....คืนมืดหม่น.....
.ลมหนาวโชยโรยรายิ่งพาหนาว
น้ำค้างพราวร้าวรอนยังนอนสั่น
เสียงน้ำค้างบางเบาความเหงาพลัน
พอกายนั้นมันหนาวช่างร้าวทรวง
.ซ่อนกายซุกคลุกนอนแอบอ้อนจิต
จำภาพติดคิดถึงรักจึงห่วง
โหยหาเธอเผลอใจมิใช่ลวง
ล้อมรักห้วงบ่วงฝันคืนจันทร์งาม
.เงียบแล้วเหงาเศร้าซึมรักขรึมขม
ข้างอารมณ์ตรมจิตเพียงคิดถาม
ถึงยอดขวัญวันลากับฟ้าคราม
คนคิดตามยามไกลส่งใจรอ
.รักสุดขั้วหัวใจเพียงให้รู้
ร่วมเรียงคู่ดูหน่อยหรือคอยต่อ
ต้องฝืนทนหม่นใจยังไม่พอ
เพียงอยากง้อขอคืนมิฝืนใจ
.จากกันนานหวานจิตยังคิดถึง
ถูกจิตตรึงซึ้งอยู่เธอรู้ไหม
มองท้องฟ้าพาซึ้งคิดถึงใคร
คนอยู่ไกลใจห่วงถึงดวงแด
.ดอกรักบานผ่านใจมอบให้ขวัญ
เขตคามนั้นฝันไกลต้องไปแน่
นอนหนาวนานผ่านรู้อยากดูแล
ลิ้มรักแท้แม้ชื่นในคืนครวญ.
... อุทัย.....มีสีสรรพ์..........
สมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทย
สโมสรนักกลอนเชียงใหม่-ลำพูน
ขอบคุณเจ้าของลิขสิทธิ์ภาพสวยจากอินเตอร์เน็ต(กลบทงูกระหวัดหาง)
หมวดความบันเทิง
