1
เมื่อ: 12 ชั่วโมงที่แล้ว
|
เริ่มโดย สิมิลัน - กระทู้ล่าสุด โดย สิมิลัน
|
..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ.. . (คนข้างบ้าน ตอน ๕)
*น้ำเกลือหมดกดไปจวนใกล้เที่ยง ไอ้แว่นนั่งข้างเตียงเมียงตาเหล่ ชำเลืองแลคนไข้ใจเกเร ทำปากเบ้บุ้ยใบ้ใช้บอกความ
*ดาวตอบรับกลับบ้านกันดีกว่า อย่าชักช้าเลยหนอแต่ขอถาม คุณชื่อเรียงเสียงไรใจงดงาม เผยมาตามเป็นจริงนิ่งอยู่ไย
*ผมชื่อว่า "ตะวัน" พลันขยับ อยู่ข้างบ้านนะครับรับเสียงใส เมื่อวานนี้เจอฝนบนฟ้าไง กางร่มให้กันลมก่อนล้มลง
*จึงพามาหาหมอเพื่อขอตรวจ หยอดน้ำเกลือสองขวดดวดจนหลง ละเมอว่าผมปล้ำทำให้งง ด่าทอส่งแหลกลิ้นสิ้นความดี
*ฝากรอยเท้าเอาไว้บนใบหน้า จนแว่นตาแทบแตกแหกกรอบหนี เห็นดาวเต็มท้องฟ้าห้านาที ทุกคำที่บอกไปไม่หลอกลวง
*ต้องขอโทษสักคราน่าใจหาย มิเคยถูกมือชายเพราะอายหวง เฝ้าถือเนื้อถือตัวกลัวถึงทรวง สิ่งที่ล่วงเกินไปอภัยเถอะนะ
*เอาอย่างนี้แล้วกันฉันไถ่โทษ ขอเลี้ยงข้าวแก้โกรธโปรดเถิดจ้ะ เดี๋ยวเข้าครัวชดใช้ได้มั้ยคะ เย็นนี้ล่ะดีหรือเปล่าเค้าทำเอง
*อยากจะกินอะไรทำให้หมด มีของสดเกินนับรับรองเจ๋ง สุดๆเลยวันนี้ไม่มีเซ็ง จะบรรเลงร้อยรสหยดฝีมือ
*จ่ายค่าหมอเสร็จสรรพจึงกลับบ้าน นั่งแท็กซี่หน้าบานผ่านลมหวือ แฉลบซ้ายป่ายขวาจนตาปรือ พอหูอื้อก็ถึงครึ่งชั่วโมง
*เดินเข้าบ้านน้องดาวขาวทั้งหลัง แม่ร้อยชั่งพาเบี่ยงเลี่ยงห้องโถง พบกับครัวด้านข้างทางเชื่อมโยง มีลูกโป่งสองลูกผูกประตู
*ดาวเร่งทำกับข้าวราวกุ๊กใหญ่ เริ่มจากไข่เจียวกรอบขอบเหลืองหรู ตรงกลางนิ่มนูนหนาด้านหน้าฟู เสียงดังฟู่ยามทอดสอดตามอง
*ต้มตำลึงหมูสับขยับเขียง ฟังสำเนียงสับถี่มิเป็นสอง คงอร่อยเหลือล้ำท่าทำนอง เห็นเนื้อทองปรุงใส่ไม่หยุดมือ
*ตำน้ำพริกอีกถ้วยด้วยลีลา ยืนจังก้ายกสากลากมาถือ กระทุ้งโขลกโป๊กเป็กเขกยึกยือ เหมือนฝึกปรือมานานเรื่องการกิน
*จะอร่อยแค่ไหนในตอนหน้า หรือจะอ้าไม่หุบตะครุบหิน เผ็ดสะเด่าเคล้าซ่าน้ำตาริน โฉมยุพินเนื้อเย็นเป็นแม่ครัว.
