ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..
.
.


.
.

 

อรุณรุ่ง สายฝนโปรย  โรยลง ตรงยอดหญ้า เหมือนกล่าวคำ   อำลา  ท่าโบยโบก ใจเอย.. ใจเรา   เหงาวิโยค ความเศร้าโศก  ลาร้าง  หนทางใด ..ได้ยินเสียง กระหน่ำ  ซ้ำทิวทุ่ง  ตามท้องคุ้ง  เขตคาม  สุดหวามไหว วิเวกดัง  วังเวง  เพลงไกล-ไกล พาหัวใจ  ให้โหยอ่อน  สะท้อนทรวง ..สายฝนสาด บาดใจน้อง  ต้องผิวเนื้อ ฤาจะเหลือ ความรัก จักแหนหวง ลาแล้วหรือ  รักร้าว  คราวหลอกลวง มาจากห้วง  น้ำตา  แสนอาลัย ..เมื่ออดีต อันยาวนาน เริ่มผ่านพ้น มองหาคน เคียงคู่  อยู่ที่ไหน มีทั้งสุข รุกร้าว  คละเคล้าไป เหมือนดวงใจ   ตอกย้ำ  ยาม อำลา ..แต่ยังเหลือ  อดีตกาล  ที่หวานหอม ยามตรมตรอม  คิดถึง  คนึงหา ถึงแม้ไกล จากนาน  กาลเวลา ยังเหลือค่า  อยุ่ใน  ใจตรอมตรม                น้องจ๋า

.
0
...

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]