*ถ้าฉัน*เป็นกวีศรีสง่า
อย่างที่ว่าจะเพียรเขียนเสกสรร
มธุรสหยดย้อยถ้อยจำนรรจ์
เฝ้ากรองกลั่นปั้นคำลำนำกลอน
มอบให้เธอผู้หนึ่งซึ่งซึ้งจิต
จะลิขิตขีดเขียนเพียรออดอ้อน
อ้างตะวันจันทราพาเว้าวอน
ขุนสิงขรธาราพนาไพร
เธอคงจะซาบซึ้งถึงตัวฉัน
คำรำพันสรรสร้างกระจ่างใส
คงมีสุขลุกนั่งฝังทรวงใน
หลงคลั่งไคล้ใฝ่ฝันฉันผู้เดียว
แต่..คนคนนี้มีแค่แดดวงเก่า
ไฉนเล่าเฝ้าใฝ่ใครจะเหลียว
คนเขียนฝันวันนี้ฤดีเซียว
แค่สักเสี้ยวมิชิดติดกวี
Sasi
:038: