ต่อไป →

[พยัคฆ์]

ใจ..ฉันนี้คง.."สีเทา"





ใจคนนี้ คิดดีดี มีสองด้าน
อย่ามองผ่าน คิดสักนิด มิผิดหนา
ด้านหนึ่งขาว ด้านหนึ่งดำ ฉันจำมา
ฟังเขาว่า ทบทวนคิด พินิศใจ

ใจด้านขาว เป็นใจดี มีเหตุผล
ดับร้อนรน ที่สาเหตุ วิเศษไหม
คิดก่อนพูด ก่อนทำ ไม่ช้ำใจ
เดินทางใด ใช้แต่ธรรม นำชีวี

คิดลดโลภ โกรธหลง คิดตรง-ชอบ
เห็นคำตอบ ดีข้างหน้า ไม่พาหนี
ตั้งดวงจิต ใฝ่ทางธรรม สร้างกรรมดี
ยอมหลีกหนี ห่างชั่ว เพราะกลัวภัย

แต่อีกด้าน ใจหนึ่งนี้ มีสีดำ
คอยไหลต่ำ ไปทางแย่ ต้องแก้ไข
ชั่วมากมี ดีลดน้อย เสื่อมถอยไกล
ใจฝักใฝ่ แต่ทางชั่ว มั่วอบาย

อยู่ต่อหน้า ทำทีท่า ว่าดีล้น
ลับหลังคน คุยเขื่อง เรื่องเสียหาย
ชอบสนุก ทุกข์ไม่ห่าง ไม่ร้างกาย
ใจเสียหาย ห่างศีล ไม่ยินธรรม

แล้วใจฉัน ดวงนี้ สีใดแน่
มีดี-แย่ สุขแล้วตรม นะคมขำ
อยากใจขาว ไร้ทุกข์ สุขเพราะธรรม
แต่ยังช้ำ มองใจนี้ ยัง....“สีเทา”

...พยัคฆ์...



(...อัน จิตของปุถุชน คนธรรมดา
ย่อมมีสุขและทุกข์ คละเคล้ากันไปหากเปรียบไปความดี เป็นเช่น สีขาว และ ความชั่วเป็นสีดำ
จิตบางขณะตั้งจิตคิด พูด ทำแต่ความดี จิตบางขณะ คำพูดบางขณะ และการกระทำบางขณะ
ปล่อยไปเสื่อมไปในทางไม่ดีเมื่อคลุกเคล้า ผสมกันคงเป็นได้แค่สีเทาๆเท่านั้น อย่างไรก็ตาม
แม้จะเป็นสีเทา ก็ขอให้ความเป็นสีเทานั้นเอนเอียงไปทางด้านขาว ให้มากที่สุด เท่าที่จะมากได้..ก็คงจะดี)