สิมิลัน
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต #คนข้างบ้าน |
|
2
เมื่อ: 13 ชั่วโมงที่แล้ว
|
เริ่มโดย สิมิลัน - กระทู้ล่าสุด โดย สิมิลัน
|
..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ.. . (คนข้างบ้าน ตอน ๔)
*ตกใจตื่นฟื้นตัวตามัวพร่า ร้อนใบหน้าผะผ่าวหนาวตัวหนัก เหลือบตาแลซ้ายขวาพาชะงัก ใครยึกยักนอนคู้อยู่ข้างเตียง
*แล้วที่นี่ที่ไหนใจเต้นตุ๊บ ชะเง้องุบแปลกจริงกลิ้งตัวเฉียง ห้องผู้ป่วยนี่นะตามองเมียง แขนที่เอียงปักเต็มเข็มน้ำเกลือ
*เสียงประตูลั่นเอี๊ยดเบียดบานเปิด คนเดินเชิดหน้ามาน่ากลัวเหลือ พยาบาลสองคนบ่นเสียงเครือ ไข้ติดเชื้อค่ะหมอส่ออาการ
*เห็นหูฟังกระแซะแตะหน้าอก แล้วก็ยกชาร์ทมองจ้องประสาน ปลอดภัยแล้วนะครับกับภัยพาน ไข้หวัดใหญ่เล่นงานเสียอานเลย
*มีติดเชื้อที่จมูกน้ำมูกไหล อย่าตกใจเลยหนอหมอเขาเผย สามีคุณอุ้มมาน่าชมเชย ดีเหลือเอ่ยสุดหล่อพ่อแว่นดำ
*ตกสะดุ้งพุงย่นปนสยอง เหลือบตามองข้างตัวหัวถลำ เห็นไอ้แว่นนึกโกรธโทษที่ทำ แอบมาล้ำล่วงเกินคงเพลินทรวง
*โดนตรงไหนบ้างหนอขอตรวจหน่อย เอามือน้อยคลำวูบลูบของหวง ตวัดซ้ายป่ายขวาไขว่คว้าควง ตะกายล้วงหมดสิ้นไร้ยินดี
*อุ๊ย..เสื้อผ้าเคยใส่หายไปหมด โล่งจรดปลายเท้าเอาละซี่ มันแอบถอดตอนไหนใครบอกที โอ้..คราวนี้เสียท่าน่าอับอาย
*หมอเดินออกนอกห้องจึงร้องลั่น วิ่งถลันอย่างไวน่าใจหาย กระโดดถีบไอ้แว่นแค้นกระจาย ยืนฟูมฟายชี้หน้าพร้อมด่าปน
*ไอ้แว่นลุกจากพื้นยืนอ้อแอ้ นิ้วใครหนอสั้นแท้แลสับสน ประทับลงตรงหน้าบ้าเหลือทน นี่มันส้นเท้าใครไยถีบเรา
*ยกมือป้องร้องขอพอทีเถอะ อย่าเลอะเทอะเลยไกลใจโง่เขลา เป็นอะไรหรือนี่ที่ถีบเอา ทำหน้าเง้าเคืองแค้นแน่นในตา
*แกอวดดีเกินไปนะไอ้แว่น ไม่ใช่เมียหรือแฟนแล่นอาสา เสือกถอดออกตอนไหนให้บอกมา เปลื้องเสื้อผ้าเสียหมดเหลืออดจริง
*อย่าเพิ่งยั๊วะนะครับรับฟังก่อน ตัวคุณร้อนเป็นไอดั่งไฟผิง ล้มสลบหลับไหลมิไหวติง ครางหงุงหงิงพร่ำเพ้อละเมอไป
*ผมอุ้มมาหาหมอรอผลอยู่ หลอกจ้วงจู่ลามล้วงลวงตอนไหน พยาบาลเฝ้าหวอดเขาถอดไง สบายใจเถิดหนอทุกข้อความ
*รอจนหลับตรงนี้ตอนตีหนึ่ง พอตื่นมาก็ตะลึงกึ่งวาบหวาม โดนบาทาอันน้อยสอยอย่างงาม เผยไปตามเรื่องจริงทุกสิ่งอัน
*ดาวยืนฟังชั่งจิตพอคิดออก จึงรีบบอกโทษทีมีเสียงขัน ตอนต่อไปจะเป็นเช่นไรกัน หอมหรือมันหวานชื่นคืนฝนเท.
