อย่าทำร้ายใจ

.อ ย่ า ทำ ร้ า ย ใ จ

บางที . . . หัวใจก็ยอมเจ็บ เพียงแลกกับความสุขเล็กๆ . . . มาเก็บไว้
บางที . . . เหนื่อยล้าจนลุกแทบไม่ไหว
แต่ก็ยังดีใจ . . . กับสิ่งที่เรามีอยู่ กับสิ่งที่เป็นอยู่

บางที . . . แม้จะลำบากยากเย็นเข็ญใจ แต่ก็ยอมทน . . . เป็นทาสของหัวใจ
อาการแบบนี้ใครไม่เป็น . . . ไม่รู้สึก..จริงไหม
ความหวัง เป็นเหมือนการก่อกำลังใจขึ้นเล็กๆ มันจะสมหวัง หรือ ไม่ ก็แล้วแต่
ถ้ามัวแต่คิดหวังอยู่อย่างนั้น ความสมหวังก็อยู่ไกลโพ้น

แต่เมื่อเรา ก้าวเดินตามฝัน หรือทำตามความหวังแล้ว
มักจะสำเร็จตามที่ใจต้องการเสมอไป
สำหรับบางสิ่งบางอย่าง มันก็ต้องเผื่อใจไว้บ้าง
มันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้น มันอาจจะไม่เป็นอย่างนี้
อย่างที่เราต้องการให้มันเป็นก็ได้
ไม่ใช่ว่าเราไม่ดี หรือ เป็นเพราะว่า เราดีไม่พอ
ก็ไม่ใช่อีกแหละ

แท้จริงแล้วก็เป็นเพราะ เขาไม่เหมาะสมกับเรา ไม่ใช่เราไม่เหมาะสมกับเขา
บางสิ่งบางอย่าง เมื่อเราเลือกที่จะเดินตามมัน เพื่อไขว่คว้าหาสิ่งที่เราต้องการ
ก็ต้องทำให้เราพบกับความผิดหวังอยู่เรื่อย
แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าทุกสิ่ง ทุกอย่างมันจะจบลง หรือหมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง

บางที ความมั่นใจ หรือการตั้งความหวังไว้สูงมาก
ก็อาจจะเป็นอาวุธร้ายที่แหลมคม คอยย้อนกลับมาทำร้ายตัวเราเองได้เหมือนกัน
แม้บางครั้ง ต้องพบกับความผิดหวังจากสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
ก็อย่าถึงกับร้องไห้เสียใจ กินไม่ได้ นอนไม่หลับ
หรือทำร้ายตัวเองทางอ้อมเลย