยค ระส่ำสันต์  ยังผันผวน ยินสำเนียก  เรียกร่ำ  ร้องคร่ำครวญ สายชลหวน  ทวนหลั่ง พลิ้วกังวาล                 น้องจ๋า

.
.
.

[วรรณดี]

ความเหงา เท่ากับความเคยชิน
เมื่อได้ยิน คำชม ชื่นใจนัก
ถ้ามีใคร มาคอย ตอบส่งรัก
ขอสมัคร ไว้ก่อน เพราะร้อนใจ

[ศศิ อักษราศรม]

ตะวันตกน้ำ

อัสดงส่งแสงแยงผาหิน
หมู่ปักษินถลาเลาะเกาะกิ่งไผ่
พร่ารางเลือนเถื่อนดงแนวพงไพร
ชลาสินธุ์กระเพื่อมใสวิไลตา

แสงส้มสาดส่ายสอดเกี่ยวกอดคล้อง
ธารไหลล่องเรื่อยหลั่งเรี่ยฝั่งฝา
รพีจรอ้อนพบซบธารา
แล้วไคลคลาล่วงลับจนดับดวง

ถึงเพลาจันทรจรประทับ
มาประดับอยู่แทนณ.แดนสรวง
ทั้งไก่นากาพลอดกอดคอควง
ฉันเหงาทรวงสะท้อน..นอนกับใคร.?
Sasi

[ญิบสลิล ณ นคร]

[นริศ วีระกุล]