กลอนของฉันนั้นโหดโปรดอย่าถือ
เพราะมันคือความรู้สึกนึกแล้วเขียน
บางครั้งอาจตรงไปไม่แนบเนียน
ดูเพี้ยนเพี้ยนมากมายหลายอารมณ์
ใครกระทบกระเทือนเหมือนรู้สึก
มันฉุนกึกโกรธาอย่างสาสม
ใครดีมาก็ดีไปใคร่นิยม
ใครชื่นชมรับไว้ใจเต้นรัว
ใครร้ายมาเราหลบไม่คบหา
ไม่อยากเสียเวลาพาปวดหัว
ใครข่มขู่ไม่โต้ตอบแค่หมอบกลัว
ใครลืมตัวช่างเขาเราเลิกกัน
กลอนของฉันมีอารมณ์ผสมอยู่
ให้เธอรู้ตัวตนคนอย่างฉัน
ยึดถือความจริงใจเป็นสำคัญ
เพื่อสร้างสรรบทกวีแห่งชีวิต