ต่อไป →

[เกริกบุระ]

ให้กลิ่นอวลสวนผักได้ทักทาย
รื่นร่มชายคาครัวริมรั้วสวน
ให้หยดชื่นฝนชุ่มหยาดนุ่มนวล
กล่อมคลอครวญหน้าต่างเช้าอยู่ยาวนาน

ให้คืนวันคงไว้ในอ่อนโยน
ฟังไม้โอนอ่อนไหวใบอ่อนหวาน
ปลอบโลกใบชำรุดสุดประมาณ
ในโอบลานบ้านที่พอมีนั้นฯ