สิมิลัน
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต #คนข้างบ้าน | . .
|
3
เมื่อ: 13 ชั่วโมงที่แล้ว
|
เริ่มโดย สิมิลัน - กระทู้ล่าสุด โดย สิมิลัน
|
..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ.. . (คนข้างบ้าน ตอน ๓)
*เช้าวันศุกร์เหมือนเดิมมิเพิ่มลด มีคนกดกริ่งรัวรั้วสั่นไหว ตีสี่ครึ่งตื่นผวาบ้าหรือไร ช่างจงใจแกล้งกันพลันด่าทอ
*เฮ้ย..ใครว่ะชะช้าชะหน่อยแนะ มือแสนคันเจ๊าะแจ๊ะนั่นแหละหนอ ไม่เห็นตัวสักครั้งตั้งใจรอ ไอ้ลูกพ่อแม่เอ๋ยไม่เคยนอน
*สงสัยต้องแจ้งความให้ตามจับ เอาไปรับโทษทัณฑ์ไร้วันถอน ขังในคุกอบรมบ่มขั้นตอน ไยมือบอนนักหนาระอาใจ
*เดินมารอรถเมล์อย่างเก้กัง ของเยอะจังวันนี้ดีที่ไหน ต้องเบียดเสียดเยียดยัดอัดเข้าไป แถมเป็นไข้อีกด้วยซวยแล้วเรา
*อ้าววว..นั่นไงเบาะเปล่าราวหน้าต่าง หมุนตัวคว้างทันใดตรงใกล้เสา เห็นแว๊บแว๊บผู้ชายไร้หนวดเครา จะใครเล่าไอ้แว่นแสนงงงวย
*ช่างเหมาะเจาะพอดีทุกทีเอ๋ย อยากจะเอ่ยขอบคุณการุณย์หมวย บอกไม่ทันสักครั้งพลั้งเชิงมวย เหมือนมาช่วยจองที่ทุกวี่วัน
*นั่งทำงานเรื่อยไปใจก็คิด ปี๊ดปี้ปิ๊ดปวดหัวกลับตัวหัน สั่งน้ำมูกปู้ดป้าดกระดาษดัน ไม่ให้มันไหลย้อยห้อยเป็นปลิง
*สงสัยคงเป็นไข้ในวันนี้ กายร้อนจี๋ผะผ่าวราวผีสิง เริ่มจะสั่นแล้วด้วยซวยเสียจริง คงต้องทิ้งงานก่อนอยากนอนพัก
*พอห้าโมงเด้งดึ๋งบึ่งกลับบ้าน หนาวสะท้านสั่นทั่วหัวมึนหนัก ลงรถเมล์เดินลิ่วฉิวยิ่งนัก อีกน้ำมูกก็ทะลักชักอ่อนแรง
*ฝนก็ดันมาตกตลกร้าย ไอ้แว่นมากรีดกรายคล้ายเดินแข่ง เอาร่มกางกันฝนจนตะแคง ทำกวัดแกว่งยิ้มหวานผ่านดวงตา
*อ้าปากบอกขอบคุณอุ่นใจยิ่ง โชคดีจริงอีกแล้วแก้วบุหงา มีหนุ่มคอยดูแลแน่ละวา สุขอุราเหลือเกินเพลินกระไร
*รู้สึกโลกหมุนติ้วหวิวหัวอก กายงันงกสุดทนจนสั่นไหว แสงสว่างดับมูบวูบแสงไฟ หมดสติลงไปในทันที
*โถ..น้องดาวหน้าซบสลบไสล เรื่องดำเนินอย่างไรในครานี้ ขอเชิญอ่านกันต่อรอ..บทดี ตอนที่สี่สนุกแน่เธอแพ้รัก.
