~ .. ไร้คู่ .. ~
~.. หยาดน้ำค้าง พร่างพรม กลางลมหนาว
เหมยขาบวาว แวววับ ยามรับแสง
สายสุรีย์ ส่าดส่อง ผ่องสีแดง
ท้องฟ้าแจ้ง กระจ่าง สว่างพลัน
~.. เจ้านกน้อย ส่งเสียง สำเนียงแว่ว
ร้องเจื้อยแจ้ว จู๋จี๋ ดู๋ดี๋นั่น
เกาะกิ่งไม้ พลอดพร่ำ คำรักกัน
เห็นแล้วฉัน นั้นหนา อิจฉาจริง
~.. เหมันต์เยือน เตือนให้ ฤทัยหมอง
ทุกวันครอง ความเหงา แสนเศร้ายิ่ง
อยากมีคู่ เคียงใกล้ ไว้พักพิง
ให้อกหญิง อบอุ่น ละมุนใจ..
~.. พิมพ์อุบล ..~
หมายเหตุ เหมยขาบ คือน้ำค้างแข็งที่เกาะอยู่ตาม ยอดหญ้า ใบไม้ และดอกไม้ค่ะ