คำสอนพ่อ....สถิตย์ใจไทยนิรันดร์...(๑๕)

"...ประการแรก คือ ความซื่อสัตย์ ประการที่สอง คือ การรู้จักข่มใจฝึกใจตนเอง
ให้ประพฤติปฏิบัติอยู่ในความสัตย์ความดีนั้น ประการที่สาม คือ การอดทนอดกลั้น
และอดออมที่จะไม่ประพฤติล่วงความสัตย์สุจริต ประการที่สี่ คือ การรู้จักละวางความชั่วความทุจริต
และรู้จักสละประโยชน์ส่วนน้อยของตนเพื่อประโยชน์ส่วนรวม คุณธรรมสี่ประการนี้ถ้าแต่ละคนพยายามปลูกฝัง
และบำรุงให้เจริญงอกงามจะช่วยให้ประเทศชาติบังเกิดความสุข
ความร่มเย็นและมีโอกาสที่จะปรับปรุงพัฒนาให้มั่นคงก้าวหน้าต่อไป..."
(พระบรมราโชวาทเกี่ยวกับคุณธรรมของคน ๕ เมษายน ๒๕๓๕)

....คนเรานั้น จำต้องมีคุณธรรมประจำตัวไว้ เพื่อที่จะเป็นตัวเสริมให้ตนเองนั้นมีคนรักคนชอบ
ไปที่ไหนก็ไม่ลำบาก แต่เราจะทำตัวให้มีคุณธรรมอย่างไรละ????

1. ประการแรก เราจะต้องมีความซื่อสัตย์ ทำอะไรไว้ให้ยอมรับในสิ่งที่ตนเองทำ ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี
เพราะถ้าเราไม่ซื่อสัตย์แล้ว ใครที่ไหนจะไว้ใจเราในการทำงานต่อไปในอนาคต...

2. ประการต่อมา คือการข่มใจให้ประพฤติตนในทางที่ดี ที่ชอบ...ในการทำความดีนั้น มักจะมีมารผจญ
มีอุปสรรคเสมอ คอยมาผจญไม่ให้เรานั้นทำความดีได้ ใครจิตใจไม่เข้มแข็งพอก็ยอมศิโรราบกับความชั่วจนได้
แต่ถ้าใครอดทนได้ หนทางสู่ความสำเร็จก็อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม...

3. ประการที่สาม ความอดทนต่อการกระทำสัตย์สุจริต เช่นเดียวกับข้อสองทุกรูปแบบเลย
เราต้องฝ่ามารผจญให้ได้จนสำเร็จ

4. ประการสุดท้าย คือการละวางความชั่วทั้งหลาย และมุ่งหน้าสู่การทำประโยชน์เพื่อส่วนรวม
เพื่อชุมชน ตำบล จังหวัด และประเทศ...

....ถ้าเราวิเคราะห์ดีๆแล้ว หลักการของพระองค์นี้จะไปสอดคล้องหลัก "อริยสัจ ๔"ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
นั่นคือ ทุกข์,สมุทัย(สาเหตุของทุกข์),นิโรธ(วิธีการดับทุกข์)และ มรรค(หนทางแห่งการขจัดทุกข์)นั่นเอง
.....เช่นนั้นแล้ว เราจงมองหาความชั่วในใจตน ข่มมันไว้ ขจัดมันออกไป แล้วเราจะเป็นคนที่มีคุณธรรม
เป็นคนที่คนรอบข้างรักใคร่มากๆนั่นเอง....

...ธ สถิตย์ในใจไทยนิรันดร์...