|
1
เมื่อ: 33 นาทีที่แล้ว
|
|
เริ่มโดย สิมิลัน - กระทู้ล่าสุด โดย สิมิลัน
|
..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..
. (คนข้างบ้าน ตอน ๕)
*น้ำเกลือหมดกดไปจวนใกล้เที่ยง
ไอ้แว่นนั่งข้างเตียงเบี่ยงตาเหล่
ชำเลืองแลคนไข้ใจเกเร
ทำปากเบ้บุ้ยใบ้ใช้บอกความ
*ดาวตอบรับกลับบ้านกันดีกว่า
อย่าชักช้าเลยหนอแต่ขอถาม
คุณชื่อเรียงเสียงไรใจงดงาม
เผยมาตามเป็นจริงนิ่งอยู่ไย
*ผมชื่อว่า "ตะวัน" พลันขยับ
อยู่ข้างบ้านนะครับรับเสียงใส
เมื่อวานนี้เจอฝนบนฟ้าไง
กางร่มให้กันลมก่อนล้มลง
*จึงพามาหาหมอเพื่อขอตรวจ
หยอดน้ำเกลือสองขวดดวดจนหลง
ละเมอว่าผมปล้ำทำให้งง
ด่าทอส่งแหลกลิ้นสิ้นความดี
*ฝากรอยเท้าเอาไว้บนใบหน้า
จนแว่นตาแทบแตกแหกกรอบหนี
เห็นดาวเต็มท้องฟ้าห้านาที
ทุกคำที่บอกไปไม่หลอกลวง
*ต้องขอโทษสักคราน่าใจหาย
มิเคยถูกมือชายเพราะอายหวง
เฝ้าถือเนื้อถือตัวกลัวถึงทรวง
สิ่งที่ล่วงเกินไปอภัยเถอะนะ
*เอาอย่างนี้แล้วกันฉันไถ่โทษ
ขอเลี้ยงข้าวแก้โกรธโปรดเถิดจ้ะ
เดี๋ยวเข้าครัวชดใช้ได้มั้ยคะ
เย็นนี้ล่ะดีหรือเปล่าเค้าทำเอง
*อยากจะกินอะไรทำให้หมด
มีของสดเกินนับรับรองเจ๋ง
สุดๆเลยวันนี้ไม่มีเซ็ง
จะบรรเลงร้อยรสหยดฝีมือ
*จ่ายค่าหมอเสร็จสรรพจึงกลับบ้าน
นั่งแท็กซี่หน้าบานผ่านลมหวือ
แฉลบซ้ายป่ายขวาจนตาปรือ
พอหูอื้อก็ถึงครึ่งชั่วโมง
*เดินเข้าบ้านน้องดาวขาวทั้งหลัง
แม่ร้อยชั่งพาเบี่ยงเลี่ยงห้องโถง
พบกับครัวด้านข้างทางเชื่อมโยง
มีลูกโป่งสองลูกผูกประตู
*ดาวเร่งทำกับข้าวราวกุ๊กใหญ่
เริ่มจากไข่เจียวกรอบขอบเหลืองหรู
ตรงกลางนิ่มนูนหนาด้านหน้าฟู
เสียงดังฟู่ยามทอดสอดตามอง
*ต้มตำลึงหมูสับขยับเขียง
ฟังสำเนียงสับถี่มิเป็นสอง
คงอร่อยเหลือล้ำท่าทำนอง
เห็นเนื้อทองปรุงใส่ไม่หยุดมือ
*ตำน้ำพริกอีกถ้วยด้วยลีลา
ยืนจังก้ายกสากลากมาถือ
กระทุ้งโขลกโป๊กเป็กเขกยึกยือ
เหมือนฝึกปรือมานานเรื่องการกิน
*จะอร่อยแค่ไหนในตอนหน้า
หรือจะอ้าไม่หุบตะครุบหิน
เผ็ดสะเด่าเคล้าซ่าน้ำตาริน
โฉมยุพินเนื้อเย็นเป็นแม่ครัว.
สิมิลัน
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต
#คนข้างบ้าน |
 |
|
2
เมื่อ: 1 ชั่วโมงที่แล้ว
|
|
เริ่มโดย สิมิลัน - กระทู้ล่าสุด โดย สิมิลัน
|
 ..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..
