ต่อไป →

[อาลีบาบา]

สมภารเลี้ยงอีกา


ฝนกระหน่ำ ร่ำลา สายฟ้าฟาด

สาขาใหญ่ ลงกวาด พาดถนน

ดังคนดี ถูกปอง ให้หมองหม่น

ทั่วตำบล ระหนแห่ง รู้แคลงใจ

 

บิณฑบาต ญาติโยม ออกย่ำเท้า

ทุกทุกเช้า เกลากล่อม ถ่อมนิสัย

เสียสละ ข้าวปลา ว่ากันไป

คนเหลวไหล ให้ทาน ลูกนกกา

 

จึงฟูมฟัก ดั่งลูกน้อย คอยการุญ

เผื่อเป็นทุน หนุนนำ ภายภาคหน้า

โลกแห่งสงฆ์ คงโปรด โฆษณา

"แสงจันทรา มาเยือน เรือนยาจก"

 

สายลมเหนือ หนาวเหน็บ ยามเก็บเกี่ยว

เจ้ามีเอี่ยว หรือไร ไข้หวัดนก

โชคชะตา ฟ้าสร้าง ช่างตลก

ลืมนรก จวบจน ข้าวก้นบาตร

 

สันดานกา ปลูกฝัง เกินสั่งสอน

อุทาหรณ์ ความระยำ ธรรมชาติ

ร่วมชายคา ผ้าเหลือง เรืองอำนาจ

ไยต้องขลาด หุ่นไล่กา น่าบัดสี

 

"ใครด่ากา เหมือนว่ากู รู้กันทั่ว"

เห็นแก่ตัว กลัวหัก ในศักดิ์ศรี

เมื่อผู้คน ยลยิน สิ้นไมตรี

จึงหลบลี้ หนีหน้า ทิ้งอาราม

 

สมณะ ละทิ้ง ทุกสิ่งสรรพ

จึงสดับ รับศีล ข้อควรห้าม

เมตตาศิษย์ นิจจา น่าเกรงขาม

โลกประนาม ความใส่ ให้ท้ายศิษย์

 

ปุถุชน ทนจำ ตามสำนวน

ทุกสิ่งล้วน ประสบ การคบมิตร

คบคนพาล สันดานกา ไปหาผิด

คบบัณฑิต สัมฤทธิ์ผล กุศลดี

กิ่ง รัตนไตรมิตร

.....