คำสอนพ่อ....สถิตย์ใจไทยนิรันดร์...(๒๒)

....อันเนื่องมาจากวันนี้ค่อนข้างจะหาพระบรมราโชวาทใหม่ๆยากสักหน่อย วันนี้จึงขออัญเชิญบทเพลงพระราชนิพนธ์ลำดับที่หนึ่ง "แสงเทียน" มาลง ณ ที่นี้ครับ....

....จุดเทียนบวงสรวง ปวงเทพเจ้า
สวดมนต์ค่ำเช้า ถึงคราวระทมทน
โอ้ชีวิตหนอ ล้วนรอความตายทุกคน
หลีกไปไม่พ้น ทุกข์ทนอาทรร้อนใจ
ต่างคนเกิดแล้ว ตายไป....ชดใช้เวรกรรมจากจร
....นิจจังสังขารนั้นไม่เที่ยง เสี่ยงบุญกรรม
ทุกคนเคยทำกรรมไว้ก่อน
เชิญปวงเทวดา ข้าไหว้วอน....
ขอพรคุ้มไปชีวิตหน้า
....ทนทรมานมามากแล้วจะกราบลา
หนีปวงโรคาที่เบียดเบียน...แสงแววชีวาเปรียบแสงเทียน
....เปรียบเทียนสิ้นแสง ยามแรงลมเป่า
ชีพดับอับเฉา เหมือนเงาไร้ดวงเทียน
จุดเทียนถวาย หมายบนบูชาร้องเรียน
โรคภัยเบียดเบียน แสงเทียนทานลมพัดโบย
โรครุมเร่าร้อน แรงโรย....หวนโหยอาวรณ์อ่อนใจ
....ทำบุญทำทานกันไว้เถิด เกิดเป็นคน
ไว้เตรียมผจญชีวิตใหม่....
เคยทำบุญทำคุณ ปางก่อนใด
ขอบุญคุ้มไปชีวิตหน้า...
....ทนทรมานมามากแล้วจะกราบลา
แสงเทียนบูชาจะดับพลัน....

...ซึ่งในบทเพลง พระองค์นั้นแฝงคำสอนไว้ทั้งเพลงแล้ว จะไม่ขออธิบายเพิ่มเติม เพราะท่านทรงอธิบายไว้หมดแล้ว...ในเพลงพระราชนิพนธ์นี้....

....ธ สถิตย์ในใจไทยนิจนิรันดร์....