. (คนข้างบ้าน ตอน ๔)
*ตกใจตื่นฟื้นตัวตามัวพร่า
ร้อนใบหน้าผะผ่าวหนาวตัวหนัก
เหลือบตาแลซ้ายขวาพาชะงัก
ใครยึกยักนอนคู้อยู่ข้างเตียง
*แล้วที่นี่ที่ไหนใจเต้นตุ๊บ
ชะเง้องุบแปลกจริงกลิ้งตัวเฉียง
ห้องผู้ป่วยนี่นะตามองเมียง
แขนที่เอียงปักเต็มเข็มน้ำเกลือ
*เสียงประตูลั่นเอี๊ยดเบียดบานเปิด
คนเดินเชิดหน้ามาน่ากลัวเหลือ
พยาบาลสองคนบ่นเสียงเครือ
ไข้ติดเชื้อค่ะหมอส่ออาการ
*เห็นหูฟังกระแซะแตะหน้าอก
แล้วก็ยกชาร์ทมองจ้องประสาน
ปลอดภัยแล้วนะครับกับภัยพาน
ไข้หวัดใหญ่เล่นงานเสียอานเลย
*มีติดเชื้อที่จมูกน้ำมูกไหล
อย่าตกใจเลยหนอหมอเขาเผย
สามีคุณอุ้มมาน่าชมเชย
ดีเหลือเอ่ยสุดหล่อพ่อแว่นดำ
*ตกสะดุ้งพุงย่นปนสยอง
เหลือบตามองข้างตัวหัวถลำ
เห็นไอ้แว่นนึกโกรธโทษที่ทำ
แอบมาล้ำล่วงเกินคงเพลินทรวง
*โดนตรงไหนบ้างหนอขอตรวจหน่อย
เอามือน้อยคลำวูบลูบของหวง
ตวัดซ้ายป่ายขวาไขว่คว้าควง
ตะกายล้วงหมดสิ้นไร้ยินดี
*อุ๊ย..เสื้อผ้าเคยใส่หายไปหมด
โล่งจรดปลายเท้าเอาละซี่
มันแอบถอดตอนไหนใครบอกที
โอ้..คราวนี้เสียท่าน่าอับอาย
*หมอเดินออกนอกห้องจึงร้องลั่น
วิ่งถลันอย่างไวน่าใจหาย
กระโดดถีบไอ้แว่นแค้นกระจาย
ยืนฟูมฟายชี้หน้าพร้อมด่าปน
*ไอ้แว่นลุกจากพื้นยืนอ้อแอ้
นิ้วใครหนอสั้นแท้แลสับสน
ประทับลงตรงหน้าบ้าเหลือทน
นี่มันส้นเท้าใครไยถีบเรา
*ยกมือป้องร้องขอพอทีเถอะ
อย่าเลอะเทอะเลยไกลใจโง่เขลา
เป็นอะไรหรือนี่ที่ถีบเอา
ทำหน้าเง้าเคืองแค้นแน่นในตา
*แกอวดดีเกินไปนะไอ้แว่น
ไม่ใช่เมียหรือแฟนแล่นอาสา
เสือกถอดออกตอนไหนให้บอกมา
เปลื้องเสื้อผ้าเสียหมดเหลืออดจริง
*อย่าเพิ่งยั๊วะนะครับรับฟังก่อน
ตัวคุณร้อนเป็นไอดั่งไฟผิง
ล้มสลบหลับไหลมิไหวติง
ครางหงุงหงิงพร่ำเพ้อละเมอไป
*ผมอุ้มมาหาหมอรอผลอยู่
หลอกจ้วงจู่ลามล้วงลวงตอนไหน
พยาบาลเฝ้าหวอดเขาถอดไง
สบายใจเถิดหนอทุกข้อความ
*รอจนหลับตรงนี้ตอนตีหนึ่ง
พอตื่นมาก็ตะลึงกึ่งวาบหวาม
โดนบาทาอันน้อยสอยอย่างงาม
เผยไปตามเรื่องจริงทุกสิ่งอัน
*ดาวยืนฟังชั่งจิตพอคิดออก
จึงรีบบอกโทษทีมีเสียงขัน
ตอนต่อไปจะเป็นเช่นไรกัน
หอมหรือมันหวานชื่นคืนฝนเท.
