..ปัจจัยสี่ มีพอหรือยัง..

..ปัจจัยสี่ มีพอหรือยัง..

**จากบ้านเกิด แรมรอน นอนต่างถิ่น
ครวญคำถาม มิสิ้น ยินดีไหม
ยามดึกดื่น คืนค่ำ ร่ำอาลัย
กลางหทัย หมองหม่น ทนทุกข์ตรม

**ช่างร้อนรุก ทุกที อยากหนีกลับ
เพื่อระงับ จิตบ้าง ห่างขื่นขม
เยือนบ้านเก่า กลิ่นไอ ใจชื่นชม
หมดระทม สักครั้ง ดังต้องการ

**ภาระกิจ ติดกาย คล้ายโดนกัก
จากสิ่งรัก ผองเพื่อน เหมือนหักหาญ
ให้โดดเดี่ยว เปลี่ยวท้อ ทรมาน
จะอีกนาน เท่าไหร่ ถึงได้ดี

**วันเวลา ล่วงเลย เผยคำตอบ
ในความชอบ วาดหวัง ตั้งวิถี
ผลสำเร็จ เสร็จการณ์ ผ่านเดือนปี
ไยเลื่อนหนี ไปเรื่อย เหนื่อยเหลือเกิน

**พอหรือยัง ฝั่งฝัน อันสวยสด
วาดเป็นภาพ งามงด เหนือโขดเขิน
ดั่งนกร่อน ว่อนฟ้า กล้าเผชิญ
ลอยร่างเหิน เลิศล้ำ คำว่าคน

**หากยึดหลัก ความนัย ปัจจัยสี่
เพียงเท่านี้ คว้าได้ ไม่สับสน
พอกินอยู่ รู้กรอบ รอบตัวตน
ย่อมสุขล้น ทุกทิศ ชีวิตเรา.

**มีเพื่อนล้อม พร้อมมิตร จิตสดใส
ทั้งครอบครัว อุ่นใจ ไร้หงอยเหงา
คนที่รัก ถักทอ คลอเป็นเงา
แล้วจะเอา อะไร ให้เกินพอ.

..........*-*..........

เริงอักษร
๑๘ กรกฎาคม ๒๕๖๐