ต่อไป →

[เกริกบุระ]

ในค่ำฝน


ราวกับเสียงกระซิบร้องของยามค่ำ
เธอยินไหมใครยังย่ำในค่ำฝน
หมู่ไม้ใดยังไหวโปรยดอกโรยปรน
เปรอลานกล่นหล่นเกลื่อนกรุ่นกลิ่นคุ้นจำ

ว่าไหม,...
เสียงเต้นร้องของหัวใจที่ไหวร่ำ
ช่างเพราะพริ้งยิ่งกว่าร้อยพันถ้อยคำ
หากเรางำจำเงียบไว้แต่ภายใน

ฟังสิ,...
แว่วเสียงผลิแผ่วหวานดอกบานใหม่
เงียบง่ายนั้นแม้ไกลห่างลึกกลางไพร
ยังอิ่มใจได้ผลิงามตามลำพัง

แม้ไม่อาจเลือกสีที่ผลิบาน
ยังชื่นหวานนานวันคืนยังชื่นหวัง
ใครผ่านพบใครผ่านไปใครชิงชัง
คงจริงจังยังจริงใจในความจริง

รู้ไหม,...
อาจผ่านคืนนี้ไปไม่ทุกสิ่ง
ยังคงอยู่คู่เคียงเราเท่าความจริง
เถิดอย่าทิ้งคืนนี้ไป,..ไม่ผลิบานฯ