สิมิลัน
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต
#คนข้างบ้าน |
.
. |
|
3
เมื่อ: 1 ชั่วโมงที่แล้ว
|
|
เริ่มโดย สิมิลัน - กระทู้ล่าสุด โดย สิมิลัน
|
..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..
. (คนข้างบ้าน ตอน ๓)
*เช้าวันศุกร์เหมือนเดิมมิเพิ่มลด
มีคนกดกริ่งรัวรั้วสั่นไหว
ตีสี่ครึ่งตื่นผวาบ้าหรือไร
ช่างจงใจแกล้งกันพลันด่าทอ
*เฮ้ย..ใครว่ะชะช้าชะหน่อยแนะ
มือแสนคันเจ๊าะแจ๊ะนั่นแหละหนอ
ไม่เห็นตัวสักครั้งตั้งใจรอ
ไอ้ลูกพ่อแม่เอ๋ยไม่เคยนอน
*สงสัยต้องแจ้งความให้ตามจับ
เอาไปรับโทษทัณฑ์ไร้วันถอน
ขังในคุกอบรมบ่มขั้นตอน
ไยมือบอนนักหนาระอาใจ
*เดินมารอรถเมล์อย่างเก้กัง
ของเยอะจังวันนี้ดีที่ไหน
ต้องเบียดเสียดเยียดยัดอัดเข้าไป
แถมเป็นไข้อีกด้วยซวยแล้วเรา
*อ้าววว..นั่นไงเบาะเปล่าราวหน้าต่าง
หมุนตัวคว้างทันใดตรงใกล้เสา
เห็นแว๊บแว๊บผู้ชายไร้หนวดเครา
จะใครเล่าไอ้แว่นแสนงงงวย
*ช่างเหมาะเจาะพอดีทุกทีเอ๋ย
อยากจะเอ่ยขอบคุณการุณย์หมวย
บอกไม่ทันสักครั้งพลั้งเชิงมวย
เหมือนมาช่วยจองที่ทุกวี่วัน
*นั่งทำงานเรื่อยไปใจก็คิด
ปี๊ดปี้ปิ๊ดปวดหัวกลับตัวหัน
สั่งน้ำมูกปู้ดป้าดกระดาษดัน
ไม่ให้มันไหลย้อยห้อยเป็นปลิง
*สงสัยคงเป็นไข้ในวันนี้
กายร้อนจี๋ผะผ่าวราวผีสิง
เริ่มจะสั่นแล้วด้วยซวยเสียจริง
คงต้องทิ้งงานก่อนอยากนอนพัก
*พอห้าโมงเด้งดึ๋งบึ่งกลับบ้าน
หนาวสะท้านสั่นทั่วหัวมึนหนัก
ลงรถเมล์เดินลิ่วฉิวยิ่งนัก
อีกน้ำมูกก็ทะลักชักอ่อนแรง
*ฝนก็ดันมาตกตลกร้าย
ไอ้แว่นมากรีดกรายคล้ายเดินแข่ง
เอาร่มกางกันฝนจนตะแคง
ทำกวัดแกว่งยิ้มหวานผ่านดวงตา
*อ้าปากบอกขอบคุณอุ่นใจยิ่ง
โชคดีจริงอีกแล้วแก้วบุหงา
มีหนุ่มคอยดูแลแน่ละวา
สุขอุราเหลือเกินเพลินกระไร
*รู้สึกโลกหมุนติ้วหวิวหัวอก
กายงันงกสุดทนจนสั่นไหว
แสงสว่างดับมูบวูบแสงไฟ
หมดสติลงไปในทันที
*โถ..น้องดาวหน้าซบสลบไสล
เรื่องดำเนินอย่างไรในครานี้
ขอเชิญอ่านกันต่อรอ..บทดี
ตอนที่สี่สนุกแน่เธอแพ้รัก.
สิมิลัน
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต
#คนข้างบ้าน |
 |
|
4
เมื่อ: 1 ชั่วโมงที่แล้ว
|
|
เริ่มโดย สิมิลัน - กระทู้ล่าสุด โดย สิมิลัน
|
..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..
