รักซัอน

~.. รักซ้อน ..~

.. หลังสงกรานต์วานนี้ฤดีหมอง
❤น้ำซึมสองม่านตาน่าอดสู
ไหลหยดปนฝนพราวที่กราวกรู
จิตหดหู่เศร้าแสนแค้นใจจริง

❤.. เพราะรักของสองเรามีเงาซ้อน
ที่เธอซ่อนซุกไว้มีหลายหญิง
ทำลึกลับกลับกลอกหลอกเหมือนลิง
ฉันใจนิ่งเนิ่นนานเกินทานทน

❤.. อยากจะแหวกแหกดูให้รู้แจ้ง
ว่าใจเธอสีแดงหรือดำหม่น
ซุกซ่อนใครในนั้นมีกี่คน
หรือมากเกินเหลือล้นสี่ห้องใจ

❤.. มีฉันหนึ่งมิพอต่อสองสาม
ทำเหยียดหยามเย้ยหยันกันเกินไหม
นึกว่าฉันเป็นกระบือหรืออย่างไร
เธอถึงได้มิแยแสเหลียวแลเรา

❤.. อย่ามาตีหน้าจ๋อยคอยพูดเท็จ
ยกแม่น้ำทั้งเจ็ดหรือขุนเขา
อมพระมาพูดนั่นหวังบรรเทา
มิได้เบาบาปนี้ที่เธอทำ

❤.. ขอลาก่อนอ่อนใจในรักนี้
เจ็บเหลือเกินพอทีมิถลำ
ขืนทนอยู่ต่อไปคงใจช้ำ
คนระยำอย่างเธออย่าเจอเลย...

❤.. พิมพ์อุบล ..❤
๑๕ เมษายน ๒๕๖๒