ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

8 มกราคม 2012 เวลา 18:31 น. ·

.จอดสิ้นแรงเกยตื้นหลบขึ้นฝั่ง
กลายเป็นซากผุพังโอนเอนไหว
ปลดภาระลงสิ้นพร้อมสิ้นใจ
นอนหวั่นไหวอยู่ชายฝั่งอย่างนิรันดร์
.
..............น้องจ๋า

Phanchat Thonganan *
ในที่สุด ก็ถึง ซึ่งชายฝั่ง
หาดทรายดั่ง สีขาว พราวสดใส
จุดมุ่งหมาย ของเรือ เมื่อล่องไป
ขอเพียงได้ ถึงฝั่ง หวังก่อนมา

*แม้อ่อนล้า เพียงได ไม่เคยท้อ
ฝั่งที่รอ แสนไกล ใจหมอจ๋า
เรือเอ๋ยล่อง ลอยไป ไกลสุดตา
น้องหมอจ๋า มีฝั่งใจ ที่ใหนกัน

น้องจ๋า
น้องหมอจ๋า คอยท่า เรือหาฝั่ง
จนกระทั่ง ตะวันคล้อย ลอยเหหัน
พบแต่เรือ เหลือโคลง โยงยักยัน
ใจของฉัน ก็แห้ง แล้งตามเรือ

Phanchat Thonganan
มองแค่เรือ ภายนอก บอกว่ากร่อน
หากคิดย้อน มองไป ข้างในหรู
ทั้งสะอาด เอี่ยมอ่อง น่ามองดู
คอยรับผู้ โดยสาร ผ่านเข้ามา

น้องจ๋า
ถ้าบอกว่า ข้างในหรู ดูสะอาด
เอี่ยมดั่งวาด น่ามองดู สุดหรูหรา
แล้วทำไม ปลดระวาง ทางธารา
หมดสภาพ แล้วสิท่า อย่ามาคุย

Phanchat Thonganan
หากเดินผ่าน เห็นได้ เพียงภายนอก
ถึงต้องลอก สีใหม่ ให้ฉลุย
เรือเดินทาง ฟันฝ่า คำว่าลุย
ไม่ได้คุย เพียงแต่งเติม เพิ่มราคา

 น้องจ๋า
ดูภายนอก ถลอกเปื่อย เหมือนเหนื่อยหนัก
กรำศึกรัก โชกโชน จนอ่อนล้า
เห็นสภาพ คงเสื่อมถอย ด้อยราคา
ถึงจะทา สีใหม่ คงไม่คุ้ม

Phanchat Thonganan
 เมื่อมีบ้าน น้ำท่วม อ่วมฤทัย
เขายังทา สีใหม่ ให้เจิดจ้า
เปรียบดั่งเรือ ยังได้ ใช่เรื่อยมา
ถ้าจะทา สีใหม่ ไม่แปลกเลย

น้องจ๋า
บ้านน้ำท่วม อ่วมฤทัย ใจยังสู้
เพราะต้องอยู่ หวังเหวิด มิเปิดเผย
แต่เรือรั่ว นั้นไซ้ ไร้คนเชย
ดั่งเปรียบเปรย รอผุพัง ริมฝั่งชล

Phanchat Thonganan
 ถ้าน้ำท่วม อ่วมฤดี ที่อาศัย
จะไปใหน ไม่คล่อง ต้องจมน้ำ
ใช้รอเรือ สัญจร ว่อนประจำ
บรรทุกนำ ผู้คน จนปลอดภัย

น้องจ๋า
 ไม่สนเรือ เบื่อพายจ้ำ ทำล่าช้า
เหินเวหา ด้วยเครื่องบิน ได้ยินไหม
ขับชมดาว ทั่วฟากฟ้า นภาลัย
จนหนำใจ ก็ร่อนลง ตรงหลังคา ..5555

Phanchat Thonganan
 ต้องจอดเรือ ทิ้งไว้ หาดทรายขาว
อยากชมดาว แวววับ กับน้องจ๋า
มารับพี่ ไปกัน นะขวัญตา
ลงหลังคา บ้านพี่ ที่เมืองคอน

น้องจ๋า
เมืองนคร ฝนตกใหญ่ ในช่วงนี้
หาได้มี ดวงดาว พราวสลอน
ฟ้ามืดมิด ไร้แสงส่อง ต้องเข้านอน
อย่าอาวรณ์ ขอจงหลับ กับซากเรือ

Phanchat Thonganan
 จอดเครื่องบิน ทิ้งไว้ ได้พักผ่อน
เข้าบ้านนอน คราวได สุขใจเหลือ
ไม่ต้องมา ลำบาก กับซากเรือ
ฝันดีเผื่อ พี่ด้วย คนสวย...เอย

 น้องจ๋า...จบแล้วนะ...ลงเอยแล้ว 5555