. (คนข้างบ้าน ตอน ๒)
*ขึ้นรถเมล์เที่ยวแรกแทรกตัวส่าย
เพื่อหาที่เหมาะหมายกายพลิ้วไหว
พะรุงพะรังหิ้วของต้องห่วงไย
งานที่ห่อเอาไว้ไม่บี้แบน
*แหม๋..โชคดีเสียจริงชิงเก้าอี้
แทนชายที่ลุกขึ้นชื่นสุขแสน
กระแทกก้นทันใดได้นั่งแทน
เฮ้ย..ไอ้แว่นนี่หว่าจะบ้าตาย
*เอ๊ะ..ไปทำอะไรที่ไหนหว่า
กลับตอนฟ้าใกล้สว่างจางแดดสาย
ช่างมันเหอะพลาดผิดคิดมากมาย
นั่งสบายตัวก่อนถอนหายใจ
*เฝ้ามุ่งมั่นทำงานสานความฝัน
ต้องอยู่เย็นทุกวันมันเหนื่อยไหม
มีแต่งาน งาน..งาน บานตะไท
ยังมิรู้เมื่อไหร่จะได้ดี
*คิดถึงบ้านเหลือแสนคับแค้นจิต
โอ้..ชีวิตระกำช้ำเหลือที่
ฝันยังลอยห่างไกลไม่รอรี
ทำแต่งานผมชี้ตะบี้ตะบัน
*พอเลิกงานสองทุ่มกลุ้มใจแท้
ต้องยืนแช่เปียกฝนบ่นสวรรค์
ตกลงมามากมายคล้ายแกล้งกัน
ตายแน่ฉันในจมูกขี้มูกฟอด
*ขึ้นรถเมล์สายเก่าที่เราคุ้น
ตอนวิ่งลุ้นหวั่นใจกลัวไม่รอด
เสียงบีบแตรสุดสังข์ดังป๊อดป๊อด
พุ่งมาจอดตรงป้ายจึงหายกลัว
*เดินเข้าซอยทันใดไฟทางเปิด
แล่นเตลิดเพราะแฝงแสงสลัว
ถึงประตูหน้าบ้านสะท้านตัว
ไขกุญแจริมรั้วระรัวมือ
*แล้วนี่ดอกกุหลาบอาบสีสวย
มาห้อยย้วยอย่างไรใครส่งหรือ
มีอักษรเขียนไว้ไยยึกยือ
เอื้อมไปยื้อมาอ่านอยู่นานครัน
*แฮปปี้เบิร์ดเดย์ครับกับท่อนบน
ยืนเปียกฝนอ่านไปให้นึกขัน
ตรงบรรทัดที่สองมองเห็นพลัน
ว่าสุขสันต์วันเกิดจึงเปิดดู
*พลิกซ้ายขวาหน้าหลังอย่างชั่งใจ
ส่งจากใครกันหนอช่อสวยหรู
กุหลาบแดงแซมเหลืองเฟื่องดอกฟู
ยังไม่รู้ใครส่ง..งงเหลือเกิน
*ท่านผู้อ่านเดาดูรู้บ้างไหม
ว่าของใครส่งมาพานางเขิน
หากอยากรู้ไม่เดา เอ้า..ก็เชิญ
อ่านให้เพลินเถิดหนอตอนต่อไป.
สิมิลัน
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต
#นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ |
 |
|
5
เมื่อ: 1 ชั่วโมงที่แล้ว
|
|
เริ่มโดย สิมิลัน - กระทู้ล่าสุด โดย สิมิลัน
|
 ..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..