สิมิลัน
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต #คนข้างบ้าน |
|
4
เมื่อ: 13 ชั่วโมงที่แล้ว
|
เริ่มโดย สิมิลัน - กระทู้ล่าสุด โดย สิมิลัน
|
..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ.. . (คนข้างบ้าน ตอน ๒)
*ขึ้นรถเมล์เที่ยวแรกแทรกตัวส่าย เพื่อหาที่เหมาะหมายกายพลิ้วไหว พะรุงพะรังหิ้วของต้องห่วงไย งานที่ห่อเอาไว้ไม่บี้แบน
*แหม๋..โชคดีเสียจริงชิงเก้าอี้ แทนชายที่ลุกขึ้นชื่นสุขแสน กระแทกก้นทันใดได้นั่งแทน เฮ้ย..ไอ้แว่นนี่หว่าจะบ้าตาย *เอ๊ะ..ไปทำอะไรที่ไหนหว่า กลับตอนฟ้าใกล้สว่างจางแดดสาย ช่างมันเหอะพลาดผิดคิดมากมาย นั่งสบายตัวก่อนถอนหายใจ
*เฝ้ามุ่งมั่นทำงานสานความฝัน ต้องอยู่เย็นทุกวันมันเหนื่อยไหม มีแต่งาน งาน..งาน บานตะไท ยังมิรู้เมื่อไหร่จะได้ดี
*คิดถึงบ้านเหลือแสนคับแค้นจิต โอ้..ชีวิตระกำช้ำเหลือที่ ฝันยังลอยห่างไกลไม่รอรี ทำแต่งานผมชี้ตะบี้ตะบัน
*พอเลิกงานสองทุ่มกลุ้มใจแท้ ต้องยืนแช่เปียกฝนบ่นสวรรค์ ตกลงมามากมายคล้ายแกล้งกัน ตายแน่ฉันในจมูกขี้มูกฟอด
*ขึ้นรถเมล์สายเก่าที่เราคุ้น ตอนวิ่งลุ้นหวั่นใจกลัวไม่รอด เสียงบีบแตรสุดสังข์ดังป๊อดป๊อด พุ่งมาจอดตรงป้ายจึงหายกลัว
*เดินเข้าซอยทันใดไฟทางเปิด แล่นเตลิดเพราะแฝงแสงสลัว ถึงประตูหน้าบ้านสะท้านตัว ไขกุญแจริมรั้วระรัวมือ
*แล้วนี่ดอกกุหลาบอาบสีสวย มาห้อยย้วยอย่างไรใครส่งหรือ มีอักษรเขียนไว้ไยยึกยือ เอื้อมไปยื้อมาอ่านอยู่นานครัน
*แฮปปี้เบิร์ดเดย์ครับกับท่อนบน ยืนเปียกฝนอ่านไปให้นึกขัน ตรงบรรทัดที่สองมองเห็นพลัน ว่าสุขสันต์วันเกิดจึงเปิดดู
*พลิกซ้ายขวาหน้าหลังอย่างชั่งใจ ส่งจากใครกันหนอช่อสวยหรู กุหลาบแดงแซมเหลืองเฟื่องดอกฟู ยังไม่รู้ใครส่ง..งงเหลือเกิน
*ท่านผู้อ่านเดาดูรู้บ้างไหม ว่าของใครส่งมาพานางเขิน หากอยากรู้ไม่เดา เอ้า..ก็เชิญ อ่านให้เพลินเถิดหนอตอนต่อไป.
