ความต้องการของมนุษย์มิสุดสิ้น
ต่างคนดิ้นรนไปเพื่อไขว่หา
ถึงจะยากเพียงใดเพื่อได้มา
แม้จะล้าก็พร้อมยอมทำไป
มีอยู่หนึ่งมิพอขอเป็นสอง
มาต่อรองเลือกสามงามหน้าไหม
หากบ่ว่าขอสี่ห้า พาเพลินใจ
สุขเกินไหนหกเจ็ด และแปดตาม
แล้วเท่าไหร่จะพอพ่อนักรัก
มากมายนักแน่ไซร้เกินไถ่ถาม
เชิญคุณพี่เล้าโลมโฉมนงราม
เพริดเพลินความสดชื่นระรื่นทรวง
ขอถอยก่อนจรจากมิอยากพบ
หญิงขอหลบเรื่องรักไม่อยากหวง
ขอลาไกลจากพี่มิอยากควง
ร้อยเล่ห์ลวงเรื่อยไปเพลียใจเรา
เหนื่อยเหลือเกินเดินหวงทวงของรัก
พึ่งประจักษ์แจ้งจริงคือสิ่งเขลา
เป็นความผิดของใครที่ใจเบา
หลงเชื่อเขาขื่นขมระทมแด
ชาตินี้ท้อพอผ่านมิขานไข
ถึงชาติหน้าอย่าฝันใฝ่ ไม่แยแส
ชาติอื่นใดแม้นใกล้ก็ไม่แล
ขอยอมแพ้พ้นรักหักมลาย
ทนต่อไปคงตายกายอนาถ
มิแคล้วคลาดสิ่งหวังพังสลาย
รักหลุดวงโคจรมาคลอนคลาย
หัวใจชายช่างมากหลากนารี
เจ็บสุดทนจงพ้นเลิกทนเจ็บ
หนีกงเล็บเหน็บมานพาลหลบหนี
มีความปวดรวดร้าวหนาวใจมี
เคียงอย่างนี้เจ็บนะ อย่ามาเคียง
หม่นฤทัยไฉนน้องต้องหมองหม่น
เสียงจากหญิงหนึ่งคนทนส่งเสียง
เพียงท้อแทแดช้ำระกำเพียง
คราจำเรียงร้อยร่ำคร่ำครวญครา
รินดาวดี
ขอบคุณภาพทางอินเตอร์เนตค่ะ