(คนข้างบ้าน ตอน ๑)
*เสียงกริ่งดังทุกเช้าราวตีห้า
ต้องผวาตื่นนอนก่อนรุ่งสาง
ใครกันนะมากดสบถพลาง
อารมณ์ค้างหงุดหงิดคิดแล้วงง
*ช่างหมายมั่นดีแท้แย่เหลือที่
มาแกล้งกันอย่างนี้ชี้ด่าส่ง
กดทุกวันเชียวหนอท้อเกินปลง
จะยังคงกดถี่สักกี่วัน
*ลุกอาบน้ำล้างหน้าช่างบ้าฉิบ
ตาปริบปริบงัวเงียเพลียจริงฉัน
รีบจัดแจงแต่งตัวกลัวมิทัน
ไปทำงานสายนั้นมันไม่ดี
*กินข้าวเช้ารีบเร่งเขย่งโขยก
เจ้าส้นสูงไหวโขกโยกคลอนหนี
ไยมาหักเสียเล่าเอาละซี
ทำอย่างไรหรือนี่มีคู่เดียว
*เหลือบมองเห็นผ้าใบในชั้นเก็บ
ลายตะเข็บชมพูเชือกคู่เขียว
ต้องอาศัยเจ้าแล้วมิแคล้วเชียว
เดินดุ่มเดี่ยวจากบ้านผ่านชายคา
*เหลียวมองดูริมรั้วชั่วชำเลือง
เห็นกุหลาบแดงเหลืองเยื้องคูหา
กลิ่นหอมหวนชวนดมลอยลมมา
นึกอิจฉาบ้านใกล้ใครปลูกชำ
*ช่างน่ารักเสียจริงยิ่งอยากรู้
คนที่ย้ายมาอยู่ดูน่าขำ
ทุกวันนั้นหูแขวนแว่นตาดำ
มีเงื่อนงำแอบแฝงแสร้งหลบตัว
*คิดไปเรื่อยเฉื่อยแฉะตาแป๊ะงก
นึกตลกในใจวุ่นในหัว
เป็นคนดีหรือไม่ให้หวาดกลัว
มีแค่รั้วขวางกั้นหวั่นหทัย
*เปิดประตูมองซ้ายย้ายไปขวา
สายแล้ว..ว้า ตัวเราเอาไฉน
รีบก้าวเหินเดินลิ่วพลิ้วอย่างไว
ป้ายรถเมล์ช่างไกลใจไม่ดี
*เป็นสาวน้อยจากบ้านหางานทำ
ในเมืองฟ้าเลิศล้ำย่ำแสงสี
ชื่อว่า"ดาว" สดใสไร้ราคี
หวังจะมีเงินตรากล้าฝ่าฟัน
*เรื่องจะเป็นอย่างไรในตอนหน้า
แม่สาวซ่าแสนซนคนขยัน
ระหกระเหินแกร่งกล้าท้าประจัน
เพื่อสู้ฝันดังหวังที่ตั้งใจ.
สิมิลัน
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต
#กลอนแปด
#นิทานคำกลอนเก้าตอนจบ
#คนข้างบ้าน |
 |
|
7
เมื่อ: 20 พฤษภาคม 2567, 05:45:29 PM
|
|
เริ่มโดย สิมิลัน - กระทู้ล่าสุด โดย สิมิลัน
|
ฉันอยู่ตรงนี้..นะที่รัก
...นภาหม่นจนใจไยน้องเกริ่น
แค่เพียงเพลินยามผ่านร้าวรานทั่ว
มิเหลียวแลหรือไรให้หวาดกลัว
ปวดในหัวทุกยามไปตามลม
...เหลือสะเก็ดเท็จจริงเถิดอิงบ้าง
ฝันขุ่นค้างจดจ่อท้อเหลือข่ม
เหมือนสายน้ำฉ่ำคาพาร่างจม
หรือชวดชมเจ้าแล้วนะแก้วทรวง
...มองฟ้าใสไม่สดหมดคุณค่า
ฟ้าเคยฟ้ากลับคำคล้ำกลางสรวง
สวรรค์น้อยพลอยล่มทุกลมทวง
นี่หรือบ่วงที่รอทรมาน
...จากวันนี้วันไหนไม่คิดเปลี่ยน
พี่คอยเวียนว่ายวนบนขัยขาน
ช่วยเจือจิตนิดหน่อยเป็นรอยทาน
อย่าได้ลานเลี่ยงหลบว่าจบกัน
...คิดถึงคราวเก่าก่อนสะท้อนบ้าง
กระแสจางหมดจินต์กลิ่นโศกศัลย์
เสียแล้วหรือพุดสอดยอดชีวัน
จึ่งเดียดฉันท์จนสุดมิหยุดทาง
...พอมีหวังครั้งไหนใจครุ่นถาม
ทุกโมงยามย้ำรอยคอยรุ่งสาง
แทบหมดลมขมนี้ที่ครวญคราง
รักที่วางเห็นไหมดวงใจเอย.
สิมิลัน |
.