สิมิลัน
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต #นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ |
|
5
เมื่อ: 13 ชั่วโมงที่แล้ว
|
เริ่มโดย สิมิลัน - กระทู้ล่าสุด โดย สิมิลัน
|
..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ.. (คนข้างบ้าน ตอน ๑)
*เสียงกริ่งดังทุกเช้าราวตีห้า ต้องผวาตื่นนอนก่อนรุ่งสาง ใครกันนะมากดสบถพลาง อารมณ์ค้างหงุดหงิดคิดแล้วงง
*ช่างหมายมั่นดีแท้แย่เหลือที่ มาแกล้งกันอย่างนี้ชี้ด่าส่ง กดทุกวันเชียวหนอท้อเกินปลง จะยังคงกดถี่สักกี่วัน
*ลุกอาบน้ำล้างหน้าช่างบ้าฉิบ ตาปริบปริบงัวเงียเพลียจริงฉัน รีบจัดแจงแต่งตัวกลัวมิทัน ไปทำงานสายนั้นมันไม่ดี
*กินข้าวเช้ารีบเร่งเขย่งโขยก เจ้าส้นสูงไหวโขกโยกคลอนหนี ไยมาหักเสียเล่าเอาละซี ทำอย่างไรหรือนี่มีคู่เดียว
*เหลือบมองเห็นผ้าใบในชั้นเก็บ ลายตะเข็บชมพูเชือกคู่เขียว ต้องอาศัยเจ้าแล้วมิแคล้วเชียว เดินดุ่มเดี่ยวจากบ้านผ่านชายคา
*เหลียวมองดูริมรั้วชั่วชำเลือง เห็นกุหลาบแดงเหลืองเยื้องคูหา กลิ่นหอมหวนชวนดมลอยลมมา นึกอิจฉาบ้านใกล้ใครปลูกชำ
*ช่างน่ารักเสียจริงยิ่งอยากรู้ คนที่ย้ายมาอยู่ดูน่าขำ ทุกวันนั้นหูแขวนแว่นตาดำ มีเงื่อนงำแอบแฝงแสร้งหลบตัว
*คิดไปเรื่อยเฉื่อยแฉะตาแป๊ะงก นึกตลกในใจวุ่นในหัว เป็นคนดีหรือไม่ให้หวาดกลัว มีแค่รั้วขวางกั้นหวั่นหทัย
*เปิดประตูมองซ้ายย้ายไปขวา สายแล้ว..ว้า ตัวเราเอาไฉน รีบก้าวเหินเดินลิ่วพลิ้วอย่างไว ป้ายรถเมล์ช่างไกลใจไม่ดี
*เป็นสาวน้อยจากบ้านหางานทำ ในเมืองฟ้าเลิศล้ำย่ำแสงสี ชื่อว่า"ดาว" สดใสไร้ราคี หวังจะมีเงินตรากล้าฝ่าฟัน
*เรื่องจะเป็นอย่างไรในตอนหน้า แม่สาวซ่าแสนซนคนขยัน ระหกระเหินแกร่งกล้าท้าประจัน เพื่อสู้ฝันดังหวังที่ตั้งใจ.
สิมิลัน
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต #กลอนแปด #นิทานคำกลอนเก้าตอนจบ #คนข้างบ้าน |
|
7
เมื่อ: 20 พฤษภาคม 2567, 05:45:29 PM
|
เริ่มโดย สิมิลัน - กระทู้ล่าสุด โดย สิมิลัน
|
ฉันอยู่ตรงนี้..นะที่รัก
...นภาหม่นจนใจไยน้องเกริ่น แค่เพียงเพลินยามผ่านร้าวรานทั่ว มิเหลียวแลหรือไรให้หวาดกลัว ปวดในหัวทุกยามไปตามลม
...เหลือสะเก็ดเท็จจริงเถิดอิงบ้าง ฝันขุ่นค้างจดจ่อท้อเหลือข่ม เหมือนสายน้ำฉ่ำคาพาร่างจม หรือชวดชมเจ้าแล้วนะแก้วทรวง
...มองฟ้าใสไม่สดหมดคุณค่า ฟ้าเคยฟ้ากลับคำคล้ำกลางสรวง สวรรค์น้อยพลอยล่มทุกลมทวง นี่หรือบ่วงที่รอทรมาน
...จากวันนี้วันไหนไม่คิดเปลี่ยน พี่คอยเวียนว่ายวนบนขัยขาน ช่วยเจือจิตนิดหน่อยเป็นรอยทาน อย่าได้ลานเลี่ยงหลบว่าจบกัน
...คิดถึงคราวเก่าก่อนสะท้อนบ้าง กระแสจางหมดจินต์กลิ่นโศกศัลย์ เสียแล้วหรือพุดสอดยอดชีวัน จึ่งเดียดฉันท์จนสุดมิหยุดทาง
...พอมีหวังครั้งไหนใจครุ่นถาม ทุกโมงยามย้ำรอยคอยรุ่งสาง แทบหมดลมขมนี้ที่ครวญคราง รักที่วางเห็นไหมดวงใจเอย.
