ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

 

วอนนภา  ตะวันหลบส่องหล้า                 นภาพิศ มัวหม่นฝนประสิทธิ์                 น่านฟ้า เมฆลอยเกลื่อนเตือนจิต            รายรุ่ม  กระจายนา จงหลบแสงแรงจ้า                      น่านฟ้านภจร    วอนฝนโปรยทั่วทั้ง                พสุธา เหมือนดั่งพรากจากลา              สู่พื้น มอบสรรพสิ่งเย็นตา                   มาสู่   โลกเฮย พืชผักจักยืนฟื้น                          อีกครั้งอีกครา                             น้องจ๋า

.
.
.
.

[ครภูธน®]

๏ เทวายินแม้นแว่ว                         จงไว คำฝากจากคนไกล                         เพรียกก้อง รินสาดเม็ดใสใส                            มาสู่ ฝนเคลื่อนตกมาคล้อง                     เถิดครั้นวอนขอฯ                                                       คอนพูธน®

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

349