. |
|
8
เมื่อ: 18 พฤษภาคม 2567, 02:45:55 PM
|
|
เริ่มโดย เริงอักษร - กระทู้ล่าสุด โดย เริงอักษร
|
นิราศระยอง
. บทส่งท้าย
*กว่าหมื่นคำวางเคียงสำเนียงค่า
ทุกครั้งคราคิดครุ่นอรุณครึ่ง
บรรจงคล้องคืบคลานผสานคลึง
ครวญคำนึงมากน้อยจึงคอยนาน
*จบเรื่องลงตรงลาวรรษาล่วง
กุดั่นพวงกลอนพิณที่จินต์พ่าน
จะวิจิตรจับใจใสพิจารณ์
สุดแต่ทานทบทวนตรงส่วนทอ
*เพียงผู้อ่านขานออกบอกว่าอิ่ม
ยามได้ชมอรรถชิมลิ้มหมดช่อ
สิ่งที่ใจเขียนจนล้นหน้าจอ
นั่นก็พอสุขพาคราพบพาน
*ขอให้มีศรีสุขทุกแห่งหน
ไม่เจ็บจน..โชคลาภอาบผสาน
เจริญศิริคล้อยขัยใจเบิกบาน
สุขสราญจินต์จิตนิจนิรันดร์
*คิดสิ่งใดให้จ่งตรงประจักษ์
ใครมีรักพึงสมดั่งพรหมสรรค์
พ้นทุกข์โศกโรคภัยไร้พิษพาน
รื่นสำราญเจียวจรดทั้งหมดเทอญ.
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต
#กลอนแปด#นิราศระยอง |
 |
|
9
เมื่อ: 18 พฤษภาคม 2567, 02:37:19 PM
|
|
เริ่มโดย เริงอักษร - กระทู้ล่าสุด โดย เริงอักษร
|
  .
นิราศระยอง ตอนจบ
. (ตอนที่ 30)
. รับน้องกลับระยอง
*แต่งเสียหล่อสุดๆฉุดใจสาว
หัวอกพราวเปี่ยมสุขลุกจากห้อง
พร้อมกุหลาบหอบใหญ่ใช้สั่งจอง
เพื่อมอบกองกลางทรวงยอดดวงตา
*ตื่นแต่เช้าเร้าใจเหมือนได้แก้ว
เจอแน่แล้วน้องตวงดวงยี่หวา
จะไม่พรากจากไกลให้สัญญา
ถือแหวนมาขอหมั้นตรงนั้นเลย
*น้องให้ติดโบว์ไว้ที่ไหล่ขวา
จะได้หากันง่ายหรือไรเอ่ย
เราก็นะ..ดูหล่อแต่ก็เชย
ตีหน้าเฉยยามถูกชี้..ยี้เขินจัง
*ยืนรอแล้วรอเล่าเจ้าอยู่ไหน
ร้อนหัวใจอยากตะโกนเหมือนโขนหนัง
เจ็บเหมือนใครมาจิกหยิกประดัง
รีบหันหลังเห็นเลยแม่เอยงาม
*สาวที่ไหนกันหว่าหน้าสวยใส
ยืนยิ้มให้ยักคิ้วหลิ่วตาถาม
ประตูเจ็ดนัดไว้ในทุกยาม
ปล่อยให้ตามหาใหญ่อะไรกัน
*ยืนเท้าเอวฉอดๆกระป่อดกระแป่ด
มาคอยแช็ตกับสาวหรือเปล่านั่น
ประตูสี่ที่ไหนใครยืนยัน
คงมีวันได้พบประสบเจอ
*ฟังแล้วคุ้นทีท่าช่างก๋ากั่น
เหมือนแฟนฉันจริงน้องมองจนเผลอ
เอ๊ะ..ชักงงสงสัยใช่ไหมเธอ
สวยจริงเออผิดหูดูผิดตา
*เอานิ้วจิ้มสองทีชี้พวงแก้ม
แยกเขี้ยวแย้มยิ้มให้ใช่ละหวา
นี่น้องตวงของพี่ที่รอมา
หัวเราะร่าสวมกอด..จ๊อดผิดเอง
*รีบส่งแหวนสองกะรัตแก้มัดกล่อง
ยื่นให้น้องไปพลางอย่างรีบเร่ง
ระล่ำระลักพูดไปใจนักเลง
แต่งกับพี่..นะตัวเอง เจ๋งไม่เบา
*เธอยืนนิ่งเพียงครู่ชูมะเหงก
ทำท่าเขกกลางหัวเหมือนยั่วเย้า
"รอตั้งนานไอ้บ้า"คงด่าเรา
แล้วโผเข้ากอดคอคลอเสียงคราง
*เรื่องมาครบจบลง ณ.ตรงนี้
อักษรมีพลาดพลั้งยังเหลือบ้าง
ขออภัยในวลีที่หลงทาง
อย่าเมินหมางใจนักสักครั้งนึง.