สิมิลัน | . .
|
8
เมื่อ: 18 พฤษภาคม 2567, 02:45:55 PM
|
เริ่มโดย เริงอักษร - กระทู้ล่าสุด โดย เริงอักษร
|
นิราศระยอง . บทส่งท้าย
*กว่าหมื่นคำวางเคียงสำเนียงค่า ทุกครั้งคราคิดครุ่นอรุณครึ่ง บรรจงคล้องคืบคลานผสานคลึง ครวญคำนึงมากน้อยจึงคอยนาน
*จบเรื่องลงตรงลาวรรษาล่วง กุดั่นพวงกลอนพิณที่จินต์พ่าน จะวิจิตรจับใจใสพิจารณ์ สุดแต่ทานทบทวนตรงส่วนทอ
*เพียงผู้อ่านขานออกบอกว่าอิ่ม ยามได้ชมอรรถชิมลิ้มหมดช่อ สิ่งที่ใจเขียนจนล้นหน้าจอ นั่นก็พอสุขพาคราพบพาน
*ขอให้มีศรีสุขทุกแห่งหน ไม่เจ็บจน..โชคลาภอาบผสาน เจริญศิริคล้อยขัยใจเบิกบาน สุขสราญจินต์จิตนิจนิรันดร์
*คิดสิ่งใดให้จ่งตรงประจักษ์ ใครมีรักพึงสมดั่งพรหมสรรค์ พ้นทุกข์โศกโรคภัยไร้พิษพาน รื่นสำราญเจียวจรดทั้งหมดเทอญ.
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต #กลอนแปด#นิราศระยอง |
|
9
เมื่อ: 18 พฤษภาคม 2567, 02:37:19 PM
|
เริ่มโดย เริงอักษร - กระทู้ล่าสุด โดย เริงอักษร
|
. นิราศระยอง ตอนจบ . (ตอนที่ 30) . รับน้องกลับระยอง
*แต่งเสียหล่อสุดๆฉุดใจสาว หัวอกพราวเปี่ยมสุขลุกจากห้อง พร้อมกุหลาบหอบใหญ่ใช้สั่งจอง เพื่อมอบกองกลางทรวงยอดดวงตา
*ตื่นแต่เช้าเร้าใจเหมือนได้แก้ว เจอแน่แล้วน้องตวงดวงยี่หวา จะไม่พรากจากไกลให้สัญญา ถือแหวนมาขอหมั้นตรงนั้นเลย
*น้องให้ติดโบว์ไว้ที่ไหล่ขวา จะได้หากันง่ายหรือไรเอ่ย เราก็นะ..ดูหล่อแต่ก็เชย ตีหน้าเฉยยามถูกชี้..ยี้เขินจัง
*ยืนรอแล้วรอเล่าเจ้าอยู่ไหน ร้อนหัวใจอยากตะโกนเหมือนโขนหนัง เจ็บเหมือนใครมาจิกหยิกประดัง รีบหันหลังเห็นเลยแม่เอยงาม
*สาวที่ไหนกันหว่าหน้าสวยใส ยืนยิ้มให้ยักคิ้วหลิ่วตาถาม ประตูเจ็ดนัดไว้ในทุกยาม ปล่อยให้ตามหาใหญ่อะไรกัน
*ยืนเท้าเอวฉอดๆกระป่อดกระแป่ด มาคอยแช็ตกับสาวหรือเปล่านั่น ประตูสี่ที่ไหนใครยืนยัน คงมีวันได้พบประสบเจอ
*ฟังแล้วคุ้นทีท่าช่างก๋ากั่น เหมือนแฟนฉันจริงน้องมองจนเผลอ เอ๊ะ..ชักงงสงสัยใช่ไหมเธอ สวยจริงเออผิดหูดูผิดตา
*เอานิ้วจิ้มสองทีชี้พวงแก้ม แยกเขี้ยวแย้มยิ้มให้ใช่ละหวา นี่น้องตวงของพี่ที่รอมา หัวเราะร่าสวมกอด..จ๊อดผิดเอง
*รีบส่งแหวนสองกะรัตแก้มัดกล่อง ยื่นให้น้องไปพลางอย่างรีบเร่ง ระล่ำระลักพูดไปใจนักเลง แต่งกับพี่..นะตัวเอง เจ๋งไม่เบา
*เธอยืนนิ่งเพียงครู่ชูมะเหงก ทำท่าเขกกลางหัวเหมือนยั่วเย้า "รอตั้งนานไอ้บ้า"คงด่าเรา แล้วโผเข้ากอดคอคลอเสียงคราง
*เรื่องมาครบจบลง ณ.ตรงนี้ อักษรมีพลาดพลั้งยังเหลือบ้าง ขออภัยในวลีที่หลงทาง อย่าเมินหมางใจนักสักครั้งนึง.
