ต่อไป →

[วิชญะ วิชญ์]

  

อย่าโสด ...อันความโสด ประโยชน์มี เสียที่ไหน ว้าเหว่ใจ เจ็บจิต เพราะพิษเหงา ขาดคู่คิด มิตรเคียง แม้เสียงเงา ขาดคนเกา กลางหลัง ทนนั่งคัน ...มักละเมอ เหม่อมอง ปาท่องโก๋ คงสุขโข คู่ขา ตุนาหงัน อก..อิงแอบ แนบชิด อยู่ติดกัน ต้องมีอัน อิจฉา ในอารมณ์ ...มองตะเกียบ เปรียบตัว แล้วหัวเสีย เห็นคลอเคลีย ครึกครื้น แล้วขื่นขม เคล้าคีบคู่ ชู้ชื่น ทำรื่นรมย์ ใครแกล้ง..อม เอาฟัน กัดมันที            วิชญะ วิชญ์