ต่อไป →

[วิชญะ วิชญ์]

   

รักสาวพรหมจรรย์ ...รักแก้มเรื่อ เนื้อเย็น พรรณเพ็ญแข มิคิดแปร เปลี่ยนผัน ณ.วันไหน รักน้องนุช สุดขั้ว ของหัวใจ รักนวลใย เยี่ยงทาส สวาทเธอ ...รักพิสุทธิ์ บุษบา รักษากลีบ มิเคยรีบ ร่าน..สะพรั่ง บาน..พลั้งเผลอ แกล้งภมร ร้อนรน จนละเมอ มิเสนอ น้ำหวาน เจือจานใคร ...รู้รักนวล สงวนศรี วิถีสาว มิเหม็นคาว คลุ้งหืน จนคลื่นไส้ รู้ตระหนัก ศักดิ์ศรี สตรีไทย ปักตระไคร้ ขอฝน มิหล่นดิน           วิชญะ วิชญ์