.............จบบริบูรณ์.............
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต #นิราศระยอง | . .
|
10
เมื่อ: 18 พฤษภาคม 2567, 02:31:52 PM
|
เริ่มโดย เริงอักษร - กระทู้ล่าสุด โดย เริงอักษร
|
นิราศระยอง . (ตอนที่ 29) . กรุงเทพฯราตรี
*นัดชุมนุมกลุ่มเก่า..เอาซะหน่อย มีไม่น้อยเลือกเน้นเป็นตัวหาร ท่องราตรีสีสันอันตระการ ด้วยแสงไฟฉาบฉานเบิกบานทรวง
*เฮ้ย..ไอ้โก้โชว์หน่อยมาปล่อยมุก เที่ยวสนุกมิยั้งยังเมืองหลวง ชวนน้องเอ็งมาด้วยช่วยดูดวง และไอ้ม่วงไอ้จอห์นมาสอนมวย
*ส่วนไอ้อ่ำลำบากยากเข้าก๊วน เมียมันกวนคอยด่า..ว่าเดี๋ยวสวย ไอ้กอบ กิ่ง ฉัตร ต่อ พ่อมันรวย ชวนมาด้วย นะโว้ย โซ้ยราตรี
*สองทุ่มตรงวงเหล้าก็เข้าท่า เพื่อนเรียงหน้าครบครันมันช่างซี้ เลือกเบาๆก่อนฉลองล่องเมรี ปล่อยเสียทีหนุ่มเหน้าเจ้าสำราญ
*จะทิ้งทวนหวนคืนให้ชื่นชิด ไม่แผกผิดสมัยก่อนตอนบุกด่าน แผลงฤทธิ์เดชเจตนาว่าถึงคลาน ในทุกย่านบันเทิงสิ่งเริงรมย์
*ทั้งบาร์ผับคลับจ๋าคาราโอเกะ เอาจนเละสนองใจให้สาสม ลาแล้วหนอสุดท้ายที่ได้ชม พรุ่งนี้ผมคนใหม่ไม่แตะเลย
*จะทำดีเสียบ้างอย่างพ่อบ้าน มิริอ่านเที่ยวเตร่เท่ห์จริงเอ่ย ทิ้งหมดทางสร้างปลุกทุกสิ่งเคย น้องตวงเอ๋ยรู้ใจอย่าได้เคือง
*จากสีลมสาทรตะลอนทั่ว หลากหลายทัวร์ส่งผลจนฟ้าเหลือง นั่งทองหล่อทีไรใช้เงินเปลือง น้องๆเยื้องย่างรอขอดริ้งเพลิน
*ไม่สนใจสักคนบ่นกับเพื่อน แค่มาเยือนเพียงนิดคิดแล้วเขิน หน้าน้องตวงควงติ้วชี้นิ้วเชิญ มิอาจเกินล่วงล้ำช้ำจริงเรา
*ขยับแก้วก๊องแก๊งขอแรงหน่อย แม่น้องน้อยน่ารักพี่ชักเหงา เพื่อนเขาฉีกปลีกเลี่ยงเหลือเพียงเรา ในแก้วเหล้าเห็นพร่าแต่หน้าน้อง.(ตวง) ตอนหน้าอีก 1 ตอนจบแล้วครับ ขอบคุณทุกกำลังใจที่ให้ครับ
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต #กลอนแปด#นิราศระยอง | . .
|
|