ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

นับวันรอ ..(กลบทสะบัดสะบิ้ง)



..ผ่านคืนวัน นานยาว -หนาวจิตหนาวใจ
วนเวียนไป ช้ำเกิน-ระเหินระหก
วันแล้วเล่า ตามกาล -สะท้านสะทก
ตื่นกระหนก ไม่คุ้น-เซซุนเซซัง

..มอบหัวใจ ให้หมด-ระทดระท้อ
ได้แต่รอ หวังสุข-ผุดลุกผุดนั่ง
จะไปต่อ หรือรอท่า-ละล้าละลัง
น้ำตาหลั่ง หยาดหยด-ระทดระทวย

..เธอรู้ไหม ใครคอย-ละห้อยละเหี่ย
กายอ่อนเพลีย ไม่รอด-จะมอดจะม้วย
เห็นรอยยิ้ม กริ้มกรุ่ม-กระชุ่มกระชวย
ก็หายป่วย สุขได้-หายเศร้าหายซึม

น้องจ๋า

[เริงอักษร]

**คราสบตา หน้ายิ่ง สะบิ้งสะบัด
กระเฟียดฟัด ขุ่นมัว สลัวสลึม
ทำเยโย โปเก เซโซเซซึม
แล้วงำงึม ลืมง่าย ไม่จำไม่จริง

**คนที่รอ คอตก สะทกสะท้าน
ดอกรักบาน นานพรุ่ง กระหนุงกระหนิง
คอยถนอม ออมไว้ ระไวระวิง
เหนื่อยใจจริง วิ่งวก ระทกระทวย

**จึงตั้งจิด คิดสละ สะสงสะสาง
หมดรักจาง ครางหลง อาหมงอาหมวย
รักหญิงไทย ใสฉ่ำ ระร่ำระรวย
มองอาหมวย ซวยซับ ยับยู่ยับเยิน.

..555 ขอลองต่อหน่อย พอได้ไม๊คับ..

เริงอักษร


ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

[สิมิลัน]

*เมื่อไออวลแห่งรักมาทักมาทาย ยามเดียวดายเวียนวกระหกระเหิน ย่อมชุ่มชื้นฟื้นคุ้มจะดุ่มจะเดิน มิขัดเขินใจถึงคะนึงคะเน *จะวิ่งไล่ไขว่คว้าประดาประดับ ลงประทับแนบมั่นไม่หันไม่เห สลักลึกตรึงล้วนมิรวนมิเร แม่คนเก๋หยาดอุ่นละมุนละไม. *สิมิลัน*

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

6239