ต่อไป →

[วิชญะ วิชญ์]

  

สิ้นสังสาร ...ปล่อยวันวาน ผ่านหัว อย่ามัวหวน วันพรุ่งครวญ คะนึงไย ยังไม่ถึง อย่าเพ้อพร่ำ รำพัน หลงดันดึง วันนี้พึง พาดำริ สติครอง ...ภาวนา สมาธิ ปฏิบัติ ฝึกกำจัด จางเหตุ กิเลสหมอง จิตเปื้อนเปรอะ เกรอะตะกรัน จงกลั่นกรอง เพื่อมุ่งมอง หมายขจัด ลดอัตตา ...ร่าเริงรื่น ขื่นขม แค่สมมุติ เพียงยั้งหยุด ยึดมั่น ตัวตัณหา ลดโมหะ ละวาง ให้สร่างซา ปลดสังสาร์ สุขสงบ สิ้นภพภูมิ              วิชญะ วิชญ์