.............จบบริบูรณ์.............
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต
#นิราศระยอง |
.
. |
|
10
เมื่อ: 18 พฤษภาคม 2567, 02:31:52 PM
|
|
เริ่มโดย เริงอักษร - กระทู้ล่าสุด โดย เริงอักษร
|
 
นิราศระยอง
. (ตอนที่ 29)
. กรุงเทพฯราตรี
*นัดชุมนุมกลุ่มเก่า..เอาซะหน่อย
มีไม่น้อยเลือกเน้นเป็นตัวหาร
ท่องราตรีสีสันอันตระการ
ด้วยแสงไฟฉาบฉานเบิกบานทรวง
*เฮ้ย..ไอ้โก้โชว์หน่อยมาปล่อยมุก
เที่ยวสนุกมิยั้งยังเมืองหลวง
ชวนน้องเอ็งมาด้วยช่วยดูดวง
และไอ้ม่วงไอ้จอห์นมาสอนมวย
*ส่วนไอ้อ่ำลำบากยากเข้าก๊วน
เมียมันกวนคอยด่า..ว่าเดี๋ยวสวย
ไอ้กอบ กิ่ง ฉัตร ต่อ พ่อมันรวย
ชวนมาด้วย นะโว้ย โซ้ยราตรี
*สองทุ่มตรงวงเหล้าก็เข้าท่า
เพื่อนเรียงหน้าครบครันมันช่างซี้
เลือกเบาๆก่อนฉลองล่องเมรี
ปล่อยเสียทีหนุ่มเหน้าเจ้าสำราญ
*จะทิ้งทวนหวนคืนให้ชื่นชิด
ไม่แผกผิดสมัยก่อนตอนบุกด่าน
แผลงฤทธิ์เดชเจตนาว่าถึงคลาน
ในทุกย่านบันเทิงสิ่งเริงรมย์
*ทั้งบาร์ผับคลับจ๋าคาราโอเกะ
เอาจนเละสนองใจให้สาสม
ลาแล้วหนอสุดท้ายที่ได้ชม
พรุ่งนี้ผมคนใหม่ไม่แตะเลย
*จะทำดีเสียบ้างอย่างพ่อบ้าน
มิริอ่านเที่ยวเตร่เท่ห์จริงเอ่ย
ทิ้งหมดทางสร้างปลุกทุกสิ่งเคย
น้องตวงเอ๋ยรู้ใจอย่าได้เคือง
*จากสีลมสาทรตะลอนทั่ว
หลากหลายทัวร์ส่งผลจนฟ้าเหลือง
นั่งทองหล่อทีไรใช้เงินเปลือง
น้องๆเยื้องย่างรอขอดริ้งเพลิน
*ไม่สนใจสักคนบ่นกับเพื่อน
แค่มาเยือนเพียงนิดคิดแล้วเขิน
หน้าน้องตวงควงติ้วชี้นิ้วเชิญ
มิอาจเกินล่วงล้ำช้ำจริงเรา
*ขยับแก้วก๊องแก๊งขอแรงหน่อย
แม่น้องน้อยน่ารักพี่ชักเหงา
เพื่อนเขาฉีกปลีกเลี่ยงเหลือเพียงเรา
ในแก้วเหล้าเห็นพร่าแต่หน้าน้อง.(ตวง)
ตอนหน้าอีก 1 ตอนจบแล้วครับ
ขอบคุณทุกกำลังใจที่ให้ครับ
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต
#กลอนแปด#นิราศระยอง |
.
. |
|
กระทู้เมื่อเร็วๆ นี้
