ต่อไป →

[ญิบสลิล ณ นคร]

..ในบางครั้ง  นั่งคิด จิตหวั่นไหว
เวลาไว หมุน-วน จนเร็วรี่
สิ่งที่หวัง ดั่งคิด จิตเปรมปรี
ก็ต้องมี อันเลิกล้ม ไม่สมใจ

..อยากแห้งเหี่ยว คาต้น ให้คนชื่น
หน้าระรื่น แต่จิตหมอง ไม่ผ่องใส
ยิ่งนับวัน ยิ่งผ่าน นานเกินไป
เหลืออะไร ให้เชยชม สมดังปอง


ขวัญ