ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

ลากับม้าทหาร

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…
มีม้าทหารตัวหนึ่งที่เดินอย่างสง่างาม อยู่ในเครื่องประดับเต็มยศ ใส่อานและบังเหียรงามหรู
กำลังควบตะบึงเดินทางไปเข้าร่วมรบในสงคราม

บังเอิญระหว่างทางได้พบลาซึ่งขนสัมภาระอันหนักเต็มหลังเดินขวางทางอยู่ ม้าทหารจึงได้ตวาดลาด้วยเสียงอันดังว่า
 “หลบไปให้พ้นเจ้าลาต่ำต้อย ไม่เห็นรึไงว่าข้ากำลังรีบ”

เจ้าลาจึงรีบหลบเข้าข้างทางให้ม้าทหารอย่างเจียมตัว พร้อมทั้งเผ้ามองดูม้าทหารที่มีความสง่างามนั้น
 เยื้องย่างกายผ่านไป เมื่อลาย้อนกลับมามองดูตนเองเเล้วลาก็ได้เเต่นึกอิจฉาม้าทหารในลาภยศของม้าทหาร

เเต่ทว่าหลังจากม้าทหารได้รับบาดเจ็บจากสงคราม เเละไม่สามารถออกสนามได้อีก
โดนปลดประจำการและถูกขายต่อให้กับพ่อค้าคนหนึ่ง ต้องทำงานหนักอยู่ในไร่นา
และต้องตราตรำลากเกวียนที่บรรทุกเอาสิ่งของที่มีน้ำมากๆอยู่ทุกวัน

เมื่อเจ้าลาได้พบม้าทหารอีกครั้งในสภาพซ่อมซ่อ มันมองอดีตม้าทหารอย่างเวทนาและเข้าใจชีวิตมากขึ้น
จบนิทานเรื่องลากับม้าทหาร

นิทานอีสป ลากับม้าทหาร นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า:
อย่าดูถูกผู้ที่ต่ำต้อยกว่า เพราะวันหนึ่งเราอาจจะตกต่ำได้เช่นกัน



ที่มา......