[li
เฝ้าฝันวันรอ โดย
วรรณดี[/li]
[li][/li]
[/list]
เฝ้าฝันวันรอจนท้อแท้
ใจอ่อนแอแปรเปลี่ยนเวียนสับสน
ทรมานกายวายชีพรีบดิ้นรน
หวังให้พ้นพิษภัยที่ไล่มา
มรสุมควมความฝันนั้นมาชิด
คอยสะกิดเตือนตนให้รักษา
ความผิดพลาดเคยเกิดตลอดเวลา
หยุดดีกว่าอย่ารื้อคือฝันลม
มีสิ่งใดในโลกนี้ที่เที่ยงแท้
มีแต่แปรผันเปลี่ยนเวียนทับถม
เกิดขึ้นมาแล้วดับไปกับสายลม
ความชื่นชมก็กลายหายเช่นกัน
วรรณดี