ต่อไป →

[อุทัย มีสีสรรพ์]

.....เ.ง.า.ใ.น.น้ำ.....

...คืนจันทร์เพ็ญทาบเทาเงาในน้ำ
หอบความช้ำเต็มจิตคิดไม่ถึง
ความฝันแสนพร่างพราวร้าวคำนึง
หัวใจซึ่งอ่อนแอพ่ายแพ้จินต์

...หลบมาเลียแผลใจในบ้านป่า
หยาดน้ำตาอาดูรการสูญสิ้น
รักเคยหวานไร้ค่าน้ำตาริน
กลับคืนถิ่นอยู่เดิมมาเพิ่มตรม

...หลังกลับมาพักฟื้นคืนใจหาย
รักทำร้ายดวงจิตติดขื่นขม
กลับมาเลียแผลใจให้ซานซม
รักมันจมน้ำใจไร้เยียวยา

...เสียความรักหัวใจไปสองต่อ
เธอไม่ง้อหัวใจฉันไร้ค่า
บ้านหลังน้อยพร้อมรับซับน้ำตา
ยากเกินกว่าจะฟื้นมาคืนใจ

...รังรักเดิมเพิ่มหวดความปวดร้าว
รักคือคาวความรักถูกผลักไส
มองเงาน้ำสะท้อนก่อนจากไกล
ภาพสั่นไหวสีเทาไร้เงาเธอ....

อุทัย มีสีสรรพ์