ความรักเติมเชื้อไฟวัยหนุ่มสาว
หมอกสกาวเช้านี้ที่สับสน
ท่ามผู้คนค้นหาความท้าทาย
ผ่านถนนหนทางทุกย่างกราย
ดูว่าคล้ายหลายคนจนผิดตา
มอบห่วงหาอาทร สุนทรภาพ
ขจัดคราบอาบละอองที่นองหน้า
ยื่นไมตรีละมุนกรุณา
เหมือนดั่งผ้าพันคอยามท้อใจ
เมื่อยามสายหายลับกับครรลอง
ดั่งสมปองตะวันอันสดใส
จากปวดร้าวหนาวเนื้อมีเยื่อใย
ปันอุ่นไอตะวันกันและกัน
ความรักเติมเชื้อไฟวัยหนุ่มสาว
ขับทุกข์หนาวเหน็บคว้างในบางวัน
โอบกอดเธอบรรจงลงมาฝัน
กับรักอันคุกรุ่นอบอุ่นใจ
กิ่ง รัตนไตรมิตร