ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

ราคา ของชีวิต
.
.

..เช้าตรงนี้ สี่แยก  ละแวกผ่าน
ดูละลาน  มาลัย  (เห็น)แล้วใจหาย
หนูยังเด็ก เล็กเกิน เดินกรีดกราย
แบกถาดส่าย  ไป-มา จนน่ากลัว

..ชูมาลัย ตรงหน้า ว่าขายถูก
ปาดน้ำมูก ละเลง กางเกงทั่ว
เดินเท้าเปล่า  ตีนบาน  กร้านพอดัว
ผมบนหัว  ยุ่งเหยิง  กระเซิงซัง

..เห็นแววตา  ของหนู ดูหม่นหมอง
มือประคอง  ถาดชิด ด้วยจิตหวัง
สิบบาทเอง  หนึ่งพวง  แล้วทวงตังค์
รถด้านหลัง  จากไหน ดูไม่ทัน

..เสยกระเด็น เห็นหนูน้อย  ลอยคว้าง-เคว้ง
เลือดละเลง เต็มถนน จนตัวหัน
น้ำตาไหล นองหลั่ง พรั่งลงพลัน
แม่หนูนั้น  ไม่สบาย  ใต้สะพาน

..ก่อนจะพา  หาหมอ หนูขอร้อง
ช่วยประคอง บอกแม่ อย่าแค่ผ่าน   
แม่นอนป่วย  ร่อแร่  แต่เมื่อวาน
หวังหนูนั้น  ขายมาลัย  ไปซื้อยา
.
......น้องจ๋า


แก้หลายรอบแล้ว ยังไม่ถูกใจเลยค่ะ

[ศศิ อักษราศรม]

ราคา ของชีวิต
.
แม่หนูนั้น ไม่สบาย  ใต้สะพาน

..ก่อนจะพา  หาหมอ หนูขอร้อง
ช่วยประคอง บอกแม่ อย่าแค่ผ่าน  
แม่นอนป่วย  ร่อแร่  แต่เมื่อวาน
หวังหนูนั้น  ขายมาลัย  ไปซื้อยา
.
......น้องจ๋า


แก้หลายรอบแล้ว ยังไม่ถูกใจเลยค่ะ

วาน=เสียงยาว
นั้น=เสียงสั้น
มารับสัมผัสกันไม่ได้นะ
ถ้าไม่เปลี่ยนก็จะไปซ้ำกับบทด้านบนนะ...แม่หนูนั้น
นอกนั้นใช้ได้จ้ะ

แต่..เรื่องใจความนั้นพี่ศิขอผ่านนะเพราะนานาจิตตังจ้ะ